Υπεράνω εσόδων το Κράτος

Γράφει η Ποτούλα Πασχαλίδη

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, εθιμοτυπικά, οι κατά τόπους Δ.Ο.Υ. δέχτηκαν τις ουρές των πολιτών με τις πινακίδες των οχημάτων τους ανά χείρας. Στάθηκαν ,οι πολίτες στην ουρά, κουβέντιασαν με άγνωστους μέχρι εκείνη τη στιγμή, σιχτίρισαν, έβρισαν την Κυβέρνηση αλλά και τις προηγούμενες για την παλιοκατάσταση. Είπε ο ένας τον πόνο του στον άλλο και έτσι πέρασε η ώρα μέχρι νάρθει η σειρά του καθενός να καταθέσει τις πινακίδες του αυτοκινήτου του.

Ναι, του αυτοκινήτου που με οικονομίες, με δόσεις, με κάποια χρήματα από την σύνταξη της γιαγιάς είχε αγορασμένο. Το αυτοκίνητο με το οποίο πήγαινε στη δουλειά του και τις Κυριακές έκανε βόλτες τα παιδιά του. Το αυτοκίνητο με το οποίο έφερε από το Μαιευτήριο τα καινούργια μέλη της οικογένειας του και πήγε στο Νοσοκομείο τον πατέρα του πριν φύγει από τη ζωή.

Με πόνο ψυχής κατέθεσε τις πινακίδες ο Μιχάλης, αλλά δεν μπορούσε να κάνει και διαφορετικά. Είναι κάμποσα χρόνια τώρα που πάλεψε με νύχια και με δόντια για να το κρατήσει, να το κυκλοφορεί, να το έχει. Τούτη η χρονιά όμως ήταν η τελευταία. Δύσκολα τα πράγματα. Λιγόστεψε ο μισθός, περικοπές γαρ. Και η γυναίκα του έχασε και εκείνο το τετράωρο που τσόνταρε στα έξοδα των παιδιών. Και τα πάντα να παίρνουν τον ανήφορο. Τα έσοδα λιγότερα, τα απαραίτητα ακριβότερα. Και ο διαβολοέμφια θηλιά στο λαιμό της οικογένειας. Το τριάρι στην πόλη και το μισογκρεμισμένο πατρικό στο χωριό θεριά αχόρταγα. Έκοψαν από εδώ, έκοψαν από εκεί δεν έμεινε τίποτα άλλο που να μπορούν να λιγοστέψουν.

Το κοιτούσαν μαζί με τη γυναίκα του το αυτοκίνητο και πόναγε η ψυχή τους. Μέλος της οικογένειας είχε γίνει τόσα χρόνια. Πόσα πράγματα δεν είχαν ζήσει όλοι μαζί. Όμως έπρεπε να το αποχωριστούν. Δεν είχαν άλλη επιλογή. Και μετά; Ποιος να ξέρει τι θα έχει αυτό το μετά!

Αν είχε απέναντι του ο Μιχάλης τα σαΐνια που με τις επιλογές τους ώθησαν αυτόν και κάποιες χιλιάδες Έλληνες, να καταθέσουν τις πινακίδες του αυτοκινήτου τους, πολλά θα είχε να τους ρωτήσει.

- Θέλετε ή δεν θέλετε να έχετε έσοδα σαν κράτος; Και αν θέλετε γιατί κάνετε ότι μπορείτε να σκοτώσετε την αγελάδα που σας ταΐζει. Εντάξει, το ξέρουμε πως οι περισσότεροι από εσάς, χρόνια τώρα, ασκήσεις επί χάρτου κάνετε. Δεν έχει ιδρώσει ο απαυτός σας για να γράψει ένα ‘’πραγματικό’ ένσημο. Δεν έχετε έρθει στην ανάγκη να μοιράσετε δύο γαϊδουριών άχυρα, γιαυτό αποφασίζετε όπως αποφασίζετε. Εκτός αν δεν σας βοηθά η νοημοσύνη σας, κάτι που απεύχεται κάθε Έλληνας και είσαστε εύκολη βορά στα κοράκια που εποφθαλμιούν τη χώρα μας. Όχι πως δεν έχουμε και εμείς την ευθύνη που μας αναλογεί.

- Αγαπητοί αρμόδιοι, γνωρίζετε αλήθεια από πόσα και ποια έσοδα στερείται το κράτος βγάζοντας από τον δρόμο ένα αυτοκίνητο; Επειδή μάλλον δεν σας έχει απασχολήσει το θέμα θα σας βοηθήσω εγώ.

Έχουμε και λέμε λοιπόν.

Απώλεια πρώτη.. Καύσιμα. Οι απώλειες του κράτους από τα καύσιμα που δεν θα αγοράσουν όσοι κατέθεσαν πινακίδες είναι τεράστια, έστω και αν ενας έκαστος κατανάλωνε ελάχιστα. Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι. Πανάκριβη η βενζίνη στην ταλαίπωρη τη χώρα μας και τα πιο πολλά ευρά είναι φόροι. Δηλαδή ΕΣΟΔΑ.

Απώλεια δεύτερη.. Φροντίδα αυτοκινήτου, δηλαδή σέρβις, λάδια, ελαστικά, ψιλο-χοντροτρακαρίσματα, μπαταρίες ταπετσαρίες κλπ. Που σημαίνει συνεργεία ανταλλακτικά (αγορές πωλήσεις). Θέσεις εργασίας, φόροι, ΦΠΑ, ΙΚΑ, ΟΑΕΕ και της Παναγιάς τα μάτια. Και όλα αυτά είναι για το κράτος ΕΣΟΔΑ. Βέβαια αν είχατε τα κότσια να πατάξετε την φοροδιαφυγή και την φοροαποφυγή, δεν θα είχαμε καν πρόβλημα πληρωμών.

Απώλεια τρίτη.. Έλεγχοι, δηλαδή ΚΤΕΟ Κάρτες καυσαερίων και λοιπά. Μπορεί να μην περιλαμβάνοντα στα βαρβάτα έσοδα αλλά είναι για το κράτος ΕΣΟΔΑ. Τι είπαμε πιο πάνω; Φασούλι το φασούλι …

Απώλεια τέταρτη.. Ασφάλιστρα. Δεν θα σας πω τίποτα άλλο, εκτός του ότι από τα ασφάλιστρα έχουν λαμβάνειν φόρους ένα σκασμό ταμεία. Μόνο ο παππάς της ενορίας δεν προσπορίζεται από εκεί. Και όλα αυτά για το κράτος μας είναι ΕΣΟΔΑ.

Κύριοι αρμόδιοι, μπορείτε να απαντήσετε σε μένα τον ταλαίπωρο Μιχάλη, γιατί είσαστε ΥΠΕΡΑΝΩ ΧΡΗΜΑΤΩΝ.