Γράφει ο Βαγγέλης Μητράκος

Επί χρόνια πολλά το Σωματείο των ΑΜΕΑ Λακωνίας (από τα πιο δραστήρια της Ελλάδας) επισημαίνει , καταγγέλλει , αιτείται , προτείνει αλλά ... ματαίως . Πέρα από τις τραγικές ευθύνες των εκάστοτε κυβερνώντων , ΚΑΙ η τοπική αυτοδιοίκηση (α΄ και β΄βαθμού) δεν ανταποκρίνεται με επάρκεια στα βασικά προβλήματα των ΑΜΕΑ που είναι :

-Η μεγάλη απόσταση Ελλάδας - ΕΕ στα θέματα αντιμετώπισης των ΑΜΕΑ .
-Η απουσία ενημέρωσης κι ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης .
-Η απουσία θεσμοθετημένων πόρων .
-Η ανισότητα ευκαιριών .
-Η έλλειψη κοινωνικής , οικονομικής , εργασιακής , εκπαιδευτικής , κλπ , προστασίας .
-Τα γραφειοκρατικά προβλήματα στις σχέσεις ΑΜΕΑ και κράτους .
-Τα μεγάλα και τραγικά προβλήματα προσβασιμότητας
- Η ανερπάρκεια κοινωνικής πρόνοιας και των οικονομικών βοηθημάτων .
-Η έλλειψη Γραφείων και Κέντρων εξυπηρέτησης και στηριξης των ΑΜΕΑ
-Η ανεπάρκεια και η υποστελέχωση των Ειδικών Σχολείων και των Τμημάτων Ένταξης.
-Η κλειστή αγορά εργασίας στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα κλπ , κλπ .
-Τέλος , ειδικά για το Σωματείο ΑΜΕΑ Λακωνίας παραμένει στα συρτάρια χωρίς καμιά ανταπόκριση ένα χρόνιο αίτημά τους για την προμήθεια ενός ειδικού αυτοκινήτου μεταφοράς των ΑΜΕΑ , για τις ανάγκες μετακίνησής τους !

ΤΩΡΑ , ο σύλλογος ΑΜΕΑ Λακωνίας με δημόσια επιστολή του παρεμβαίνει και πάλι και διαμαρτύρεται δικαίως για κακοτεχνίες που παρεμποδίζουν ή δεν εξυπηρετούν επαρκώς τα ΑΜΕΑ αλλά και τους άλλους πολίτες στη νεοκατασκευασμένη οδό Λεωνίδου της Σπάρτης ενώ επιφυλάσσεται να τοποθετηθεί και για άλλα δημοτικά έργα όπως το πάρκο Γουδέ , η πλατεία Δούκα κλπ.

Πρέπει , επιτέλους , ΚΑΙ στην Ελλάδα ΚΑΙ στη Λακωνία ΚΑΙ στη Σπάρτη να προστατευθεί και να γίνει σεβαστή η ανθρώπινη αξιοπρέπεια , να καταστούν σεβαστά τα δικαιώματα των ανθρώπων με αναπηρίες και να ληφθούν ΟΛΑ εκείνα τα μέτρα που θα εξασφαλίζουν την ισότιμη συμμετοχή των ατόμων με αναπηρία στην αγορά εργασίας και στην κοινωνική ζωή , σύμφωνα με τη Χάρτα των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης .

Η οικονομική κρίση και οι μνημονιακές πολιτικές λιτότητας που επιβλήθηκαν στη χώρα είχαν (και συνεχίζουν να έχουν) τεράστιο αρνητικό αντίκτυπο στην ζωή των ΑμΕΑ , διότι ενώ αυξήθηκε η ανάγκη για περισσότερα κυβερνητικά προνοιακά μέτρα προς όφελός τους μέσα στις συνθήκες της κρίσης , οι κυβερνήσεις όχι μόνο δεν διαθέτουν τους απαραίτητους πόρους αλλά κάνουν περικοπές σε βάρος των ΑΜΕΑ . Το αποτέλεσμα είναι , η ζωή μιας πολύ ευαίσθητης κοινωνικά ομάδας που αποτελεί περίπου το 10% του ελληνικού πληθυσμού να υποβαθμίζεται ραγδαία .

Χωρίς την κατάργηση των μνημονίων και των εξοντωτικών μέτρων λιτότητας , ώστε να απελευθερωθούν πόροι υπέρ των λαϊκών τάξεων και των ευπαθών κοινωνικών ομάδων και χωρίς μια κυβέρνηση κοινωνικά ευαίσθητη που θα είναι ταγμένη στην υπηρεσία του λαού και του τόπου δεν υπάρχει ελπίδα για ριζική και οριστική λύση των πολλών και μεγάλων προβλημάτων των ΑΜΕΑ αλλά και του ελληνικού λαού .