ΣΠΑΡΤΗ. Δεν είναι η πρώτη φορά που παρακολουθήσαμε στο Δημοτικό Συμβούλιο Σπάρτης κάποιοι δημοτικοί σύμβουλοι, εξ αριστερών κι εκ δεξιών, να σηκώνουν τις ταφόπλακες της διχόνοιας και του μίσους για να βγουν έξω πάθη που μάτωσαν και πλήγωσαν θανάσιμα τη χώρα, την Πατρίδα, την Ελληνική κοινωνία…

Κανείς δεν θα είχε αντίρρηση να τελούνται μνημόσυνα για τη ανάπαυση των ψυχών όλων όσων έπεσαν για την πατρίδα και τις αρχές και αξίες… που τη συνοδεύουν ιστορικά.
Όμως. Όμως… Το να μνημονεύει κανείς τους πεσόντες, της μιας πλευράς, μιας μάχης του εμφυλίου, εκ των πραγμάτων είναι επικίνδυνο… Γίνεται δε προκλητικό όταν κάποιοι επιμένουν το Μνημόσυνο να τεθεί υπο την αιγίδα του Δήμου…

Αυτά που έλαβαν χώρα στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο Σπάρτης αποτελούν αφορμή για μεγάλο προβληματισμό. Υπάρχουν τεράστιες ευθύνες σε αιρετούς της Σπάρτης.

Αν φρόντιζαν να μας θυμίσουν πόσο τραγικός είναι ο εμφύλιος σπαραγμός θα τους ευγνωμονούσαμε..
Αν στόχος τους ήταν να αποτελέσει η μάχη του Μυστρά παράδειγμα προς αποφυγή θα τους αποδεχόμαστε…
Αν είχαν την ικανότητα να μας διδάξουν μέσα από το συγκεκριμένο γεγονός και τις δραματικές συνέπειες που είχε για την κοινωνία, τότε θα τους λέγαμε μπράβο…

Όμως υπήρξαν κάποιες φωνές που αξίζουν την καταδίκη, όχι γιατί πιστεύουν σε αρχές και θεωρίες ακραίες και αμετάκλητα καταδικασμένες και αποτυχημένες αλλά γιατί δεν έχουν αντιληφθεί τον ρόλο της Αυτοδιοίκησης και την αποστολή των αιρετών… Που κάθε άλλο από διχαστικός πρέπει να είναι.
Αίσχος! Αίσχος!

Ευτυχώς που η λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου Σπάρτης φανέρωσε αδιάσειστα στοιχεία δημοκρατικής θωράκισης.

Ο σεβασμός στη μνήμη των πεσόντων φαίνεται όταν σήμερα, χωρίς να διαταράξεις την ειρήνη και την ηρεμία της κοινωνίας αποδεικνύεις στην πράξη, διαρκώς και όχι επετειακώς ότι έχεις στοιχηθεί σε αρχές και αξίες για τις οποίες έπεσαν οι πραγματικοί πατριώτες εκείνης της εποχής.

Τα εμφυλιακά χαρακώματα που ξέχωσαν κάποιοι δημοτικοί σύμβουλοι εκτός απο επικίνδυνα είναι και ιερά.

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr