Γράφει ο Ηλίας Μπόνος

Όταν ο λαός σου αναθέτει ρόλο και αποστολή είσαι υποχρεωμένος να τον υπηρετήσεις τηρώντας όλα όσα δεσμεύτηκες και αξιοποιώντας κάθε θεμιτό μέσο για να το πετύχεις.

Στον τόπο μας, στην κοινωνία μας, παρακολουθούμε, δύο δεκαετίες περίπου, έναν πολιτικό, πολιτευτή και πολιτευόμενο να πασχίζει να κρατηθεί στις καρέκλες της εξουσίας, ενώ δεν το αξίζει.

Στην πείσμονα αυτή και μονοσήμαντη προσπάθεια του καταλύει βασικές αρχές του ιερού δικαιώματος του «πολιτεύεσθαι» αλλά και αξίες στις οποίες, ειδικά αυτή η κοινωνία, στηρίζεται και ασπάζεται.

Οι πρόγονοί μας έλεγαν ότι, η Αρχή δείχνει, καταδεικνύει, αποκαλύπτει, ξεγυμνώνει τον άνδρα, αφού τον εκθέτει απόλυτα στα μάτια και στη κρίση των πολιτών που παρακολουθούν το αν και το πως ο πολιτικός συνδυάζει δυνάμεις και αδυναμίες, ικανότητες κι ελαττώματα, προσόντα και μειονεκτήματα για το κοινό καλό.

Μια βασική αρχή, που δείχνει πάνω απ’ όλα τον χαρακτήρα του πολιτικού, είναι ο σεβασμός του άλλου ανθρώπου, είτε αυτός είναι συνεργάτης, είτε αντίπαλος, είτε προϊστάμενος, είτε υφιστάμενος.

Εκτός από τον σεβασμό, βασικό στοιχείο στη θεωρία αλλά και στη συμπεριφορά πρέπει να είναι η ευπρέπεια και η σταθερότητα του, είτε προς τα μέλη της κοινωνίας, είτε προς τους θεσμούς.

Κρίσιμο χαρακτηριστικό γνώρισμα του καλού κι επιτυχημένου πολιτικού είναι η προσήλωση στο στόχο, η ευχέρεια διορθωτικών αλλαγών, η ικανότητα προσαρμογής χωρίς να μεταβάλει την ουσία και η δυνατότητα να αναπτύσσει διάλογο και να αντέχει τον αντίλογο.

Σε ότι αφορά επιμέρους ιδιότητες που έχουν άμεση σχέση με το λειτούργημα του πολιτικού, πρώτη και κύρια είναι η ορθή κρίση και αξιολόγηση των δεδομένων, που είναι άλλωστε και αυτή που θα τον οδηγήσει, σε σωστό χρόνο, στην αποχώρηση.

Η επάρκεια, πνευματική και ψυχική για να ενεργεί και να αποφασίζει όχι σαν επαγγελματίας πολιτικός αλλά ως λειτουργός της ιδεολογίας και της αντίληψης που εκφράζει κι εκπροσωπεί, είναι συνήθως το σημείο που ελάχιστοι πολιτικοί πετυχαίνουν.

Η εχεμύθεια, η εμπιστοσύνη και η εντιμότητα σε ότι του εκμυστηρεύονται, του εμπιστεύονται και του προσκομίζουν είναι ίδιον του άνδρα που αξίζει να διακρίνεται έναντι των άλλων.

Η υπομονή και η καρτερία δείχνουν ότι ο πολιτικός ξέρει και μπορεί να διαχειρίζεται τον θυμό και την οργή του ακόμα και όταν αδικείται ή συκοφαντείται, εφόσον ως δημόσιος άνδρας έχει και τη δυνατότητα και τη νομιμοποίηση να αποφαίνεται δημοκρατικά και ψύχραιμα για ότι τον αφορά.

Η γλώσσα του σώματος και η όψη του προσώπου, δείχνουν σε μεγάλο βαθμό τον ψυχισμό αλλά και την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο άνθρωπος που πρέπει να σηκώσει το βαρύ αλλά τιμητικό φορτίο της εξουσίας.

Όταν επί δεκαετίες ένα πρόσωπο, ένας άνθρωπος, που δεν διαθέτει αρετές, ικανότητες και δυνάμεις, επιμένει να αναρριχάται στην εξουσία τότε είναι αξιοπρόσεκτη περίπτωση με αυταπόδεικτες βέβαια τις παθογένειες και τις εμμονές.

Με το ένα πόδι στο κομματικό στρατόπεδο και το άλλο στο αυτοδιοικητικό χαρακτηρίζει, ταλαιπωρεί, καταστρέφει και σημαδεύει μια εποχή που χαρακτηριζεται απο την υστέρηση στην πρόοδο και στην προκοπή.

Με καθεστωτική αντίληψη, με ειρωνική διάθεση, με χλευαστική αλαζονεία και με λιπόψυχη καρδιά «καίει» ότι πιο ωραίο γεννιέται από τη δημοκρατία, την ελευθερία και τη δικαιοσύνη.
Προσβάλει την αξιοσύνη. «Πουλάει» την πίστη. Χτυπάει αδιακρίτως. Χαμηλώνει την Αρχή για να την φτάσει…

Εν τέλει δεν αφήνει σπιθαμή γόνιμου πεδίου να διορθώσουν οι επερχόμενοι του, πνίγοντας έτσι προσδοκίες και όνειρα στις κάμαρες της μισαλλόδοξης ίντριγκας και της άδικης πολιτικής συναλλαγής.

Κι όμως αυτός ο τόπος τον ανέχθηκε τόσα χρόνια… με τους θεσμούς, τις αρχές και τους πολίτες να καταγράφουν αποτελέσματα, επιδόσεις και τελικά αποφάσεις.

Τραγικά τα πρόσωπα που τον στηρίζουν, λόγω δεσμών αίματος, κοινωνικής ανοχής ή παραταξιακής ταύτισης, σε μια διαδρομή καταστροφική γι’ αυτόν, δραματική για αυτούς και επιζήμια για τον τόπο. Δεν έχουν αυτό το δικαίωμα. Πρέπει πλέον να τον προστατεύσουν.

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr