ΣΠΑΡΤΗ. Ένας μεγάλος Έλληνας συνθέτης, επιβεβαίωσε ότι η μουσική μπορεί να συνεγείρει το λαό αρκεί να είναι εμπνευσμένη η σύνθεση, πηγαίος ο στίχος, αυθεντική η εκτέλεση…

Σαϊνοπούλειο Αμφιθέατρο 2014. 24 Ιουλίου. Βράδυ Πέμπτης.
Τα 2.000 πρόσωπα που πήγαν στο ραντεβού ήταν πράγματι σοφά…

Ο Σταύρος Ξαρχάκος, ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες μουσικοσυνθέτες, παρουσίασε στη σκηνή του Σαϊνοπουλείου τη συναυλία με τίτλο «Μάνα μου Ελλάς»: Τραγούδια από την αρχή της σταδιοδρομίας του μέχρι σήμερα, τραγούδια από τον κινηματογράφο, το θέατρο, ακούσματα που όλοι αγαπήσαμε, τραγουδήσαμε, και μελωδίες που μας συντρόφευσαν!

Όρθιος, ιπτάμενος, εκρηκτικός, πείσμων, εσωτερικός, για 2,5 ώρες σε μια συναυλία χωρίς διάλειμμα…
«Δεν μπορώ να βρω άλλους τρόπους έκφρασης και επικοινωνίας παρά μόνο μέσα από τη μουσική και την ποίηση. Οι συναυλίες είναι μια απευθείας επαφή με τον κόσμο που γνωρίζει και θέλει να αποσπαστεί από το καθεστώς της ιδιωτείας που του έχουν επιβάλει και τον κρατά εγκλωβισμένο μακριά από τα προβλήματα της κοινωνικής συλλογικότητας, τις τέχνες και τον πολιτισμό. Τα τραγούδια της συναυλίας παραπέμπουν σε εικόνες, σε πρόσωπα, σε κείμενα και σε πάθη μιας ατελείωτης Μεγάλης Εβδομάδας του ελληνικού λαού», σημειώνει ο μανιάτης στην καταγωγή συνθέτης που έχει λόγο να ξανάρχεται στο Σαϊνοπούλειο.

Εξαιρετικοί ερμηνευτές συνταξιδιώτες η αξεπέραστη και ζηλευτή Ηρώ Σαΐα, ο δυνατός βυζαντινός Ζαχαρίας Καρούνης και ο ζεστός Νεοκλής Νεοφυτίδης, καθώς και 11μελής ορχήστρα καταξιωμένων μουσικών – σολίστ.
Η συναυλία ήταν μια «ελεγχόμενη έκρηξη» στην ψυχή και στο συναίσθημα των ακροατών – θεατών. Μαεστρία – παντομίμα, από τον Ξαρχάκο που κρατά όραση και ακοή αιχμάλωτες κάθε λεπτό. Ροή απίστευτη. Εκτέλεση εξαιρετική, Ερμηνείες μοναδικές…

Στο αίμα των μουσικών ήταν φανερό ότι έρρεε Ξαρχάκος. Οι ερμηνευτές ακολουθούσαν ισότιμα τον συνεπαρμένο και αυστηρό συνθέτη. Αριστερά του το μπουζούκι, δεξιά του το κλαρίνο… «Μπήγει» το χέρι στο ρυθμό, ανοίγει την αγκαλιά στη μελωδία, κλείνει τα μάτια στο στίχο και κτυπά τα πόδια ζεϊμπέκικα και προσκυνηματικά στην «Μάνα» Ελλάδα…

Ο Μυστράς στο βάθος του τοπίου και του χρόνου αντηχεί: «Ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός. Κάντε υπομονή…» Ο καλοκαιρινό αέρας σπέρνει τις μελωδίες του σε Μάνη, Τσιρίγο και Μονεμβασία… όπου «ήτανε μια φορά κι ένα καιρό»!
Μαέστρος, της Παναγιάς και του Καραβοκύρη της που πλημμυρίζει τον Ιούλιο με τραγούδια που έχουν αίμα και καρδιά…

«Με τι καρδία να αποχαιρετίσεις» τέτοια συνάντηση…
«Όλα μοιάζαν ουρανός» και όταν ο Ζαχαρίας «περπατά» στο «Απομεσήμερο» το κοινό «σπάει» και ξεσπάει σε χειροκροτήματα, μικρές χιλιάδες εκρήξεις του ευχαριστώ και της ευγνωμοσύνης του.
Η «Μαρία από τη Σπάρτη» αντηχεί…

Άριστη στάση, απόλυτη ροή, κατάλληλη διάρκεια, δίκαιες επιλογές…

Στη συναυλία του Σταύρου Ξαρχάκου φάνηκε ανάγλυφα η αδικημένη «Μάνα Ελλάδα», από τα παιδιά της. Δικαιώθηκε περίτρανα η πρόγνωση του Σαϊνόπουλου για την ανάγκη παίδευσης μέσα από την τέχνη και τον πολιτισμό…

Το κοινό, με το μόνο όπλο του, το χειροκρότημα έφερε πίσω στη μουσική σκηνή τον συνθέτη, για να τραγουδήσουν όλοι μαζί αξέχαστες, αιμοδυναμικές μελωδίες που ξόρκιζαν τη φτώχεια, γλύκαιναν τον καημό και τιμούσαν την Μάνα μας Ελλάδα.

Ευχαριστούμε τον Σταύρο Ξαρχάκο!