Γράφει ο Χρόνης Πολυχρονίου

Είπε ο σύντροφος Νίκος Φίλης, υποκινούμενος από την προσωπική του πικρία, στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ. «Καλλίτερα να είχαμε συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ παρά με τους ΑΝΕΛ». Δηλαδή, συγχωροχάρτι στο ΠΑΣΟΚ που συνεργάστηκε με την ΝΔ, αφού και ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και συνεργάζεται με τους δεξιούς ΑΝΕΛ. Λοιπόν η προσέγγιση αυτή είναι πολύ ύπουλη και καταχρηστική. Ο λόγος είναι ότι στα μάτια του κόσμου, η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ είναι ξεκάθαρα σαφής και απολύτως ευκρινής . Δεν παρεξηγείται. Αντίθετα ο πολτός που προέκυψε από την κυβερνητική συνεργασία μεταξύ ΝΔ – ΠΑΣΟΚ διέφθειρε ακόμη περισσότερο τα πολιτικά ήθη, και δυσαρέστησε ανεπανόρθωτα τον κόσμο της Κέντρο - Αριστεράς. Και στο κάτω κάτω της γραφής, οι ΑΝΕΛ δεν δημιούργησαν ποτέ κανένα πρόσκομμα στην Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, παρά μόνο στην περίπτωση του τέως Υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη, όταν αυτός προσπάθησε άκαιρα να δημιουργήσει ένα ακόμη ανοιχτό μέτωπο, αυτό με την Εκκλησία.

Είπε λοιπόν ο σύντροφος Νίκος Φίλης, υποκινούμενος από την προσωπική του πικρία. «Καλλίτερα να είχαμε συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ παρά με τους ΑΝΕΛ». Και δεν του απάντησε κανείς. Κανείς δεν του μίλησε εκεί μέσα, δεν του έδωσε καν σημασία πλην ορισμένων στελεχών της ΝΔ που προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν τα λεγόμενα του, στον δημόσιο διάλογο. Ο λόγος δεν είναι πως κατανοούν την πικρία του και δεν θέλησαν να δώσουν συνέχεια σε εσωκομματική πολιτική διαφωνία με έναν καταξιωμένο κατά τα άλλα αγωνιστικό στέλεχος της Αριστεράς. Ο λόγος είναι ότι, οι λόγοι αντίρρησης είναι τελικά πολλοί, είναι ουσίας, δύο εκ των οποίων κατά την γνώμη μου είναι οι εξής.

Πρώτος λόγος ουσίας. Το ΠΑΣΟΚ δεν έχει αποενοχοποιηθεί ακόμα στα μάτια του Ελληνικού Λαού. Όχι μόνο για την συστημική του διακυβέρνηση όλα αυτά τα χρόνια ή για τα Μνημόνια που μας επέβαλε, όσο για την Κυβερνητική συνεργασία του με την ΝΔ, της οποίας έγινε κολαούζος. Για το ΠΑΣΟΚ ενδεχόμενα μια συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ να ήταν κάποια στιγμή ευεργετική από κάθε πλευρά. Να του διασφάλιζε ξανά θέσεις εξουσίας και ταυτόχρονα να λειτουργούσε ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Για τον ΣΥΡΖΑ όμως μια παρόμοια κίνηση θα ήταν καταστροφική, πραγματικά θα προκαλούσε «αριστερή παρένθεση». Πρώτον διότι δεν θα μπορούσε να κυβερνήσει και δεύτερον διότι θα δυσαρεστούσε όλους εκείνους τους ψηφοφόρους που μετακινήθηκαν από το ΠΑΣΟΚ προς τον ΣΥΡΙΖΑ και του χάρισαν την εκλογική νίκη. Αλλιώς ας ψήφιζαν κατευθείαν ΠΑΣΟΚ.

Δεύτερος λόγος ουσίας σημαντικός. Τα τελευταία χρόνια οι Ευρωπαϊκοί Λαοί ζούνε έναν εφιάλτη κρίσης, λιτότητας, φτώχειας, προσφυγιάς, τρομοκρατίας και ανασφάλειας. Την κατάσταση διαχειρίζονται ανεπαρκείς σχετικά ηγέτες, ενώ ο άκρατος λαϊκισμός και οι Τράπεζες αντικατέστησαν στην πράξη την Πολιτική διακυβέρνηση. Η πραγματική Δημοκρατία είναι σε καταστολή, οι πολίτες σε παραζάλη και αγανάκτηση. Κάτω λοιπόν από αυτές τις συνθήκες, οι πρώτες αντιδράσεις των πολιτών είναι καταρχήν σπασμωδικές, αργότερα ίσως γίνουν βίαιες. Κατευθύνονται όμως και προσανατολίζονται κυρίως προς τα άκρα του πολιτικού φάσματος.

Εκεί οφείλεται η άνοδος της Ακροδεξιάς παντού, εκεί οφείλεται και η στροφή που κάνουν τώρα όλα τα Κεντροαριστερά κόμματα της Σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη, προς τα Αριστερά, με χειροπιαστά μάλιστα δημοσκοπικά αποτελέσματα. Το ΠΑΣΟΚ δεν έδειξε καμία διάθεση να μετακινηθεί λίγο Αριστερά ή να στηρίξει μια Αριστερή διακυβέρνηση. Αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ παρέμεινε εκεί, Αριστερά, για τούτο και ηγείται με επιτυχία των Αριστερών κοινωνικών ρευμάτων της Ευρώπης. Έτσι εξηγείται που βιάζεται τώρα ο Μητσοτάκης. Τα πράγματα αλλάζουν για αυτόν … δραματικά, στον κατήφορο των άκρο – Δεξιών του δεσμεύσεων.

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr