Γράφει ο Χρήστος Α. Πλειώτας*

Σκέψη και Γνώμη
Είναι πολίτευμα η Δημοκρατία ή περισσότερο μία βιωματική κατάσταση που χρίζει Συνταγματικής αναθεώρησης;
Ήθελα να υποβάλω το ερώτημα στον αγαπημένο μου Καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου Νικόλαο Αλιβιζάτο την Παρασκευή το απόγευμα 15 – 05 – 2015 κατά την διάρκεια εκδήλωσης που διοργάνωσε ο Δικηγορικός Σύλλογος Σπάρτης με θέμα: «Σκέψεις και προτάσεις για ένα σύγχρονο Σύνταγμα».
Ζήτησα τον λόγο επισταμένως και έντονα, αλλά δεν μου εδόθη!!!
Δεν με πειράζει, δημοσιογραφώ αδέσμευτα χωρίς την λογοκρισία κανενός.

Ήθελα τοποθετούμενος να πω στους Ομιλητές και να προκαλέσω μία απάντησή τους, ότι η πολιτική κρίση είναι γεγονός και όποια και αν είναι η έκβασή της, δηλαδή είτε με λήξη – ανατροπή της σημερινής πολιτικής, είτε με κατάρρευση της οικονομίας και κοινωνική έκρηξη – πράγμα που όλοι απευχόμεθα – είτε με την διατήρηση της υπάρχουσας κατάστασης ελαφρώς παραλλαγμένης, ένα είναι βέβαιο: Ότι ο Δημόσιος διάλογος για ένα νέο αναθεωρημένο Σύνταγμα είναι αναπόφευκτος.

Ήθελα να ρωτήσω τους προσκεκλημένους και διακεκριμένους καθηγητές, καθώς και τον επί τιμή Αρεοπαγίτη, κατά πόσο συμφωνούν, ότι η μέχρι σήμερα πολιτική, έχει αλλοιώσει την ουσία του υπάρχοντος πολιτεύματος και έχει παραγάγει εν τοις πράγμασι νέο Σύνταγμα, στηρίζοντας την άποψή μου και το ερώτημά μου στα εξής δεδομένα:

Α/ Στο ότι οι δανειακές συμβάσεις της Ελλάδος, είτε δεν υπογράφηκαν ποτέ στο Εθνικό Κοινοβούλιο πλην όμως εφαρμόστηκαν, είτε υπογράφηκαν χωρίς την απαραίτητη επικύρωση των 3/5 της Βουλής.

Β/ Στο ότι η χώρα νομοθετεί με δεκάδες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που έχουν αντιστρέψει την κοινοβουλευτική δημοκρατία, αφού πρώτα εφαρμόζονται οι πολιτικές και στην συνέχεια το κοινοβούλιο τις επικυρώνει δια νόμου.

Γ/ Διότι η χώρα κυβερνάται με εκατοντάδες Προεδρικά διατάγματα, με τα οποία ο κάθε Υπουργός ρυθμίζει τα του Υπουργείου του, κατά τις επιταγές της «Τρόικας» ή των θεσμών, με έναν απλό έλεγχο νομιμότητάς τους, χωρίς την μεσολάβηση του Ελληνικού Κοινοβουλίου.

Δ/ Διότι η διακυβέρνηση της χώρας επαφίεται σε μία διανδρία με αποτέλεσμα οι κατ’ ουσίαν δύο Πρωθυπουργοί και πριν και σήμερα να ακυρώνουν την θεσμική λειτουργία του Υπουργικού Συμβουλίου, να επικυρώνουν πολιτικές που επιβάλουν οι θεσμοί (πριν η Τρόικα) και να τις ανακοινώνουν στους Υπουργούς της Κυβέρνησης και

Ε/ Διότι η πολιτική ασκείται όχι κυρίαρχα αλλά κατόπιν συνεργασίας και συναπόφασης των κυβερνητικών οργάνων με εξωθεσμικά όργανα, όπως η Τρόικα ή οι θεσμοί, που παρεμβαίνουν στην άσκηση της κυβερνητικής λειτουργίας.

Ήθελα να ρωτήσω τους υψηλούς προσκεκλημένους αν από ένα αναθεωρημένο Σύνταγμα μπορούμε να παράγουμε Δημοκρατία, έχοντας ως πεδίο αναφοράς μας την σημερινή ασταθή κοινωνία.

Ήθελα επίσης να τους ρωτήσω εάν πιστεύουν ότι η λύση στο σημερινό πρόβλημα βρίσκεται στον «Παράδεισο» των αγανακτισμένων πολιτών, δηλαδή σε συλλογικότητες που γέννησε η οικονομική κρίση και αρνούνται απόλυτα την πολιτική εξουσία ως δικαίωμα της εκάστοτε κυβέρνησης ή μήπως τελικά η συλλογικότητες των διαμαρτυρομένων πολιτών είναι μία αφέλεια και μία ουτοπία;

Ήθελα να ρωτήσω τους ομιλητές μήπως τελικά το de facto πολίτευμά μας είναι η πλουτοκρατία; καθώς θεός της εποχής είναι το χρήμα εξ’ ου και η καθημερινή αγωνία της Ελληνικής κυβέρνησης για την αποπληρωμή των δανειακών συμβάσεων;

Ήθελα επίσης τους ρωτήσω: Αποτελεί γι’ αυτούς σωστή πρόταση αναθεώρησης του Συντάγματος η διασφάλιση ότι το Κοινοβούλιο θα ελέγχεται από τον Ελληνικό λαό και δεν θα αυθαιρετεί;

Επίσης ήθελα την άποψή τους, εάν είναι ορθό ως πρότασης αναθεώρησης του Συντάγματος να εξαρτώνται οι αρχηγοί των κομμάτων από τους Βουλευτές και όχι οι Βουλευτές από τους αρχηγούς των κομμάτων.
Ήθελα να μου απαντήσουν πως θα έβλεπαν μίαν αναθεώρηση του Συντάγματος στο μείζον θέμα της διεύρυνσης των ατομικών δικαιωμάτων, ώστε να περιλαμβάνονται στα ήδη υπάρχοντα και επιπλέον κατοχυρωμένα συνταγματικά, οικονομικά δικαιώματα (ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, διασφάλιση στέγης, ρουχισμός, διατροφή, κοινωνική ασφάλιση, εργασία, μόρφωσή, υγεία).

Πως θα έβλεπαν ως πρόταση αναθεώρησης ένα άρθρο που θα διασφάλιζε συνταγματικά την Εθνική πολιτική στον τομέα της εργασίας με συνταγματική ρήτρα αν η ανεργία ανεβαίνει πάνω από ένα συγκεκριμένο ποσοστό;
Επίσης ήθελα να γνωρίζω οι ομιλητές είναι υπέρ μίας πρότασης αναθεώρησης με την οποία θα καθιερώνεται συνταγματικά το ανώτατο όριο της Βουλευτικής θητείας, ώστε να παρεμποδίζεται η επαγγελματοποίηση των πολιτικών και ο μετασχηματισμός τους εκ των πραγμάτων σε ένα κλειστό lobi με αριστοκρατικά οιονεί χαρακτηριστικά;

Επίσης ήθελα την άποψή τους στο θέμα της ιδιωτικοποίησης ή μη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά και στο θέμα της επιλογής της ηγεσίας της δικαιοσύνης και της σύστασης συνταγματικού δικαστηρίου, στο οποίο και μόνο θα εναπόκειτο ο δικαστικός έλεγχος της ουσιαστικής συνταγματικότητος των νόμων.

Ήθελα να ρωτήσω θα υποστήριζαν σε μία συνταγματική αναθεώρηση το δικαίωμα των πολιτών να υποβάλουν προς την βουλή αίτημά τους για την ψήφιση νόμων εφόσον υπάρχει ένας εύλογος αριθμός υπογραφών;
Ήθελα να μου απαντήσουν εάν θα υποστήριζαν στο πλαίσιο μίας αντισυνταγματικής αναθεώρησης την ψήφιση ενός άρθρου με το οποίο δεν θα μπορούσε η κυβέρνηση να νομοθετεί με την μορφή του κατεπείγοντος ή μη μόνον με την σύμφωνη γνώμη ηυξημένης πλειοψηφίας βουλευτών.

Ήθελα να ρωτήσω πως θα έβλεπαν σε μία συνταγματική αναθεώρηση σχετικό άρθρο που θα απαγόρευε την ιδιωτικοποίηση του νερού, του ηλεκτρισμού αλλά και την ιδιωτική εκμετάλλευση κοινοχρήστων και κοινών σε όλους αγαθών.

Ήθελα να ρωτήσω εάν θα ήταν υπέρμαχοι σε μία συνταγματική αναθεώρηση, με συγκεκριμένο άρθρο να εξαιρούνται απ’ τον υπολογισμό των ελλειμμάτων των κρατικών δαπανών, οι δαπάνες για την υγεία, την παιδεία και την κατοικία, αλλά και πως θα έβλεπαν μία συνταγματική πρόβλεψη για την δωρεάν κάλυψη από το κράτος των υπηρεσιών υγείας, παιδείας και περίθαλψης.

