Γράφει ο Χρήστος Α. Πλειώτας, Δικηγόρος

Ο Καρλ Κραους(1874-1936) ήταν Αυστριακός κριτικός συγγραφέας,εβραικής καταγωγής,δημοσιογράφος και ποιητής που λόγω της ιδιαίτερης και ιδιωματικής του γραφής άσκησε μεν μεγάλη επιρροή στην λογοτεχνία(ιδίως στην γερμανόφωνη) πλην όμως ήταν δύσκολος να μεταφραστεί.

Αυτό το καλοκαίρι είχα την ευκαιρία ξεφεύγοντας λίγο απ’τα νομικά μου να τον διαβάσω και πραγματικά με συνεπήρε το οξύ πνεύμα του.

Ο Καρλ Κραους ήταν ξεχωριστός για τα γνωμικά και τα αποφθέγματα του.Απ’τα πολλά που έγραψε ξεχωρίζω αυτό που μου έδωσε την αφορμή να εκθέσω όσα πιστεύω για τον Εθνικισμό και τον Πατριωτισμό.

Ο Κραους «αφόρισε» τον εθνικισμό γράφοντας ότι: «Εθνικισμός είναι η αναγκαστική συνύπαρξη με τα κατακάθια της πατρίδας σου».
Έγραψε επίσης ότι: «Όταν ο ήλιος του πολιτισμού είναι χαμηλά στον ορίζοντα,ακόμα και οι νάνοι ρίχνουν μεγάλες σκιές»
Τέλος έγραψε ότι: «Το πιο αποκρουστικό στον σοβινισμό δεν είναι η αποστροφή προς τις ξένες χώρες όσο η αγάπη για την δική μας χώρα»

Τα τελευταία 5 χρόνια της οικονομικής κρίσης στον Ευρωπαικό νότο και φυσικά στην πατρίδα μας εστιάσαμε ευλόγως-όχι όμως κατ’εμέ δικαίως- την προσοχή μας στην οικονομική μας ανάκαμψη αγνοώντας ότι δίπλα μας καθημερινά «ανδρώνονται» φαινόμενα εθνικισμού,πρωτόγνωρα για την ελληνική ιστορική και πολιτισμική μας ταυτότητα,που ανέκαθεν ήταν ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ποτέ όμως ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ.

Ο Εθνικισμός απέχει απ’τον Πατριωτισμό όσο απέχουν τα στερεότυπα και οι προκαταλήψεις απ’τα βιώματα της ζωής του Έλληνα και της Ελληνίδας.
Ο εθνικιστής είναι ένα άτομο φύσει και θέσει συμπλεγματικό.
Δομέι την σκέψη του σε αδιαπραγμάτευτα για αυτόν στερεότυπα και ανεπιβεβαίωτες προκαταλήψεις.
Αν είσαι Έλληνας-λέει ο εθνικιστής- πρέπει να μισείς όλους τους Τούρκους,πρέπει να εισαι αντισιμίτης,πρέπει να υποτιμάς και να περιφρονείς όλους τους Σκοπιανούς που τολμούν να αμφισβητούν την ελληνικότητα της Μακεδονίας,πρέπει να θεωρείς εσαεί ναζιστές όλους τους Γερμανούς όλων των γενεών,πρέπει να πιστεύεις ότι οι μετανάστες που ζουν στην Ελλάδα μολύνουν την γνησιότητα των Ελλήνων.

Αν δεν τα πιστεύεις αυτά και άλλα πολλά ακόμα, επι παραδείγματι ότι οι Αμερικανοί υπάρχουν για να σπέρνουν πολέμους στον κόσμο,ότι οι Γερμανοί ζουν για να δανείζουν και να κρατούν υποτελείς τους άλλους λαούς και έτσι να τους ταπεινώνουν,αν δεν πιστεύεις ότι η Ελλάδα και οι Έλληνες είναι η μοναδική κοιτίδα του παγκόσμιου πολιτισμού,αν δεν εκτιμάς ότι η ανθρωπότητα σήμερα είναι θύμα μιας Εβραιομασωνικής συνομωσίας που έχει ταχθεί να καταστρέψει το τρίπτυχο «Πατρίδα-Θρησκεία-Οικογένεια», τότε για τον εθνικιστή δεν δικαιούσαι να λες ότι είσαι Έλληνας, δεν δικαιούσαι να θεωρείς ότι ανήκεις στον ελληνικό λαό.

