Ένα ολόκληρο Καλοκαίρι τον περιμέναμε.. Ένα ολόκληρο Καλοκαίρι παραμόνευε τις αποφάσεις μας, συνόδευε τις σκέψεις μας τους λογαριασμούς μας την ημέρα, τους εν-φ-ιάλτες μας τις νύχτες μας.

Για τον Ε.Ν.Φ.Ι.Α. ο λόγος βέβαια, τον Ε.Ν.Φ.Ι.Α. που κάποτε ήταν μικρός και ταπεινός, τον έλεγαν Ε.Τ.Α.Κ., τον έλεγαν και Φ.Α.Π., αργότερα μεγάλωσε έγινε Ε.Ν.Φ.Ι.Α., ξιπάστηκε και έγινε Μεγάλος και Μεγαλοπρεπής, σε λίγο, λέει, θα ξαναπάρει το όνομα Φ.Α.Π., οι φήμες λένε, ότι μετά από πολύωρες συσκέψεις, αποφασίστηκε ότι το όνομα Φ.Α.Π. μας πάει ‘’και μας φέρνει’’ καλύτερα, και όποιος κάνει ανεξέλεγκτους συνειρμούς είναι…κακοπροαίρετος.
Για τον Ε.Ν.Φ.Ι.Α. που φοράει ψηλό καπέλο και κάθε τέτοιο καιρό μας το χαρίζει, για τον Ε.Ν.Φ.Ι.Α. που έκαψε καρδιές και κυβερνήσεις! που ήταν να φύγει αλλά κοστολογήθηκε μια νύχτα στα 3,3 δις ευρώ με ευσεβείς προσδοκίες τα 2,65 δις ευρώ, οπότε, εδώ θα μείνει εδώ θα μείνειειειει! , είπαν, με πόνο και θλίψη ψυχής όμως το είπαν.

Και αφού θα μείνει, με πόνο και με φόβο ψυχής και εμείς, όλο το Καλοκαίρι τον «δοξάσαμε». Άλλος έλεγε ότι το ‘’καπέλο’’ θα είναι όμοιο με το περυσινό, άλλος έλεγε ότι θα είναι διπλάσιο, άλλος ότι και τα χωράφια θα φορέσουν ΄΄ημίψηλο΄΄ εφέτος, άλλος ότι το καπέλο κυρίως του καπέλου θα είναι πανύψηλο!! Οι πιο ψύχραιμοι επέμεναν, ότι αφού έπεσαν κατά τι οι τιμές ζώνης, δεν μπορεί, το ‘’καπέλο’’ θα είναι και αυτό κατά τι κοντύτερο, μόνο που μη ξέροντας, τα τελευταία χρόνια, τί μας έρχεται και από πού μας έρχεται, κανείς μας δεν τους άκουγε.

Και 29 Αυγούστου νυχτιάτικα, ο Ε.Ν,Φ.Ι.Α. 2016 έσκασε μύτη στα διαδικτυακά μας κατάστιχα, επίσημα στο TAXIS net. Για τους περισσότερους φορολογούμενους πολίτες, ήταν πράγματι, κατά τι μικρότερος.

Στο άκουσμα του ‘’μικρότερος’’ του ‘’λιγότερος’’, αναστενάξαμε αναστεναγμό βαθύ, χαλαρώσαμε χαμογελάσαμε έως και χαρήκαμε!

Κι ύστερα, κι ύστερα…. ήρθε μονάχη της, απρόσκλητη επί-σκεψη, και ‘τριβελίζει’ το νου μας από εκείνη την ώρα ασταμάτητη, μια ιστορία. Μια ιστορία για ένα φτωχό φοβισμένο και εξαθλιωμένο χωρικό στις χώρες της Μέσης Ανατολής που ζητούσε λίγο χώρο για την οικογένειά του και τα ζωντανά του, για τη’’ λύση’’ που έδωσε ο Ναστραντίν Χότζα στις διαμαρτυρίες του, και εκείνος κατέληξε περιχαρής να λέει και ωσαννά!!
Αφού ,καιρό τώρα, μας αφαιρέθηκε, σιγά σιγά και μεθοδικά, ό, τι σταθερό στήριζε τις ζωές μας, αφού μας προστέθηκαν και μας επιβλήθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες όλων των ειδών τα ‘’καπέλα’’, αποκαμωμένοι και αφελείς εμείς, ασυγχώρητα αφελείς ακόμα, λίγο έλειψε, στο κατά τι’’ λιγότερο,’’ να αρχίσουμε και να πανηγυρίζουμε!!!

Ποιος είπε, ότι ο φόβος η ανεργία και η ανασφάλεια που τα τελευταία χρόνια απλόχερα μας χαρίζονται, μας χαρίζονται τυχαία;

Μ.Α.Τ.

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr