Οι αυτοκινητόδρομοι

Γράφει ο Παναγιώτης Τζουνάκος

Διασχίζοντας τους οδικούς άξονες της χώρας σε κυριεύουν συναισθήματα αναγνώρισης, ικανοποίησης και αυτοπεποίθησης. Αυτοί που έχουν δοθεί στην κυκλοφορία μαζί με αυτούς που κατασκευάζονται και παραδίδονται τμηματικά συνθέτουν ένα δίκτυο σεβασμού, εκτίμησης και αξιοπρέπειας απέναντι στον πολίτη, τον άνθρωπο, αλλά και αποτελούν ένδειξη ανάπτυξης, προόδου και πολιτισμού. Συμβάλλουν καθοριστικά στις γρήγορες και ασφαλείς μετακινήσεις και διευκολύνουν τη σίγουρη και έγκαιρη μεταφορά των προϊόντων και των αγαθών.

Για να φτάσουμε εδώ, πέρασαν πολλά χρόνια και χρειάστηκαν σημαντικά κεφάλαια. Μέσα από παλινωδίες και πισωγυρίσματα, ταλαντεύσεις και στασιμότητες, εκβιασμούς και αναθέσεις, εδώ και τριάντα χρόνια, το σύστημα των συμφερόντων των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων ντόπιων και ξένων σε αγαστή συνεργασία και αλληλοεξυπηρέτηση με το πολιτικό σύστημα είχε εγκαθιδρύσει καθεστώς αδιαφάνειας, ανομίας, παρανομίας και ιδιοτέλειας. Είναι γνωστές οι σχέσεις των καναλαρχών με τους ιδιοκτήτες των μεγάλων κατασκευαστικών εταιριών – μερικοί εκ των οποίων ήταν και μέτοχοι καναλιών (ασυμβίβαστο) – και με το τραπεζικό σύστημα, που τους χορηγούσε θαλασσοδάνεια εξυπηρετώντας τους χωρίς εγγυήσεις. Συνεταίροι, κουμπάροι και νταβατζήδες και ισχυροί παράγοντες του πολιτικού κατεστημένου είχαν δημιουργήσει ένα διαπλεκόμενο σύστημα συμφερόντων που κόστισε αδρά στον Ελληνικό λαό, αφού αυτοκινητόδρομοι πληρώθηκαν δύο μέχρι και πέντε φορές παραπάνω από το κόστος κατασκευής τους.

Στους μειοδοτικούς διαγωνισμούς οι εκλεκτοί των εταιριών είχαν προσυνεννοηθεί μεταξύ τους όσον αφορά τις προσφερόμενες εκπτώσεις και έτσι, προκαθόριζαν τον ανάδοχο του έργου με αποτέλεσμα την παρέκκλιση από τον ελεύθερο και υγιή ανταγωνισμό. Τα κόλπα για απευθείας αναθέσεις και η μη υποβολή προσφορών στις δημοπρασίες, με οικονομικά ανταλλάγματα, ήταν ένα ακόμη πλήγμα στη διαφάνεια, την αξιοκρατία και τη νομιμότητα. Ουδέποτε υπήρξε πραγματικός καταλογισμός ευθυνών, δεν καταβλήθηκαν οι προβλεπόμενες ρήτρες, παρά τις τρανταχτές περιπτώσεις καθυστερήσεων και παραλείψεων ασυνείδητων εργολάβων-αρπαχτικών, αφού οι προστάτες τους ήταν υψηλά ιστάμενοι του πολιτικού συστήματος.

