Γράφει ο Πανάγος Γιάννης*

∆ύο µήνες τώρα, το 90% του ελαιολάδου άριστης ποιότητας (extra παρθένο µέχρι τρεις γραµµές) φορτώνεται από τη Λακωνία, σε ικανοποιητικές τιµές για τον παραγωγό (4,20 - 4,50 ευρώ το κιλό) και µε προορισµό τους µεγάλους επώνυµους ιταλικούς οίκους, σύμφωνα με ρεπορτάζ του περιοδικού el.
Έτσι όµως δεν γίνεται χωριό. Οι καλές τιµές «αποκοιµίζουν» θα µπορούσε να πει κανείς τους ελαιοπαραγωγούς, διευκολύνουν το γνωστό δροµολόγιο Ελλάδα - Ιταλία - ∆ιεθνής Αγορά για το «αγνώστου πατρός» ελληνικό ελαιόλαδο και αναστέλλουν τη διαδικασία αύξησης του τυποποιηµένου, επώνυµου, υψηλής ποιότητας και προστιθέµενης αξίας προϊόντος, εντός των τειχών και µε προορισµό βέβαια τις διεθνείς αγορές.

Οι τελευταίες πληροφορίες, µάλιστα, θέλουν τις περισσότερες εγχώριες µονάδες τυποποίησης να µένουν πίσω στην αγορά ακριβού ελαιολάδου και να περιορίζουν τις προµήθειές τους σε «δεύτερες» ποιότητες από περιοχές µάλιστα οι οποίες δεν έχουν τη φήµη και την ιστορία της Λακωνίας.

Για την εγχώρια αγορά τα «δεύτερα»
Το µεγαλύτερο µέρος αυτών των προµηθειών θα καλύψουν τις ανάγκες της εγχώριας αγοράς, η οποία δεν φηµίζεται για την εκλεκτικότητά της στο τυποποιηµένο λάδι (ο τενεκές του κουµπάρου είναι καλύτερος), ενώ το υπόλοιπο θα δώσει αµφιβόλου αποτελέσµατος µάχη να µπει στο ράφι των σούπερ µάρκετ του εξωτερικού. Κάπως έτσι, όλα συνεχίζουν να βρίσκονται στον αέρα. Το ελληνικό ελαιόλαδο δεν πατάει στα δικά του πόδια, αντίθετα ψάχνει απεγνωσµένα το µπαστουνάκι των Ιταλών.

Το µπαστούνι των Ιταλών
Όσο εκείνοι θα δίνουν τιµή, όπως γίνεται φέτος, ο ελληνικός ελαιώνας θα µπορεί να σταθεί όρθιος. Όταν µε το καλό οι Ιταλοί δεν θα µας έχουν τόσο ανάγκη, όπως έχει συµβεί αρκετές φορές στο παρελθόν, οι παραγωγοί θα είναι πάλι ξεκρέµαστοι.
Σηµειωτέον ότι το έργο των Ιταλών εµπόρων διευκολύνεται τα µάλα από τις συνθήκες χρηµατοπιστωτικής ασφυξίας που βιώνουν τα τελευταία χρόνια οι ελληνικές επιχειρήσεις και κυρίως οι αγροτικοί συνεταιρισµοί. Οι τελευταίοι δείχνουν να έχουν παραδοθεί κυριολεκτικά στις διαθέσεις όσων έχουν µετρητά και µπορούν µε αυτό τον τρόπο να κρατούν στη ζωή τις τελευταίες υπαρκτές συνεταιριστικές µονάδες και οργανώσεις.

* Πηγή: agronews.gr

[Η αγροτική στήλη του notospress.gr υποστηρίζεται από την ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΒΑΣΟΣ και ΣΙΑ ΕΕ ε.ο. Σπάρτη – Γυθείου 153]