ΣΠΑΡΤΗ. Το ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ, φαίνεται ότι, θα αποτελεί για καιρό θέμα συζήτησης των πολιτών, αφού παραμένει σημείο αντιπαραθέσης των αιρετών στον Δήμο Σπάρτης.

Στο Δημοτικό Συμβούλιο Σπάρτης την Τετάρτη το μεσημέρι το θέμα «άνοιξε» και πάλι ο τέως πρόεδρος του Αθλητικού Οργανισμού Σπάρτης Λεωνίδας Καράτζαλης, επικουρούμενος από τον δημοτικό σύμβουλο, επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης Σταύρο Αργειτάκο.

Ο κ. Καράτζαλης ανέφερε ότι αν και είχε θέσει τον εαυτό του στη διάθεση της Δημοτικής Αρχής δεν του ζητήθηκε βοήθεια.
Υπογράμμισε μάλιστα λάθη και παραλείψεις στη διοργάνωση που όπως τόνισε και ο κ. Στ. Αργειτάκος «ήταν εις βάρος των αθλητών που συμμετείχαν στο Σπάρταθλον».

«Θλίβομαι και θίγομαι» είπε ο Λ.Καράτζαλης, «ειδικά από τη φράση του Δημάρχου ότι μου ζητήθηκε βοήθεια και δεν την έδωσα». Ο Στ. Αργειτάκος τόνισε προς τον Β. Βαλιώτη, αφού απουσίαζαν οι κ. κ. Μανουσάκης και Βελισσάρης: «Κάνατε ένα Σπάρταθλον φθηνότερο αλλά όχι καλύτερο, και προχωρήσατε σε περικοπές εις βάρος των αθλητών».

Τα δύο μέλη της μείζονος αναφέρθηκαν τόσο στην υποδοχή, όσο και στη διατροφή των αθλητών η οποία «δεν ήταν αυτή που έπρεπε» ενώ στιγμάτισαν την απουσία της Δημοτικής Αρχής στο Νοσοκομείο όπου νοσηλεύτηκαν αθλητές με νεφρική ανεπάρκεια.

Σημεία στα οποία στάθηκε ο Λ Καράτζαλης ήταν:
Φτωχό menu. Αγένεια στον τερματισμό. Ελλείψεις σε μέσα προσωπικής ανάγκης αθλητών. Κακή παρουσίαση της τελετής λήξης, κ.α.

Ο Δήμαρχος Σπάρτης κ. Βαγγέλης Βαλιώτης απάντησε ότι η νέα Δημοτική Αρχή έχει μια άλλη φιλοσοφία για το θεσμό του Σπάρταθλον την οποία θα εφαρμόσει και θα ολοκληρώσει. «Ζήτησα στον κ. Καράτζαλη τη βοήθεια και είπε ότι δεν μπορεί» είπε ο Δήμαρχος και επεσήμανε ότι φέτος η διαδικασία του Τερματισμού ήταν ευθύνη του Συνδέσμου του Σπάρταθλον και όχι του Δήμου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στη φετινή διοργάνωση έγιναν κάποιες περικοπές στις δαπάνες, στα πλαίσια του περιορισμού των εξόδων, γεγονός που αφορούσε κάθε πτυχή της διοργάνωσης.

Σε ότι αφορά τη συνεργασία νέας και απερχόμενης Διοίκησης στον Αθλητικό Οργανισμό, ήταν εμφανής η κακή συνύπαρξη, που όπως έλεγαν δημότες στο ακροατήριο έφθανε στο σημείο ακόμα και την μη παράδοσης των κλειδιών από την μία στην άλλη διοίκηση.