Απ’την άλλη ο Πατριωτισμός,επιστηρίζεται στα βιώματά μας.Πατριωτισμός είναι οι μνήμες της παιδική; μας ηλικίας,είναι το σπίτι μας,οι γονείς μας,η πρώτη μας ζωγραφιά,οι δρόμοι που περπατήσαμε,τα χνάρια που αφήσαμε στο διάβα της ζωής μας,η γλώσσα μας,η ιστορία μας,οι πρώτες μας λέξεις αλλά και οι μεθύστερες,οι ήρωες που αγαπήσαμε,οι αγάπες και οι έρωτες μας,η ζωή μας η ίδια,οι θάλασσες και τα βουνά μας,η φιλόξενη και απέραντη Ελλάδα της καρδιάς μας.

Αυτός που έχει ανάγκη να υπηρετεί έως το τέλος του τον Ναρκισσισμό του,για να υπερυψώσει τον εαυτό του, εξιδανικεύει την πατρίδα του,τόσο πολύ και χωρίς κανένα μέτρο που υποβιβάζει υβρίζοντας ή απαξιώνοντας όλο τον υπόλοιπο κόσμο.
Αυτός λέγεται εθνικιστής.

Ο Πατριώτης δεν υποβιβάζει κανέναν, απλά και μόνο αγαπά την πατρίδα του,ακόμα και αν τον πληγώνει,ακόμα και αν την σαρκάζει,ακόμα και αν την σιχτιρίζει και προσπαθεί να τη διορθώσει αποδεχόμενος και ενστερνιζόμενος όταν χρειάζεται,αρετές,αξίες και κανόνες άλλων κοινωνιών περισσότερο προηγμένων απ’την ελληνική και περιβάλλοντας με αγάπη τα ήθη,τα έθιμα και τους πολιτισμούς,ξένων υπηκόων που ζουν στην Ελλάδα.

Σήμερα,στην Ελλάδα του 2014,ένα μόνο κόμμα εμφανώς και ευθαρσώς αποκαλείται εθνικιστικό.
Όμως,εθνικιστικά συμπλέγματα, «υποδώρια» αναδύουν και άλλα ελληνικά κόμματα,δεξιά και αριστερά.
Δεν το κατανοούμε εύκολα αυτό διότι εν μέσω κρίσης: «Ο ήλιος του πολιτισμού είναι χαμηλά στον ορίζοντα» και αυτό επιτρέπει «ακόμα και οι νάνοι να ρίχνουν μεγάλες σκιές»,όπως έγραψε ο Καρλ Κραους.

Ωστόσο οι σκιές καλύπτουν το υπαρκτό πρόβλημα του εθνικισμού που τείνει να διογκωθεί.
Ο εθνικισμός ως εμμονή και ιδεολογική αγκύλωση καλύπτει πολύ ευρύτερο φάσμα κοινωνικών συμπεριφορών απ’όσο καλύπτει η πολιτική του έκφραση.
Η αποστροφή των Ελλήνων προς τη Γερμανία συλλήβδην και αθρόως, ο σημερινός τους δηλαδή «αντιγερμανισμός»,είναι ίσως το δημοφιλέστερο εθνικιστικό μας σύμπλεγμα.
Ο ελληνικός αντιευρωπαισμός επίσης τείνει να προσλάβει χαρακτηριστικά σύγχρονου εθνικισμού.
Είναι θελκτικό και τονωτικό έλεγα δε ότι είναι διαχρονικά πατριωτικό, απέναντι στον γερμανικό «κατακτητικό» οικονομικό ιμπεριαλισμό να προτάσσεται η «βιβλική μορφή» του Μανώλη Γλέζου,ως ενός ήρωα του σύγχρονου παρελθόντος,με δόξα και αξία που εκπέμπεται στο παρόν και ενσαρκώνει την απάντησή μας σε αυτόν(γερμανικό οικονομικό απολυταρχισμό).
Μέχρι εκεί όμως:Αν ξεγελαστούμε και περάσουμε στο εθνικιστικό απόφθεγμα ότι η Ευρώπη έιναι το κάστρο του καταστροφικού καπιταλισμού και το ορμητήριο του αδηφάγου και ισοπεδωτικού φιλελευθερισμού τότε αυτομάτως από πατριώτες κινδυνεύουμε να γίνουμε εθνικιστές.
Και κάνουμε το ίδιο κακό στην Ελλάδα όσο οι εθνικιστές που πιστεύουν ότι η Ευρώπη πήρε λάθος δρόμο διότι ηττήθηκαν κατά τον Β Παγκόσμιο πόλεμο,οι υγιείς δυνάμεις του γερμανικού εθνικοσοσιαλισμού.

