Kύριε Διευθυντά,
είμαι ποδηλάτης αλλά περισσότερο πολίτης αυτής της πόλης.
Διακρίνω ότι στην πόλη τούτη που δεν θα έπρεπε να περισσεύει κανείς γίνονται αποκλεισμοί.

Θεωρώ ότι συστηματικά για αυτό και όχι ακούσια κάποιοι κρατούν «απ’ έξω» την Βιβλιοθήκη Σπάρτης, δηλαδή έναν ξεχωριστό, διακεκριμένο και ζωντανό πυρήνα πολιτισμού, γνώσης και μόρφωσης που κοσμεί και κάποτε διασώζει τον πνευματικό και μορφωτικό πολιτισμό.

Δεν γνωρίζω που οφείλεται αυτό. Ας αναζητήσει τις αιτίες ο Δήμαρχός μας.
Όμως ενοχλούμαι όταν η Βιβλιοθήκη δεν εκπροσωπείται στον Δήμο την ώρα που τον «υπηρετεί»…

Ενοχλούμαι όταν ακόμα και η ομάδα 3Π εξαιρεί την Βιβλιοθήκη από τις «πολιτιστικές στάσεις» στη διαδρομή που θα γίνει την 1η Μαρτίου.

Δεν είμαι εγώ το κατάλληλο πρόσωπο για να τεκμηριώσω πόσο άδικο και επιζήμιο για την κοινωνία μας είναι αυτό το μικρόψυχο (και στην καλύτερη περίπτωση ανόητο) παιχνίδι διακρίσεων και αποκλεισμών.

Θα ευχόμουν να μην ανήκετε και σεις σε αυτή την κατηγορία και να δημοσιεύσετε την παρέμβασή μου.

Ευχαριστώ
Παρ’ ολίγον αγανακτισμένος πολίτης – ποδηλάτης της Σπάρτης


Από τη Σύνταξη: Το notospress.gr ποτέ δεν ενημερώθηκε για την συγκεκριμένη εκδήλωση – διαδρομή ώστε να συμπεριλάβει την είδηση στις στήλες πολιτισμού και ποδηλάτου. Απ’ ότι φαίνεται το φαινόμενο των «αποκλεισμών» δεν περιορίζεται μόνο στους φορείς πολιτισμού αλλά κι ενημέρωσης. Σε κάθε περίπτωση η Βιβλιοθήκη Σπάρτης δεν έχει ανάγκη μιας τέτοιας «αναγνώρισης» για να είναι δικαιωμένη για την δουλειά που κάνει. Ωστόσο η αίσθηση του χρέους, της δίκαιης αντιμετώπισης και του καθήκοντος καθενός καταγράφεται και οι μεταγενέστεροι θα το αναζητήσουν… που αλλού, στα Αρχεία της Βιβλιοθήκης μας. Η αλήθεια είναι ότι η Βιβλιοθήκη δεν "χωρά" παντού... γιατί είναι εξαιρετικά μεγάλη! Αυτός που χάνει είναι ο στενόχωρος άνθρωπος, ο στενόχωρος φορέας, ίσως και ο στενόχωρος Δήμος μας.