Γράφει ο Ηλίας Μπόνος

Τα προγράμματα που κατάρτισαν οι Δήμοι και οι Φορείς της Λακωνίας για το Καλοκαίρι βρίσκονται στη δίνη των ακυρώσεων και των αναβολών.

Είτε επειδή είναι δαπανηρά, είτε επειδή είναι πλούσια και πολύπλοκα πρέπει να περιοριστούν.

Η έλλειψη ρευστού χρήματος είναι η κύρια αιτία. Οι καλλιτέχνες και οι δημιουργοί είναι παρόντες αλλά… Εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν...

Απ΄ ότι φαίνεται ο Πολιτισμός και η Ψυχαγωγία είχε και τα δύο πόδια της μέσα στον ίδιο κουρβανά, σε αυτόν όπου κουμάντο κάνει το χρήμα!

Ξεχάσαμε ότι υπάρχει και ο πολιτισμός ο αυτόφωτος, ο αυτόνομος και ο αυτοδημιούργητος. Λησμονήσαμε ότι κάθε κύτταρο της κοινωνίας μπορεί να παράξει πολιτισμό χωρίς ιδιαίτερες καμπάνιες, προετοιμασίες και προϋπολογισμούς. Αδιαφορήσαμε για την πολιτιστική έκφραση των ίδιων των πολιτών…

Αντ’ αυτού, υιοθετήσαμε στο δόγμα «άρτος και θέαμα» και έτσι φορέσαμε τον «ακριβοθώρητο» πολιτισμό και την λαμπερή ψυχαγωγία «φέσι» στην κοινωνία.

Εισαγόμενος πολιτισμός. Εξαγορασμένη ψυχαγωγία. Πανηγύρια για «θάνατο» και παραστάσεις κατά ριπάς χωρίς μέτρο, χωρίς προετοιμασία, χωρίς αφομίωση. Βραδινές έξοδοι, συρμός και μιμητισμός και η πολιτισμική μας συνείδηση ήσυχη…

Και τώρα; Τώρα και ο πολιτισμός εξαρτάται απο ένα ΑΤΜ - που ψυχή δεν έχει και ψυχή σου βγάζει..- Τώρα αποκαλύφθηκε το μεγάλο κενό και το μεγάλο λάθος Το Δράμα του Πολιτισμού και η Τραγωδία της Ψυχαγωγίας.

Χωρίς δημοτικό θέατρο, χωρίς δημοτικό Ωδείο, χωρίς μικρές και μεγάλες σκηνές και ομάδες χορού, θεάτρου, τραγουδιού, χωρίς φυτώρια και χωρίς εθελοντές ο Πολιτισμός μας είναι ανούσιος και ημιθανής. Η δε Ψυχαγωγία πανηγύρι με παγωμενο κριθάρι και μικτή τσίκνα.

Αυτή η διαπίστωση δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση. Είναι δημιούργημα της εποχής και της κοινωνίας μας…

Άλλο είναι αυτό που πρέπει να απασχολήσει

Ποιές εκδηλώσεις όχι μόνον δεν ακυρώθηκαν αλλά σημείωσαν κι επιτυχία;

Ποιές εκδηλώσεις έχουν είτε ελεύθερη είσοδο, είτε συμβολικό εισιτήριο;

Ποιές εκδηλώσεις δεν «ίδρωσαν» απο το capital control;

Ποιες εκδηλώσεις πλημμύρισαν από συμμετοχή και δημιουργικότητα;

Αυτές που είναι βασισμένες στον εθελοντισμό, στην συλλογική και σκληρή προσπάθεια, στο όραμα και στην ελπίδα για καλύτερες ημέρες και καλύτερη ζωή.

Προσπάθειες που κάνουν την τέχνη σκαλί βελτίωσης.

Προσπάθειες που έχουν αναγάγει τον εθελοντισμό σε μοχλό έκφρασης και τελικά ανάπτυξης.

Χορευτικοί Σύλλογοι και Όμιλοι, Ερασιτεχνική Ομάδες. Εθελοντικές κινήσεις κ.α.

Φορείς και άνθρωποι με μεράκι και γνώση. Αυτούς πρέπει να συνεχίζουν να στηρίζουν οι Δήμοι και η Περιφέρεια.

Αυτούς πρέπει και συμφέρει να αγκαλιάσει η Πολιτεία.

Αυτούς πρέπει να ενθαρρύνουμε με την συμμετοχή και το χειροκρότημα μας.

Γιατί αυτοί παράγουν πολιτισμό, εξελίσσουν τις τέχνες, αγαπούν τη δημιουργία και είναι σάρκα από την σάρκα μας, ψυχή απ’ την ψυχή μας. Παράγουν τον πολιτισμό που αναζητά αλλά και αποπνέει η κοινωνία μας. Με ελλείψεις, σφάλματα, αστοχίες αλλά κι ένα αυθεντικό και δυναμικό ερασιτεχνισμό.

Η κρίση ήρθε να το αποδείξει: Πολιτισμός είναι αυτό που μπορείς να παράξεις ακόμα και όταν καταρρέουν τα συστήματα και κλονίζονται οι δομές. Άλλωστε τότε έχει μεγαλύτερη αξία η έκφραση και η επικοινωνία των ανθρώπων.

Έτσι αποφεύγουμε την απομόνωση, έτσι φωτίζουμε τη θλίψη, έτσι σκορπάμε χαρά και λύτρωση.

Οι έχοντες και κατέχοντες, Δημόσιοι Φορείς και Ιδιωτικό Κεφάλαιο πρέπει να καταλάβουν ποιοι πρέπει να προηγηθούν. Ποιοι πρέπει να έχουν προτεραιότητα σε υπόληψη αλλά και στήριξη.

Είναι αυτοί που ακόμα και από την λύπη «βγάζουν χαρά», από την φτώχεια «πλούτο, από το κλάμα το γέλιο και από τον πρόβλημα τη λύση.

Αν δεν μπορούμε να τους προσφέρουμε τίποτ’ άλλο, τουλάχιστον ας τους πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ που υπάρχουν και δημιουργούν σε πείσμα των νομισματικών καιρών και των κερδοσκοπικών οραμάτων.

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Λακωνικός Τύπος»