Όταν αμφισβητούμε από εθνικιστική έπαρση την πορεία της Ελλάδας,κλονίζουμε την ίδια την ευρωπαική υπόσταση της χώρας μας.
Η πυξίδα προσανατολισμού της Ελλάδας ανέκαθεν ήταν η ευρωπαική ολοκλήρωση.
Όταν σε πείσμα της παιδείας μας επιχειρούμε να γυρίσουμε την πλάτη στην Ευρώπη και να βρούμε τον εαυτό μας στο φαντασιακό «ανατολίτη» που κυκλοφορούσε ως φάντασμα στα όνειρα μας,σημαίνει ότι έχουμε χάσει τον εαυτό μας,έχουμε παύσει να είμαστε πατριώτες.

Ακόμα και οι Έλληνες της Σμύρνης το 1922,ή της Πόλης ήθελαν να γυρίσουν την πλάτη σε αυτόν τον «ανατολίτη»
Όλη η πνευματική ελίτ της χώρας μας,απ’τη σύσταση του νέου ελληνικού κράτους έως σήμερα(Σολωμός,Παλαμάς,Καβάφης,Σεφέρης,Ελύτης,Ρίτσος κλπ.) για τον ευρωπαικό πολιτσμό έγραψε και με αυτόν συνομίλησε.
Και βέβαια δεν έχει διαφορά ο δεξιός με τον αριστερό εθνικισμό.Το πρόβλημα δεν είναι αν ο εθνικισμός θα είναι αριστερόστροφος ή δεξιόστροφος,αλλά αυτή κάθ’ εαυτή η ύπαρξή του.

Η απόλυτη αμφισβήτηση της ευρωπαικής πορείας της χώρας που ακολουθείται από τμήμα της αριστεράς ως «χορωδία», σιγοντάροντας τον αντιγερμανικό αγώνα του πράγματι τιμημένου αγωνιστή Μανώλη Γλέζουν,περισσότερο αποτελέι αριστερόστροφο εθνικισμό,παρά πατριωτισμό.
Η αξεκαθάριστη έως και θολή θέση μερίδας του πολιτικού κόσμου απέναντι στο ζήτημα «Ελλάδα ή ευρώ»,ή στο δίλλημα «Ελλάδα ή Ευρώπη» είναι ένα ακόμα δείγμα αριστερόστροφου εθνικισμού που επιχειρεί να θέσει στο στόχαστρο του αντιμνημονιακού αγώνα την πολιτική της Ευρώπης.

«Το μυστικό του δημαγωγού είναι να φαίνεται τόσο ηλίθιος,ώστε οι ακροατές του να νομίζουν ότι είναι τόσο έξυπνοι όσο εκείνος»,έγραψε ο Καρλ Κραους.
Ως Έλληνες και Ελληνίδες που πιστεύουμε στην κινητήριο δύναμη του πατριωτισμού μας, δεν έχουμε το δικαίωμα να παραδοθούμε σε δημαγωγούς εθνικιστές που επιδιώκουν να μας γυρίσουν στο μοναξιακό,φαντασιακό τους παραπέτασμα.

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr