Γράφει ο Ηλίας Μπόνος

ΣΠΑΡΤΗ. Ο φωτογραφικός φακός «έπιασε» τα δύο, πραγματικά, άκρα της σύγχρονης Ελλάδας. Καμία σχέση με κάποιες ακραίες συνιστώσες του Σύριζα και τη Χρυσή Αυγή.
Πρόκειται για μια σύμπτωση τόσο χαρακτηριστική που μπορεί να υποκαταστήσει την εικονική πραγματικότητα του πολιτικού εξωραϊστικού καθεστώτος .

Βράδυ με ψιλόβροχο. Στη Σπάρτη. Λυκούργου και Παλαιολόγου. Σε κεντρικό τραπεζικό κατάστημα οι Τραπεζουπάλληλοι συζητούν για την τύχη τους μέσα στο ναό του χρήματος... Το Τραπεζικό σύστημα στραγγαλίζει τώρα και τα παιδιά του… Πανίσχυρο και μονοπωλιακό «κάνει» παιχνίδι στην πολιτική monopoly διατάσσοντας τον άτυχο πολίτη απ’ έξω: «Πήγαινε κατ’ ευθείαν στη φυλακή»…

Ο απ’ έξω, πάντα απ΄ έξω. Νέοπτωχος και αυτομάτως επαίτης. Έχει απαγκιάσει (νομίζει) στο υπόστεγο του Τραπεζικού ναού για να αποφύγει την μπόρα που έρχεται. Δεν έχει πλέον το σπίτι για το οποίο "κρεμάστηκε..." Κοιμάται στο σκοτάδι γιατί και η ΔΕΔΗΕ είναι ανάλγητη… δίδυμη αδελφή της Τράπεζας…
Πίσω του όμως και μέσα λάμπουν τα φώτα και θαμπώνουν τους τραπεζοϋπαλλήλους που δεν διακρίνουν από το θάμπωμα καλά - καλά τι έρχεται…

Ανάμεσά στους έξω και στους μέσα τους ένα μέσο πληροφόρησης, πάνω στην αύθραστη βιτρίνα, καλοπληρωμένο, μας ενημερώνει, ξεδιάντροπα, ότι η «νέα εποχή» έφτασε αλλά και ότι εμείς οι «πιστοί» στο ναό είμαστε, λέει, ελεύθεροι…

Ποτέ τα δύο πραγματικά άκρα της Ελλάδας δεν ήταν τόσο έντονα και τόσο κοντά που να χωρούν σε ένα κάδρο… Ποτέ ένας πόλεμος δεν είχε τέτοια αλληγορική απεικόνιση…