«Εικόνα θλίψης... κ. Πρόεδρε»

Γράφει ο Παναγιώτης Κομνηνός*

Εικόνα θλίψης κ. Πρόεδρε…. 'Έτσι με δυο λέξεις αναφέρθηκε στον κ. Πρόεδρο Πρωτοδικών Σπάρτης με την υπογραφόμενη ιδιότητά του ο γράφων, κατά την έναρξη συνεδρίασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Σπάρτης στη δικάσιμο της 15.4.2016. Παρόντες ελάχιστοι δικηγόροι και .......δυο διάδικοι. Ναι, καλά διαβάσατε.......Ελάχιστοι δικηγόροι και μόνο δύο διάδικοι στο ακροατήριο του Πολιτικού Δικαστηρίου......

Δεν χρειάζονταν περισσότερες λέξεις. Αρκούσαν οι δύο, που όμως ήταν αρκετές για την περιγραφή μιας κατάστασης, που δυστυχώς αδιάκοπα επαναλαμβάνεται και διαρκεί από 12 Ιανουαρίου μέχρι και σήμερα και θα συνεχιστεί μέχρι στις 25.4.2016 – και ίσως και για μετά την ημερομηνία αυτή – και τούτο λόγω της αποχής των δικηγόρων από τα καθήκοντά τους. Για την οποία αποχή ας σημειωθεί, πως η κυβερνητική σιωπή είναι εκκωφαντική.

Το γιατί οι δικηγόροι όλης της χώρας απέχουν, για πρώτη φορά τις τελευταίες 10ετίας επί τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, από την άσκηση του λειτουργήματός τους – όντες συλλειτουργοί στην απονομή της δικαιοσύνης – σε γενικές γραμμές είναι πλέον λίγο – πολύ γνωστό σε όλη τη χώρα.

Δεν είναι μόνο τα ελληνικά Μ.Μ.Ε., που έχουν ασχοληθεί με το πρόβλημα των ελλήνων δικηγόρων. Το πρόβλημά μας έχει γίνει παγκοσμίως γνωστό. Ενδεικτική είναι η αναφορά σε σχετική αρθογραφία στους Financial Times, την Wall street Journal την Daily Mail, την Telegraph, την Figaro, το Europe online, το euroactive.com, τον εθνικό Κήρυκα της Ν. Υόρκης, στη σελίδα της γερμανικής Deutsche Welle, στην Huffington, το CBC news, την Κινέζικη εφημερίδα – ιστοσελίδα Xinhua. Net, το CP24 του Τορόντου, την Boston herald.com, της Βοστώνης, το Telesur, την τουρκική Zaman, τη Jakarta post της Ινδονησίας, στη συνέντευξη που ζήτησε η μεγαλύτερη ιαπωνική εφημερίδα Yomiuri Shimbun, στέλνοντας απεσταλμένη δημοσιογράφο στην Ελλάδα για να καλύψει τις αντιδράσεις στο ασφαλιστικό κ.α.

Η συντριπτική πλειοψηφία των δικηγόρων της χώρας κυριολεκτικά είναι σκληρά εργαζόμενοι ελεύθεροι επαγγελματίες χωρίς ειδικά προνόμια και διευκολύνσεις – όπως αντίθετα κάποιοι πιστεύουν – Από φτωχικές οικογένειες οι περισσότεροι έχουν παλέψει σκληρά για να πετύχουν την επιστημονική και επαγγελματική τους καταξίωση.

Η εργασία της ημέρας δεν φτάνει. Χρειάζεται και η συνέχισή της ακόμη και μέχρι τα άγρια μεσάνυχτα πολλές φορές. Και οι έγνοιες της εργασίας τους βασανιστικές σε 24ωρη βάση. Με απρόβλεπτους ανά πάσα στιγμή επαγγελματικούς και προσωπικούς κινδύνους. Σκληρή εργασία, με τη λύπη και τη χαρά να διαδέχονται διαρκώς η μια την άλλη στο ψυχισμό τους ανάλογα με το αποτέλεσμα της δουλειάς τους.