Εκτός από εμένα και πολλοί άλλοι έγκριτοι δικηγόροι του Πρωτοδικείου Σπάρτης, αλλά και ο λίγος κόσμος που παρέμεινε έως το τέλος ήθελε αρκετά πράγματα να ρωτήσει.
Δυστυχώς έπεσαν πολλοί στην δική μου πλάνη….

Η εκδήλωση δεν είχε να κάνει με σκέψεις και οι προτάσεις για ένα σύγχρονο ο Σύνταγμα, αλλά την «σπονδή» στους ατομικούς στοχασμούς ενός τιμώμενου προσώπου.

Δεν ξέρω αν και τι φόβισε τον διοργανωτή επιστημονικό μου Σύλλογο, να απευθύνει μία ξεκάθαρη πρόσκληση στα μέλη του και τον κόσμο, με την οποία θα του έλεγε ανοικτά και αληθινά, ότι την 15 – 05 – 2015 το απόγευμα, ο Δικηγορικός Σύλλογος Σπάρτης διοργανώνει εκδήλωση στο αίθριο του Δικαστικού Μεγάρου Σπάρτης, με διακεκριμένους ομιλητές, που θα τοποθετηθούν επί των στοχασμών τέως Υπουργού, για την αναθεώρηση του Συντάγματος και ταυτόχρονα θα τιμηθεί και ο Υπουργός για την δωρεά της βιβλιοθήκης του πατέρα του, στο Πρωτοδικείο Σπάρτης.

Δεν το έκαναν και η Σπάρτη για άλλη μία φορά κατ’ εμέ έχασε και αυτό διότι, κατά την ταπεινή μου άποψη, οι εκλεκτοί προσκεκλημένοι περιορίστηκαν και εγκλωβίστηκαν σ’ ένα γι’ αυτούς (όχι όμως σ’ εμάς) γνωστό θεματολόγιο, που δεν τους επέτρεψε να προσεγγίσουν το θέμα της πρόσκλησης, με τους ορίζοντες και την επιστημονικότητα που τους διακρίνει και κυρίως δεν επέτρεψε σ’ όλους εμάς να διευρύνουμε την κουβέντα και να λάβουμε απαντήσεις ζέουσες, επί θεμάτων που έχουν να κάνουν με την ουσία μίας συνταγματικής αναθεώρησης και όχι π.χ. με το να αναλωθούμε τόσο πολύ για το κατά πόσον θα πρέπει να κατοχυρωθεί συνταγματικά μία γερουσία που θα ελέγχει ή όχι τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας!!!

Παρά ταύτα έφυγα αισιόδοξος διότι το κέρδος κατ’ εμέ της συγκεκριμένης εκδήλωσης ήταν ότι πέτυχε να αναδείξει την παθογένεια της Ελληνικής κοινωνίας και να συσπειρώσει για άλλη μία φορά τους υγιώς σκεπτόμενους, ώστε να καταλάβουν γιατί αυτός ο τόπος βαδίζει απ’ το κακό στο χειρότερο.

Τονίζω και ξεκαθαρίζω προς πάσα κατεύθυνση, διότι θα σπεύσουν οι γνωστοί άσφαιροι και αδιάφοροι κατ’ εμέ, πλην όμως υπαρκτοί και επικίνδυνοι, να με κατηγορήσουν για το αντίθετο, ότι δεν διάκειμαι από τίποτα προσωπικό, έναντι του τιμώμενου προσώπου, τον οποίο και σέβομαι ως άνθρωπο και πολιτικό (ασχέτως των προσωπικών πολιτικών μου κρίσεων) ούτε και θα κρίνω εγώ ο ελάχιστος, πλην όμως ενεργός πολίτης τη πολιτική του σταδιοδρομία.

Πλην όμως έχω το δικαίωμα να απαιτώ απ’ τον Δικηγορικό Σύλλογο Σπάρτης, στον οποίο και ανήκω, όταν διοργανώνει μία εκδήλωση για ένα τέτοιο θέμα, που ενδιαφέρει όλους και όλες, να μην με παραπλανά και να μην το «σμικρύνει» τόσο πολύ, διότι από καλό εγωισμό πασχίζω ο Επιστημονικός μου Σύλλογος να είναι ο πρώτος επιστημονικός σύλλογος της χώρας.

*Δικηγόρος. Πρώην πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Σπάρτης

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr