ΣΠΑΡΤΗ. Ο Παναγιώτης Κομουνδούρος στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Σπάρτης, την Δευτέρα 27 Απριλίου εξέφρασε τις θέσεις της Παράταξης «ΑΝΑΣΑ» για την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της Κυβέρνηση με την οποία δεσμεύονται τα ταμειακά διαθέσιμα των Δήμων προκειμένου να εξυπηρετήσουν άμεσες ανάγκες της χώρας.

«Στο πρόσφατο Δ.Σ της ΚΕΔΕ έπεσε το κλάμα της Αρκούδας! Διανύουμε και τις μέρες του ξυπνήματος της βέβαια! Από την κ. Παντελάκη (ΚΚΕ) έως τις δυνάμεις του πάλαι ποτέ κραταιού δικομματισμού, όλοι ζητούσαν τα λεφτά τους, τα ασημικά τους, τούς κόπους μιας ζωής. Κλαίγανε την μαύρη μοίρα τους, που μέσα σ ένα βράδυ τους κατάντησε φτωχούς! Δεν είχανε να πούνε ούτε μια λέξη για τους πιστωτές, τους εταίρους, ούτε μια λέξη για την σκληρή υφεσιακή πολιτική ΝΔ –ΠΑΣΟΚ, ξέχασαν τα «χειροφιλήματα» στον κ. Φούχτελ! Στα μαγνητόφωνα καταγράφονταν μαργαριταρένιες εκφράσεις. Πιο πίσω είχαμε τα γαμοσταυρίδια, είχαν την τιμητική τους. Η εκτόνωση φυσιολογική! Το όνειρο της απαλλαγής από τον εφιάλτη του ΣΥΡΙΖΑ, ξυπνάει τα νεκρά η ανενεργά κύτταρα βίαια.

Έξω από εκεί όμως, η πραγματικότητα! Η χώρα διέρχεται εξαιρετικά δύσκολες ώρες. Συνθήκες πρωτόγνωρου οικονομικού αποκλεισμού, πρωτοφανών εκβιαστικών διλλημάτων και μεθοδευμένης πιστωτικής ασφυξίας. Παρ όλα αυτά, ως αιρετοί των Ριζοσπαστικών Αυτοδιοικητικών κινήσεων, πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι. Η κρισιμότητα των έκτακτων καταστάσεων μπορεί να εξηγεί την μεθόδευση της ΠΝΠ για την μεταφορά των διαθεσίμων, δεν μπορεί όμως σε καμιά περίπτωση να την δικαιολογήσει. Δεν μπορεί με αυτό τον τρόπο, να παρακάμψει τον αναγκαίο διάλογο, που δυστυχώς δεν προηγήθηκε με τα θεσμικά όργανα της Αυτοδιοίκησης Α και Β βαθμού.

Ένας τέτοιος διάλογος, θα έθετε επί τον τύπο των ήλων, την ουσία της νομοθετικής πρωτοβουλίας, τα συνολικά προβλήματα της χώρας και τις ευθύνες όλων των εμπλεκομένων. Δεν θα μπορούσε κανείς τότε, να αφαιρέσει από το πεδίο αυτής της συζήτησης, ότι τα τελευταία πέντε χρόνια, η χώρα χόρευε στο ρυθμό της εξυπηρέτησης του εξωτερικού δημόσιου χρέους. Της προστασίας με κάθε μέσο των συμφερόντων των λεγόμενων δανειστών.
Δεν θα μπορούσε να διαφωνήσει κανείς, πως εξ αιτίας αυτών των βασικών επιλογών πετσοκόπηκε το 50% των μισθών και συντάξεων; Δεν θα μπορούσε να διαφωνήσει κανείς, πως το 60% των πόρων των ΟΤΑ έχουν χαθεί; Πως ξεπουλήθηκαν φιλέτα της δημόσιας περιουσίας; Πως απολύθηκαν δημοτικοί υπάλληλοι και σχολικοί φύλακες; Πως με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου θεσμοθετήθηκε το μνημονιακό Παρατηρητήριο των ΟΤΑ; Ποια ήταν άραγε τότε η επείγουσα κα απρόβλεπτη ανάγκη;

Ο αναγκαίος διάλογος βέβαια, βάζει επιτακτικά την ανάγκη μιας συνολικής επανεξέτασης της θεσμικής λειτουργίας της Τ.Α. Τον νέο Καλλικράτη. Της διαχείρισης των πόρων της Τ.Α. Να δούμε επί παραδείγματι πως συμβαίνει, δημοτικός αστέρας να φωνασκεί συνεχώς στα τηλεοπτικά παράθυρα, πως από τη μια αδυνατεί να πληρώσει τις υποχρεώσεις του και τα προγράμματα που κινδυνεύουν και από την άλλη να μπλοκάρει σήμερα τα 160 εκατομμύρια διαθέσιμα του!