Παρά ταύτα δεν κάνουν πίσω. Δεν λιποψυχούν. Η ιδιότητα του λειτουργού της δικαιοσύνης με το χρόνο καθίσταται ακριβό βιωματικό εύσημο και τίτλος. Είναι ’’ο υπερασπιστής’’. Είναι ‘’ο νομικός σύμβουλος’’. Και το αποδεικνύει διαχρονικά τόσο εντός των Δικαστηρίων όσο και εκτός τούτων στη κοινωνία με τη δημόσια δράση του και το δημόσιο λόγο του.

Το πρόβλημά μας έχει πάρει υπαρξιακές πλέον διαστάσεις, με αποτέλεσμα να τίθεται υπό διακινδύνευση η αξιακή οντότητα του δικηγόρου όχι μόνο ως επαγγελματία αλλά και ως λειτουργού της δικαιοσύνης.
Σύμφωνα με αναλογιστική μελέτη που παρουσίασε η συντονιστική επιτροπή της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος και την οποία η Κυβέρνηση απόφυγε να σχολιάσει, τα νούμερα δεν βγαίνουν, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η επιβίωσή μας.

Ένα παράδειγμα σύμφωνα με την μελέτη είναι αρκετό, ώστε να πειστεί και ο πλέον δύσπιστος πολίτης, πως ο αγώνας μας είναι επιβαλλόμενος και δίκαιος. Αν γίνει άθροιση των κονδυλίων των φορολογικών και ασφαλιστικών εισφορών, έτσι όπως σχεδιάζεται και προτείνεται από τον αρμόδιο υπουργό, τότε θα προκύψει το τρελό συμπέρασμα πως σε ένα δικηγόρο με ετήσιο καθαρό εισόδημα 30.000 ευρώ, θα απομείνουν για την εν γένει επιβίωσή του 5.400 ευρώ. ......Και τούτο διότι οι συνολικές κρατήσεις για μηνιαία εισοδήματα των 2.500 ευρώ υπολογίστηκαν στο 72%.

Αν μάλιστα στα πιο πάνω προστεθούν οι ετήσιες προκαταβολές φόρου καθώς και διάφορα λειτουργικά έξοδα, για τα οποία δεν προβλέπονται φορολογικές εκπτώσεις, τότε το 72% σίγουρα θα φθάσει πάνω από το 80% και
αν έτσι συμβεί, τότε θα κληθούμε να ζήσουμε με μεροκάματο ανειδίκευτου και ανασφάλιστου εργάτη.
Μέχρι τώρα και παρά το ό,τι συμβαίνει στο χώρο μας, οι πιο πάνω εκτιμήσεις μας δεν έχουν πειστικά αποκρουστεί, ενώ οι λογικές αντιπροτάσεις μας έχουν πεισματικά αγνοηθεί.

Και η αποχή μας καλά κρατεί και συνεχίζεται. Αλλά δεν ματώνουμε μόνο εμείς. Η δικαιοσύνη ως μια εκ των τριών εξουσιών της Ελληνικής Δημοκρατίας υπολειτουργεί. Οι ζημιές που γίνονται στην οικονομία είναι τεράστιες. Αν υπήρχε τρόπος υπολογισμού των οικονομικών αυτών απωλειών, είναι σίγουρο πως το νούμερο θα έφτανε τα εκατοντάδες εκατομμύρια. Αλλά και οι ζημιές των πολιτών, των επιχειρήσεων, των τραπεζών και αυτές είναι εξ ίσου τεράστιες.

Δεν είναι γνωστό, αν η επερχόμενη εξόντωση των δικηγόρων είναι μόνο αποτέλεσμα των κυβερνητικών μέτρων για την ανάκαμψη της οικονομίας της χώρας. Διάχυτος είναι ο φόβος, πως πίσω απ' αυτό ίσως κρύβεται και κάτι άλλο.

Μήπως μετά απ' όσα θα προκύψουν σε βάρος μας με τις αναμενόμενες πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, παραιτήσεις κ.α., σκοπείται η μείωση των 44.000 περίπου δικηγόρων της χώρας, έτσι ώστε το νούμερο αυτό να γίνει ανάλογο και συμβατό με ό,τι ισχύει στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες?

Είναι αλήθεια, πως σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες ο αριθμός των δικηγόρων είναι μικρός σε σχέση με την Ελλάδα. Όπως λ.χ. στην Αυστρία όπου με πληθυσμό όμοιο περίπου με εκείνο της χώρας μας, οι υπάρχοντες δικηγόροι ανέρχονται σε 3.500 – 4.000.

Εντάξει να το δεχτούμε, πως είμαστε πολλοί. Όμως στις ευρωπαϊκές χώρες ο μικρός αριθμός δικηγόρων , όπως και ιατρών, μηχανικών, λογιστών και άλλων ελεύθερων επαγγελματιών, δεν έγινε ούτε μέσα σε λίγους μήνες, ούτε και κατά τρόπο βίαιο και εξοντωτικό. Η τάξη αυτή των πραγμάτων στην Ευρώπη έχει εκκινήσει από πολλές δεκαετίες πριν και έχει εμπεδωθεί σαν οριζόντια θεσμική αντίληψη και θέση και δεν αμφισβητείται.

Και επειδή έτσι συμβαίνει στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, θα πρέπει και εδώ να γίνει το ίδιο εν κρυπτώ και χωρίς κάποιο σχεδιασμό; Χωρίς κάποιο διάλογο; Τόσο απλό είναι; Θα λύσουμε εν μια νυκτί ένα χρόνιο πρόβλημα, που δεν προέκυψε κατά την περίοδο της κρίσης αλλά διαμορφώθηκε σταδιακά λόγω
διάφορων συγκυριών από συστάσεως του ελληνικού κράτους, και μάλιστα θα το λύσουμε εν κρυπτώ και παραβύστω;

Αν πραγματικά τα πιο πάνω έχουν κάποια σχέση με την πραγματικότητα. Αν πραγματικά έστω και καθ' υπερβολή συμβαίνει έτσι. Τότε κύριοι κυβερνήτες αυτής της χώρας, εμπρός επί το έργον. Εξοντώστε μας, γιατί επιλέξαμε να γίνουμε δικηγόροι. Αν βέβαια αυτό είναι το μοιραίο μας λάθος. Διότι για τίποτα άλλο δεν μπορεί κανείς να μας μεμφθεί. Να μας εγκαλέσει. Και να μας κατηγορήσει.

Έστω και την υστάτη στιγμή κ. Υπουργέ, ας γίνει κάτι. Η αποδοχή των αιτημάτων μας για λελογισμένη αντιμετώπιση των προβλημάτων μας από την πλευρά σας αλλά και η συνακόλουθη διασκέδαση των φόβων μας, όπως με επιφύλαξη περί τούτου έγινε λόγος, απόλυτα εξαρτάται από εσάς.

Εμείς θα περιμένουμε.

Αν αντιθέτως η αδιαλλαξία υπερισχύσει της λογικής, τότε θα μας χρωστάτε μια απάντηση. Πότε και πως διαπραγματευτήκατε με τους ευρωπαίους εταίρους για τα εν γένει προβλήματά μας, γιατί περί τούτου πολλά λέγονται. Αυτή η απάντηση θα είναι χρήσιμη και για εμάς, αλλά κυρίως και για την ιστορία. Η οποία ως γνωστό είναι αυτάρεσκη και με τίποτα δεν κάνει πίσω. Και όταν χρειαστεί, γίνεται και τιμωρός.

* Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Σπάρτης