ΣΠΑΡΤΗ. Η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Σπάρτης τη Δευτέρα 20 Οκτωβρίου ήταν αποκαλυπτική. Απέδειξε ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση έχει ισχνό δημοκρατικό στίγμα και φοβική αλλά εμπεδωμένη αντίληψη για τις έννοιες φασισμός, ναζισμός, ελευθερία έκφρασης και βούλησης. Έτσι εξηγείται γιατί οι δημοτικοί σύμβουλοι Αργειτάκος, Δημητρόπουλος και Κοκκορός δεν άφηναν τον επικεφαλής του Κινήματος Πολιτών «Ελπίδα» να ολοκληρώσει την τοποθέτησή του για ένα κρίσιμο θέμα.

Το notospress.gr παρουσιάζει την θέση του κ. Αλεξάκου, αυτήν που δεν άφηναν να ακουστεί οι σύμβουλοι της μείζονος αντιπολίτευσης.

Οι νοσταλγοί του Αδόλφου Χίτλερ...
«Πριν ξεκινήσει η συνεδρίαση θα ήθελα να κάνω μια μικρή ανακοίνωση-αναφορά, βασισμένη στα όσα ελέχθησαν στο προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο, μέσα σε αυτόν το χώρο.

Θεωρώ ότι ο ρόλος μας, ως δημοτικοί σύμβουλοι και ως δημοτικό συμβούλιο στο σύνολό του δεν είναι άλλος από το να λειτουργήσουμε υπέρ του κοινού συμφέροντος, υπηρετώντας τους δημότες με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μα πάνω από όλα ενώνοντας τους απέναντι στα προβλήματα και στις λύσεις και σε καμία περίπτωση διχάζοντάς τους, ανεξάρτητα από τι ψήφισαν ή που ανήκουν.

Σε αυτό λοιπόν το πλαίσιο, θα αναφερθώ στο πρόσωπο μιας αμφιλεγόμενης παγκόσμιας προσωπικότητας. Και το κάνω αυτό γιατί οφείλουμε να γνωρίζουμε κάποια πράγματα, τουλάχιστον ιστορικά, για ένα και μόνο λόγο: Αν γνωρίζουμε την ιστορία μας, τότε αυτή ΔΕΝ επαναλαμβάνεται. Επιπλέον μάλιστα, μας προστατεύει για να μην ξανακάνουμε τα ίδια λάθη. Ας μάθουμε λοιπόν κάτι για τον Αδόλφο Χίτλερ.

Πάρα πολύ σύντομα λοιπόν: σύμφωνα με την κλινική και ψυχοπαθολογική του εικόνα, ο Χίτλερ, έπασχε από μια σειρά συνδυαζόμενων και πολυεπίπεδων ψυχικών διαταραχών. Έπασχε από παρανοειδή διαταραχή της προσωπικότητας, από κοινωνιοπαθή διαταραχή της προσωπικότητας, από ναρκισσιστική διαταραχή της προσωπικότητας και από σαδιστική διαταραχή της προσωπικότητας. Ταυτόχρονα έπασχε από διαταραχή μετατραυματικού στρες, από ψυχωτική διαταραχή με έμφαση στις σκέψεις και τέλος από παρανοϊκή σχιζοφρένεια συνοδευόμενη από έντονες παραισθήσεις και ψευδαισθήσεις.

Αυτή είναι η προσωπικότητα του Αδόλφου Χίτλερ και οι διαταραχές της όπως καθορίζονται με ακρίβεια στο Διαγνωστικό Στατιστικό Εγχειρίδιο της Αμερικάνικης Ψυχιατρικής Ένωσης. Επρόκειτο για έναν άνθρωπο βαριά άρρωστο στην ψυχή αλλά επικίνδυνο, όσο λίγα πράγματα στη ζωή αυτή. Και το απέδειξε με τις πράξεις του, πως επρόκειτο για ένα ανθρωπόμορφο τέρας.

