Θεματική εβδομάδα και θεαματική προχειρότητα…

Αυτό το κείμενο, που επισυνάπτω,του συναδέλφου Βασίλη Μπακούρου, αξίζει να διαβαστεί από όλους τους εκπαιδευτικούς !!!
Με βρίσκει απολύτως σύμφωνο-καθώς και χιλιάδες συναδέλφους μου- γιατί τέτοιοι πειραματισμοί πολλές φορές φέρνουν αντίθετα και ενίοτε τραγικά αποτελέσματα!!!

Σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που απαξιώνεται η αρχαία ελληνική γλώσσα ποιος μπορεί να καταλάβει τον όρο "έμφυλη ταυτότητα" που χρησιμοποιούν οι εμπνευστές αυτής της εβδομαδιαίας δράσης;

Ποιοι είναι αυτοί που αποκόπτουν από τη ροή της μαθησιακής διαδικασίας τα παιδιά μας για κακοστημένα ή "υπό κατασκευή" πειράματα που μπορούν να περάσουν αλλοιωμένο το όποιο κοινωνικό μήνυμα ευαγγελίζονται ότι θέλουν να περάσουν;

Μήπως ήρθε η ώρα η εκπαιδευτική κοινότητα να απαιτήσει περισσότερο σεβασμό;

Μήπως ήρθε η ώρα οι ειδικοί να έρθουν στα σχολεία παρά οι εκπαιδευτικοί να γίνουν για μια ακόμη φορά πειραματόζωα;

Μήπως οι επιφορτισμένοι για ανάλογες δράσεις που "αδρανούν" στις Διευθύνσεις Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης πρέπει μετακινούμενοι με το υλικό τους να οργώνουν τα σχολεία -όχι μόνο για μια εβδομάδα στη διάρκεια του σχολικού έτους, την περιβόητη θεματική- αλλά καθ' όλο το χρονικό διάστημα λειτουργίας των σχολείων μας;

Τους προσμένουμε....

Χρηστάκης Ιωάννης

Θεματική εβδομάδα και θεαματική προχειρότητα…

Γράφει ο Βασίλης Μπακούρος

Το Υπουργείο Παιδείας, το οποίο κόπτεται για τις χαμένες ώρες μαθημάτων, αποφάσισε να θυσιάσει μια εβδομάδα μαθημάτων προκειμένου οι μαθητές να ενημερωθούν σε θέματα διατροφής, εξαρτήσεων και έμφυλων ταυτοτήτων (!!!!) . Αυτό το τελευταίο το άκουσα για πρώτη φορά στη ζωή μου (να ξέρετε ότι η λέξη βγαίνει λάθος στο word) , αλλά εντάξει, το έψαξα και τώρα ξέρω τι είναι.

Διάβασα πολύ προσεκτικά την εξασέλιδη ανακοίνωση με την οποία καλούμαστε να οργανώσουμε την εβδομάδα και οφείλω να πω ότι το μόνο που κατάλαβα είναι πως επειδή εκείνοι δεν ξέρουν τι ακριβώς να μας πουν να κάνουμε, καλούν εμάς να το βρούμε… Καλούνται λοιπόν «άσχετοι» με τα αντικείμενα να σχεδιάσουν σε λευκό χαρτί , να οργανώσουν κάτι εντελώς νέο και άγνωστο και να υλοποιήσουν δράσεις , πείθοντας ταυτόχρονα τα παιδιά που θα κάνουν μια εβδομάδα ανέλπιστες διακοπές, να συμμετέχουν ενεργά. Στις δράσεις υποτίθεται ότι θα συμμετέχουν διάφορα στελέχη και από αυτούς που υπηρετούν στις αντίστοιχες ΚΚΠ (κάθομαι και πληρώνομαι) θέσεις. Επίσης, θα κινητοποιήσουμε τους γονείς (ναι, αυτούς που τους καλεί ο σύλλογος γονέων για να μιλήσουν για σοβαρά θέματα του σχολείου και δεν εμφανίζονται πουθενά…) και την τοπική κοινωνία που κόπτεται για τέτοια θέματα, ειδικά για τις έμφυλες ταυτότητες!!

Έτσι λοιπόν, μετά τις 3-5 ημέρες που χάθηκαν λόγω «Αριάδνης» , τις μία – δύο που θα χαθούν λόγω «Βίκτωρα» έρχονται να προστεθούν άλλες 5 διδακτικές που θα βγάλουν εντελώς έξω τα παιδιά από τη σειρά τους – λέμε τώρα!

Δεν ξέρω τι ακριβώς είχαν στο μυαλό τους οι άνθρωποι (ή μάλλον ξέρω , αλλά λέω να χρησιμοποιήσω μόνο κόσμιες εκφράσεις), αλλά βλέπω πολύ γραφειοκρατική δουλειά, πολύ διάβασμα για πράγματα εκτός αντικειμένου μας και εκτός εκπαιδευτικής διαδικασίας και «βομβαρδισμό» των μαθητών με «πρέπει» από ενήλικους που δεν πιστεύουν σε αυτό που κάνουν. Όλα αυτά στην καλή περίπτωση. Στην κακή, θα βάλουμε τα παιδιά μέσα σε τάξεις να παρακολουθήσουν ταινίες και βιντεάκια από το youtube για τα προτεινόμενα αντικείμενα. Επίσης, δεν μπορώ να ξεχάσω πως στο σχολείο μας , μέσα σε οκτώ χρόνια είχε σημειωθεί μόνο ένα περιστατικό βίας και μετά την ημερίδα και τους ειδικούς που μίλησαν για την ενδοσχολική βία, είχαμε δύο κρούσματα μέσα σε μια εβδομάδα!!

Νεωτερισμοί και ανέξοδοι πειραματισμοί , οι οποίοι χωρίς κανένα κεντρικό σχεδιασμό, θα αποβούν σε βάρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας και θα μετατρέψουν τα Γυμνάσια σε παιδικές χαρές για μια εβδομάδα, φέρνοντας και την πλειοψηφία των διδασκόντων που δεν γνωρίζουμε πώς να χειριστούμε τέτοια θέματα σε εξαιρετικά δύσκολη θέση.

Δεν είναι κακό να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας εγκαίρως. Επίσης θα ήταν χρήσιμο, όσοι πληρώνονται για να κατεβάζουν τέτοιες ιδέες, να ασχολούνται και με τα «πρακτικά» θέματα που ανακύπτουν μετά από τέτοιες οδηγίες. Η προχειρότητα και η ανάθεση δράσεων που αφορούν τα παιδιά μας, σε μη ειδικούς, δύσκολα μπορεί να αποφέρει θετικά αποτελέσματα.