Για ένα συνέδριο επανίδρυσης (του ΠαΣοΚ)

Γράφει ο Λεωνίδας Γρηγοράκος, υπουργού αναπληρωτή Υγείας, βουλευτή ΠαΣοΚ Λακωνίας*

Τα κόμματα, όπως όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί δεν είναι στατικοί σχηματισμοί. Υπόκεινται σε αλλαγές και αναπροσαρμογές. Άλλοτε είναι ισχυρά και παντοδύναμα και άλλοτε αδύναμα και ευάλωτα. Η κάθε πολιτική περίοδος αφήνει έντονα τα σημάδια της. Υπάρχουν περιπτώσεις, κατά τις οποίες οι κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες ευνοούν ένα κόμμα, ενώ άλλες που δυσχεραίνουν τον ρόλο, τον λόγο και την παρουσία του. Ως εκ τούτου, οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε με αυξημένη πολιτικότητα, τα ζητήματα που θέτει η ίδια η πραγματικότητα, χωρίς να παγιδευόμαστε σε δοξασίες και σκιαμαχίες του παρελθόντος.

Σήμερα, η χώρα βρίσκεται σε μια νέα ιστορική περίοδο. Η κρίση που ενέσκηψε μετέβαλε άρδην τις συνθήκες που επικρατούσαν επί σχεδόν τρεις δεκαετίες. Το οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον που διαμορφώθηκε δεν θυμίζει σε τίποτα το χθες. Το ΠΑΣΟΚ οφείλει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, επανεξετάζοντας τη στρατηγική του. Αν δεν το πράξει, θα εμφανιστεί ανακόλουθο με τις σημερινές ανάγκες και απαιτήσεις, κυρίως όμως θα οδηγηθεί σε κατάσταση μαρασμού.

Η δραστική μείωση της εκλογικής και πολιτικής του επιρροής είναι αναμφισβήτητο γεγονός. Το άλλοτε πολυδύναμο ακροατήριό του έχει συρρικνωθεί δραματικά. Η ανάκτηση των δυνάμεών του δεν θα επιτευχθεί με την οποιαδήποτε επανεκκίνηση επιχειρήσει. Μολονότι ο χώρος που πολιτικά εξέφραζε είναι κοινωνικά υπαρκτός και αριθμητικά μετρήσιμος, τα όρια και οι δυνατότητες διεύρυνσής του είναι περατά. Με την κατάσταση αυτή οφείλουμε να συμφιλιωθούμε χωρίς να στρουθοκαμηλίζουμε. Αν συνεχίσουμε να πολιτευόμαστε εκτός οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας, το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να παραμένουμε εγκλωβισμένοι και περιχαρακωμένοι στον μικρόκοσμο μας.

Αν θέλουμε όμως να είμαστε χρήσιμοι για τον τόπο μας, αλλά και για τον πολιτικό χώρο που επί πολλές δεκαετίες εκφράσαμε, οφείλουμε να εναρμονιστούμε με τα νέα δεδομένα, χωρίς υπεκφυγές και μυθοπλασίες. Θα ήταν στρατηγικό λάθος να αποδεχθούμε κι εμείς το επιχείρημα των αντιπάλων μας, ταυτίζοντας τη μεγάλη δημοκρατική προοδευτική παράταξη με το συρρικνωμένο και ακρωτηριασμένο ΠΑΣΟΚ.

Το ΠΑΣΟΚ της μεγάλης πολιτικής και κοινωνικής πλειοψηφίας είναι όλες εκείνες οι δυνάμεις που αυτοτοποθετούνται στον ευρύτερο προοδευτικό και κεντροαριστερό χώρο. Με τις δυνάμεις αυτές οφείλουμε να συντονίσουμε τα βήματά μας, υπερβαίνοντας αποστεωμένους κομματικούς μηχανισμούς και προσωπικές στρατηγικές, προκειμένου να θεμελιώσουμε ξανά τη μεγάλη δημοκρατική και προοδευτική παράταξη. Με τις δυνάμεις αυτές μπορούμε να συναντηθούμε ξανά στο πεδίο των ιδεών και της πολιτικής, οικοδομώντας νέες σχέσεις εμπιστοσύνης, αλληλεγγύης και συμπαράταξης, έχοντας καίριο μέλημά μας την έξοδο της χώρας από την κρίση.

Η πρωτοβουλία του Ευάγγελου Βενιζέλου για ένα συνέδριο επανίδρυσης μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την επανεκκίνηση της μεγάλης προοδευτικής παράταξης. Το ΠΑΣΟΚ πιστεύει στη δημιουργική συνύπαρξη όλων των δυνάμεων, οργανωμένων και ανένταχτων, που θέλουν να αποτελέσουν τον εναλλακτικό πόλο ανάμεσα στον νέο δικομματισμό –ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ-, κομίζοντας μια εναλλακτική πολιτική πρόταση για την ανάταξη της χώρας.

Αν χθες ήταν νωρίς, αύριο θα είναι αργά. Η ανασύνθεση της δημοκρατικής, προοδευτικής παράταξης, η οποία έρχεται από μακριά και θα πάει πολύ μακριά, είναι κοινωνικά αναγκαία και πολιτικά επιβεβλημένη, προκειμένου να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για τη μεταμνημονιακή Ελλάδα.

* “Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ 16/07/2014”