Αν όμως, αναρωτιέστε γιατί κατάφερε να συμπαρασύρει μαζί του έναν ολόκληρο λαό, τον Γερμανικό και όχι μόνο, η απάντηση είναι μια και προέρχεται επίσης από την ψυχολογία και την ψυχιατρική: άνθρωποι με τέτοιες διαταραχές παρουσιάζουν υψηλότατο βαθμό οξυδέρκειας και νοημοσύνης, άριστες διοικητικές και διαχειριστικές ικανότητες, εξαιρετική ικανότητα χειραγώγησης καθώς και μια σειρά άλλων συγκεκριμένων χαρακτηριστικών που καταφέρνουν να συμπαρασύρουν ή να εξαπατούν τους συνανθρώπους τους ειδικότερα όταν αυτοί βρίσκονται σε ένα συναισθηματικά αδύναμο στάδιο, λόγω έντονης κοινωνικής ανέχειας, αστάθειας, οικονομικής κρίσης, εξαθλίωσης κλπ.

Ο διάολος, κατά την εκκλησία, ξέρει ακριβώς πότε να σου επιτεθεί: όταν είσαι αδύναμος ώστε να σε κυριέψει. Αντιστοίχως, στον κόσμο των συναισθημάτων, αυτό γίνεται όταν βρίσκεσαι σε κλοιό αβεβαιότητας, θλίψης, παρακμής και τέλματος, όταν αδύναμος και με θολό μυαλό, ψάχνεις να βρεις λύσεις ύστατες, επιπόλαιες, ευκαιριακές με γνώμονα πάντοτε να τιμωρήσεις αυτούς που κοινωνικά σε εξαθλίωσαν. Εκεί εμφανίζονται τύποι σα τον Χίτλερ που βρίσκουν την ευκαιρία να «τρυπώσουν» στο μυαλό και στην ψυχή χειραγωγώντας τα. Και από τέτοιες άρρωστες προσωπικότητες, όλα μπορεί να τα περιμένεις. Ακόμα και αυτά που δεν φαντάζεσαι.

Τελικά, ο ρόλος μας είναι να προχωρήσουμε μπροστά, ενώνοντας τους δημότες και όχι να γυρίζουμε 70 χρόνια πίσω, διχάζοντας τα μυαλά μας με δηλητήριο. Οι Έλληνες μόνο χάσαμε από αυτό το διχασμό. Διαλυθήκαμε σε μία στιγμή που έπρεπε να ενωθούμε. Και για να μην ξεχνιόμαστε, το Έθνος μας, η Ελλάδα του σήμερα και του μέλλοντος, η Σπάρτη, είναι πάνω από όλα και όλους.

Όσοι λοιπόν, εδώ, μέσα στο δημοτικό συμβούλιο της Σπάρτης, δηλώνουν εκκωφαντικά φίλοι των παραγώγων ή των υποπροϊόντων του Αδόλφου Χίτλερ, έχω να σας δηλώσω πως ναι μεν σέβομαι την γνώμη σας αλλά ταυτόχρονα, συμπάσχω μαζί σας. Για αυτό σας προτείνω να προβείτε σε έναν άτυπο νοητικό επανα-προγραμματισμό, άμεσα, διότι είμαι απόλυτα σίγουρος πως δε μιλάτε εσείς αλλά κάποιο στρεβλό συναίσθημά σας που χρήζει, επαναφόρτιση.

Και καταλήγοντας, θα ήθελα να παρακαλέσω τον επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης, τον κ. Αργειτάκο του οποίου ο δημοτικός σύμβουλος δήλωσε φίλος των υποπροϊόντων του Χίτλερ, αυτών δηλαδή που φορώντας σβάστιγκα στο αριστερό μπράτσο, ήθελαν να βγάλουν την Ελλάδα από την κρίση, τον καλώ λοιπόν, να πάρει θέση και να μας πει καθαρά και ξάστερα, αν ασπάζεται τα όσα δήλωσε ο εν λόγω κύριος αλλιώς, να τα καταδικάσει και να τον διαγράψει από το συνδυασμό του σήμερα, εδώ και τώρα. Εδώ μέσα, σε αυτόν τον ιερό χώρο.

Υπενθυμίζω, για όσους έχουν ασθενή μνήμη, πως ο εν λόγω «συνάδελφος» (σε εισαγωγικά για εμένα, πλέον, η λέξη συνάδελφος), βροντοφώναξε δυο φορές πως «είναι φίλος με τους ταγματασφαλίτες».
Σας ευχαριστώ και σας ακούω».

Τόσο οι σύμβουλοι όσο και ο κ Αργειτάκος δεν απάντησαν τίποτα.