Σ αυτή τη συζήτηση που επείγει, οι διαπιστώσεις για τα του οίκου της Αυτοδιοίκησης, θα είναι αμείλικτες! Ο πιο διεφθαρμένος και αδιαφανής θεσμός! Ο κατ εξοχήν χώρος των πελατειακών εξυπηρετήσεων. Των εξαρτήσεων. Των δίμηνων και των τρίμηνων δουλοπάροικων. Ο κανόνας βέβαια. Γιατί υπήρχαν και υπάρχουν και οι εξαιρέσεις του χώρου. Πέραν όμως όλων αυτών, στο κορυφαίο διακύβευμα το μνημόνιο, η συντριπτική πλειοψηφία των αιρετών, το αποδέχθηκε ως ένα φυσικό φαινόμενο! Πολλοί από αυτούς τους αιρετούς, ξημεροβραδιάζονταν παρέα με τον κ. Φούχτελ.
Εν τούτοις σήμερα, έστω και αργά, με αφορμή την ΠΝΠ, οφείλουμε να καλωσορίσουμε στο Αγωνιστικό Μέτωπο δράσης όλο αυτό το δυναμικό της Αυτοδιοίκησης, που από τον Απρίλιο του 2010, είχε περιπέσει σε χειμερία νάρκη! που βάλανε πλάτη για να περάσουν ανώδυνα οι βάρβαρες αντιλαϊκές πολιτικές. Που εξαφανίσθηκαν προθερμαίνοντας τις μηχανές τους για το αύριο. Το αύριο, που ζούμε σήμερα.

Καλωσορίζουμε και όλους αυτούς , που χλευάζανε τα κινήματα αντίστασης. Ανεξάρτητα αν στο μυαλό κάποιων όψιμων «επαναστατών», κυριαρχούν τα όνειρα επαναφοράς του πάλαι ποτέ ένδοξου διεφθαρμένου δικομματικού καθεστώτος, το «καλωσόρισμα» αυτό από τη μεριά των Ριζοσπαστικών Αυτοδιοικητικών δυνάμεων, παρά το πνεύμα κριτικής που περιέχει, είναι ειλικρινές και ουσιαστικό. Γιατί είναι αλήθεια, πως τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει στη χώρα και την Αυτοδιοίκηση, ιδιαίτερα σε προοδευτικούς δρόμους, αν δεν υπάρχει αφύπνιση, ενεργή συμμετοχή και δράση της κοινωνίας, των αιρετών της εκπροσώπων, των εργαζομένων. Αυτή η ενεργή παρέμβαση, μπορεί και πρέπει να λειτουργήσει, ως θρυαλλίδα θετικών εξελίξεων. Στήριξης από τη μια της κυβέρνησης στις δίκαιες διεκδικήσεις της, αλλά και διόρθωσης της πορείας της, από τυχόν ανεπάρκειες και λαθεμένες επιλογές της.

Προφανώς και στις 25/1 έγινε μια μεγάλη πολιτική μεταβολή. Αυτή δεν έλυσε αυτόματα τα συσσωρευμένα προβλήματα, ούτε άλλαξε το πεδίο αναπαραγωγής τους. Όσοι επιθυμούν να παρακολουθούν αυτή την προσπάθεια, χωρίς να χρησιμοποιηθούν όλες οι δυνατότητες που διαθέτει η χώρα, να το πουν ξεκάθαρα και να αναλάβουν τις ευθύνες του. Μετά να μην κλαψουρίζουν στα φιλόξενα τους ΜΜΕ, ότι δεν έχουν διαθέσιμα για να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Δεν θα τους πιστεύει πια κανένας. Το ξύπνημα της Άνοιξης θα το θυμούνται ως ανέκδοτο!»