ΛΑΚΩΝΙΑ. Το Τομεακό Συμβούλιο της ΚΝΕ Λακωνίας εξέδωσε ανακοίνωση με αφορμή τη συμπλήρωση 72 χρόνων από την εκτέλεση των 118 στο Μονοδένδρι με τίτλο «Μάθε την αλήθεια».

Στην ανακοίνωση τονίζεται πως τα θύματα της ομαδικής εκτέλεσης 118 Σπαρτιατών στο Μονοδένδρι επέδειξαν ηρωισμό χάρη στα υψηλά ιδανικά τους.

Αναλυτικά η ανακοίνωση έχει ως εξής:

«Στις 23 Οκτώβρη 1943, Γερμανοί και ντόπιοι συνεργάτες τους, συνέλαβαν 450 άτομα εργάτες επιστήμονες, γιατρούς, δικηγόρους, εκπαιδευτικούς, αγρότες, ΕΑΜικά στελέχη και τους μετέφεραν στις φυλακές της Τρίπολης.

Ένα περίπου μήνα αργότερα στις 26 Νοέμβρη επέλεξαν 118 και τους εκτέλεσαν στο Μονοδένδρι, σε αντίποινα για το σκοτωμό σε ενέδρα, πολυάριθμων Γερμανών, από τους αντάρτες του ΕΛΑΣ.

Αυτή η ομαδική εκτέλεση – που δεν ήταν η μόνη την περίοδο εκείνη – έχει κάποια στοιχεία που πρέπει να γνωρίζουμε. Αυτά δείχνουν την δύναμη ψυχής και τα ιδανικά κάποιων ανθρώπων που στάθηκαν παλικαρίσια μπροστά στο απόσπασμα και αντίθετα από την άλλη την ομότητα της εκτέλεσης αυτής.

-Μεταξύ των συλληφθέντων ήταν και ο γιατρός Χρήστος Καρβούνης. Είχε σπουδάσει στη Γερμανία και στην κλινική του εύποροι και άποροι έβρισκαν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ακόμα και Γερμανούς γιάτρευε...Ο Γερμανός επικεφαλής του εκτελεστικού αποσπάσματος έχοντας γνώση της προσωπικότητας και της κοινωνικής προβολής του γιατρού, γνωρίζοντας επίσης ότι είχε σπουδάσει στη Γερμανία του πρότεινε να τον εξαιρέσει από την εκτέλεση.

Όμως, ο γιατρός υπέροχα απάντησε: «`Η όλοι ή και εγώ μαζί τους»! Ούτε που άκουσε τις προτροπές των συντρόφων του που του φώναζαν: «Φύγε γιατρέ, φύγε γιατρέ». Στο διάλογο που έγινε μεταξύ Γερμανού και γιατρού, ο Καρβούνης, σε έντονο ύφος, του τόνισε ότι η εκτέλεση αθώων για αντίποινα είναι πράξη βάρβαρη, αντίθετη στο Διεθνές Δίκαιο και τους κανόνες του πολέμου. Τους αποκάλεσε Ούνους, προειδοποιώντας ότι τέτοια εγκλήματα δε θα μείνουν ατιμώρητα.

-Στην εκτέλεση αυτή επίσης σκοτώθηκαν 19 παιδιά και έφηβοι. Ολόκληρες οικογένειες αφανίστηκαν καθώς πολλά από αυτά τα παιδιά ήταν αδέλφια και σε κάποιες περιπτώσεις και οι πατεράδες τους.

Για την τραγική ηρωική μάνα την Τζιβανοπουλίνα, της οποίας εκτελέστηκαν τα 3 παιδιά της και ο άντρας της, θα γράψει το 1969 ο εξόριστος στο Παρθένι Λέρου ποιητής Σταύρος Ψιμογέρακας:

«Τους έπεσα γονατιστή, τους φίλησα τα πόδια, από τα 4 παιδιά να αφήσουνε το ένα,
και οι προδότες μου 'πανε, έμπα και διάλεξέ το.
- Ποια σκύλα μάνα είναι αυτή που τα παιδιά διαλέγει να κάμει βήμα στο σωρό/ να μπει και να διαλέξει;
Ποιόνε να αφήσω στο σωρό/ και ποιο να διαφεντέψω;
το πρωτοπαίδι ή το στερνό; το δεύτερο ή το τρίτο;
εγώ δεν ξεδιαλέγω/ πάρτε τους και τους τέσσερις χαλάλι της πατρίδας/ της Λευτεριάς της ακριβής να γίνουν ηλιαχτίδα».

Σήμερα εμείς οι νέοι άνθρωποι πρέπει να βγούμε μπροστά! Να αντιπαλέψουμε τα βάρβαρα μέτρα που μας ετοιμάζουν αστοί και οι κυβερνήσεις τους. Έλα μαζί μας, οργανώσου στην ΚΝΕ, για να αλλάξουμε τον κόσμο να φέρουμε τα πάνω κάτω. Να παλέψουμε μαζί τα εμπόδια, τα αδιέξοδα κανείς δεν πρέπει να μείνει μόνος του! Έλα μαζί μας για να πάμε κόντρα στους ιστορικούς απόγονους των ταγματασφαλιτών τους χρυσαυγίτες!».