Ρεαλιστική Ανάλυση

Γράφει ο Χρόνης Πολυχρονίου

Βρισκόμαστε υπό ειδικές συνθήκες μπροστά σε κοινοβουλευτικές εκλογές, τουτέστιν μπροστά σε νέα δια – Κυβέρνηση. Ποιο είναι για τον πολίτη το βασικό ερώτημα, το κυρίαρχο δίλλημα αυτής της αναμέτρησης ? Είναι ένα και ξεκάθαρο. Πάμε ‘έτσι’ όπως πάμε τώρα ή πάμε ‘αλλιώς’. Ας προσεγγίσουμε λοιπόν το ‘έτσι’ και το ‘αλλιώς’ με την ποιο ρεαλιστική δυνατόν ανάλυση.

Πρώτα το ‘έτσι’. Λοιπόν, το 2009 ο πρωθυπουργός της ΝΔ κ. Καραμανλής παραδίδει την χώρα στον κ. Παπανδρέου του ΠΑΣΟΚ με έλλειμμα του δημόσιου τομέα -15% και χρέος 130% ΑΕΠ. Αυτός χωρίς να μας ρωτήσει και προκειμένου να μας ‘σώσει’ μας καταδικάζει σε καθεστώς ασφυχτικού μνημονίου με δήμιους την ΕΕ και το ΔΝΤ. Αυτό συνεπάγεται διαδοχικά υπέρμετρο δανεισμό, μέτρα εσωτερικής υποτίμησης, ύφεση της οικονομίας και τελικά πτώχευση των νοικοκυριών. Ως εκ τούτου ακολουθεί κατάρρευση του ιδιωτικού τομέα και των τραπεζών που ως εκείνη την στιγμή δεν είχαν κανένα απολύτως πρόβλημα. Ακολουθεί αλυσιδωτή αντίδραση και η χρεοκοπία της χώρας γίνεται αναπόφευκτο γεγονός, άσχετο αν κάνουν όλοι πως δεν υπήρξε. Στην συνέχεια αναλαμβάνουν μαζί αυτοί οι δύο, που με ευθύνη τους μας έφθασαν ως εδώ, δηλαδή οι κ. Σαμαράς και Βενιζέλος, να μας ‘σώσουν’ ξανά. Η φτώχεια, η ανεργία, τα λουκέτα και οι αυτοκτονίες από τότε μέχρι σήμερα δεν λένε να σταματήσουν. Η Ελλάδα βυθίζεται συνεχώς στο μονόδρομο του χάους, όλο και πιο βαθειά χωρίς ελπίδα ανάκαμψης. (Βλέπετε πως συνειδητά, για την σοβαρότητα της ανάλυσης, αντιπαρέρχομαι τα succes story , πρωτογενές πλεόνασμα κλπ.)

Μας υποσχέθηκαν τότε οι βασανιστές μας πως αν υποστούμε μερικές θυσίες ακόμη, χαράτσια, φόρους κλπ, αυτοί θα μπορούσαν να πάρουν πίσω τα δανεικά τους και θα ανοίξουν τότε την συζήτηση για το κούρεμα του χρέους. Κάτι τέτοιο μέχρι σήμερα δεν έγινε. Αντίθετα μάλιστα η εδώ συγκυβέρνηση ισχυρίζεται τώρα, όλος παραδόξως, ότι το διογκωμένο χρέος της χώρας μπορεί να εξυπηρετηθεί, δηλαδή … είναι βιώσιμο !! Πρόσφατα μας ανήγγειλαν οι δανειστές μας, με τελεσιγραφικό e-mail στην συγκυβέρνηση, πως για να βγούμε τελικά από το μνημόνιο πρέπει να υπογράψουμε ένα άλλο πιο δυσβάσταχτο …μνημόνιο. Επειδή όμως διαβλέπουν οι βασανιστές μας ότι μια άλλη ‘δύστροπη’ κυβέρνηση της Αριστεράς έρχεται στην εξουσία, προτίμησαν να εκβιάσουν και να ‘συνομιλήσουν’ τιμωριτικά’ αυτοί μαζί της για τα νέα μέτρα του νέου μνημονίου. Χρονικά τοποθετούν το γεγονός την Άνοιξη του 2015 οπότε λήγει ένα μεγάλο ομόλογο 10 δις του ελληνικού δημοσίου. Δηλαδή από το κακό στο χειρότερο χωρίς ελπίδα αντίδρασης αφού η συγκυβέρνηση της υποτέλειας, υποτονική και άβουλη, δέχεται χωρίς αντίσταση ότι ζητάει η τρόικα. Το 2012 μας εκβίασαν με την έξοδο από το Ευρώ, τώρα μας τρομοκρατούν με νέα δανεικά και τον περιορισμό της ρευστότητας του Ευρώ, που ούτως ή άλλως δεν διαθέτουμε. Αργός και εξασφαλισμένος θάνατος δηλαδή. Η κατάπτωση και ο ευτελισμός όμως έχουν τα όριά τους.

Ας δούμε τώρα και το ‘αλλιώς’, δηλαδή μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ένα νέο άνθρωπο πρωθυπουργό της τον κ. Τσίπρα. Δεν πρόκειται για τον άνθρωπο που θα τους πει ένα απλό και ξεκάθαρο ΟΧΙ, δεν πάει άλλο. Που θα διατυπώσει μαζί τους την θέση ότι ‘καθυστερώ την εξόφληση του χρέους μέχρις ότου ταΐσω κατά προτεραιότητα τον εξαθλιωμένο Λαό μου’. Που θα απαιτήσει από τους δανειστές συμμάχους μας να κρατήσου την ‘υπόσχεσή τους για κούρεμα του χρέους’. Αλλά πρόκειται για τον άνθρωπο που τους ‘ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙ’ στα θεσμικά Ευρωπαϊκά όργανα και τους καταγγέλλει ως πολιτικά πρόσωπα εξαρτημένα πιόνια των αγορών. Και αυτό είναι πολύ βαρύ. Η ζημιά τώρα δεν είναι η καθυστέρηση πληρωμής ενός Ελληνικού ομολόγου, αλλά η αντίδραση και άλλων χωρών που βρίσκονται στην ίδια και χειρότερη από εμάς κατάσταση. Ο κίνδυνος τώρα είναι μεγάλος, παγκόσμιος, αφορά πολλούς, και τα λεφτά είναι πολλά, δυσανάλογα πολλά. Στο σημείο αυτό ρωτάει κάποιος αφελής, ότι ‘αν παρόλα αυτά οι βασανιστές μας που ΟΧΙ’ τότε τι γίνεται? Αν και προσωπικά είμαι υπέρ της μετωπικής σύγκρουσης, ρωτώ εγώ με τη σειρά μου, πότε εμείς ως χώρα είπαμε ένα έστω ΟΧΙ και ως που τελικά θα πάει αυτό?

Φίλες και φίλοι, η αλήθεια είναι πως παρά τις θυσίες μας πέντε χρόνια τώρα είμαστε και θα εξακολουθούμε πτωχευμένοι. Με την λάθος συνταγή που μας επέβαλαν θα βαθύνει ακόμη περισσότερο η κρίση, η ύφεση και η εξαθλίωση του Λαού μας. Μόνο μέσα από μια πραγματική διαπραγμάτευση που θα γίνει μόνο αν είμαστε έτοιμοι και αποφασισμένοι να πούμε ΟΧΙ σε συνθήκες συνεχιζόμενης επέκτασης της συνολικής χρεοκοπίας στο μέλλον, θα προκύψει λύση για την τραγική κατάσταση της χώρας. Όσο διαρκεί μιας τέτοιας μορφής διαπραγμάτευση, οι αγορές και οι κερδοσκόποι θα βρίσκονται σε κατάσταση πανικού. Όταν όμως ολοκληρωθούν αυτές οι διαπραγματεύσεις θα βρούνε την Ελλάδα και τους ανθρώπους της, βιώσιμους, προκειμένου να διεκδικήσουν ελπιδοφόρα έτσι ή αλλιώς ξανά τα όνειρα και τη ζωή τους.

Καλές Γιορτές σε όλους και Καλή Χρονιά !!