Η παράδοση στην κοινωνία των αυτοκινητοδρόμων αποτελεί την τελευταία πράξη της δημιουργίας και της προσφοράς και την πρώτη της εφαρμογής και της κυκλοφορίας. Τα έργα σχεδιάστηκαν, εκτελέστηκαν και χρηματοδοτήθηκαν από τον ιδρώτα του Ελληνικού λαού στην υπηρεσία του οποίου αποδίδονται. Η οποιαδήποτε ιδιοποίηση, η ταύτιση με συγκεκριμένη πολιτική ή κόμμα και πολύ περισσότερο με πρόσωπο ή πρόσωπα και η επίσπευση των εγκαινίων ανολοκλήρωτων έργων, εξυπηρετώντας διάφορες σκοπιμότητες, αποτελούν παραπλάνηση, σφετερισμό και προσπάθεια οικειοποίησης ανοίκειων δικαιωμάτων.

Είναι πραγματικά αινιγματικό και ακατανόητο να πλασάρονται και να συνωστίζονται στην κορδέλα των εγκαινίων στελέχη της πολιτικής και κοινωνικής αρχής, αλλά και διάφοροι παρατρεχάμενοι – προκειμένου να χωρέσουν στο φακό της προβολής – αισθανόμενοι προφανώς την ανάγκη να βρίσκονται εκεί. Είναι κατακριτέο να απουσιάζουν οι κύριοι συντελεστές, αυτοί που κόπιασαν, ίδρωσαν και μόχθησαν, οι πραγματικοί εργάτες, δουλευτές και τεχνίτες, οι οποίοι απέναντι σε όλες τις καιρικές συνθήκες αγωνίστηκαν, κατάφεραν και υλοποίησαν. Το σκηνικό αυτό που έχει βαθιές ρίζες αναπτύχθηκε και διευρύνθηκε με την εμφάνιση της τηλεόρασης, τότε που οι πολιτικές ηγεσίες χρησιμοποιούσαν προπαγανδιστικά τα μέσα ενημέρωσης και κυρίως τη δύναμη της μικρής οθόνης.

Οι επιδεικτικές τάσεις και όψεις της πολιτικής είναι ανάγκη να διαφοροποιηθούν, να αλλάξουν, να θεσπισθούν και να καθιερωθούν πιο λιτοί και πιο ουσιαστικοί τρόποι ενημέρωσης και επικοινωνίας. Είναι η ευκαιρία να προβληθούν κανόνες του Κ.Ο.Κ. και οδηγίες οδικής συμπεριφοράς. Εξάλλου δεν υπάρχει λόγος να επανέρχονται στη μνήμη άλλες εποχές, όταν τα εγκαίνια της θεμελίωσης γίνονταν κάτω από τα φώτα της δημοσιότητας, με τη λάσπη και το μυστρί. Δε χειροκροτούμε ούτε γι’ αυτά που έγιναν, ούτε γι’ αυτά που δεν έγιναν. Είμαστε εδώ για να ιεραρχήσουμε και να δρομολογήσουμε νέα έργα με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, με διαφανείς διαδικασίες, πάντοτε ανοικτά στον κοινωνικό έλεγχο, που θα πληρωθούν και αυτά από τις στερήσεις του Ελληνικού λαού.

Η εξυγίανση του τομέα των κατασκευών κρίνεται παραπάνω από επιτακτική. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο κλάδος διαθέτει την τεχνογνωσία και παρέχει όλες τις εγγυήσεις για σωστά, σταθερά και σίγουρα έργα. Η προσπάθεια συνειδητής καθυστέρησης, η κωλυσιεργία και η υπερκοστολόγηση, για να εισπραχτούν περισσότερα, πρέπει να παταχθεί και να εξαλειφθεί. Ο έλεγχος της ποιότητας της κατασκευής των αποδιδόμενων έργων, η πιστή τήρηση των προδιαγραφών και η καταπολέμηση της μίζας των μεσαζόντων αποτελούν ύψιστη προσφορά στο λαό και τη χώρα.

Υ.Γ. Ο νέος αυτοκινητόδρομος Λεύκτρο – Σπάρτη είναι μια σημαντική κατάκτηση του λαού της Σπάρτης και της Λακωνίας γενικότερα. Είναι προσφορά στην άνεση, την ασφάλεια και τον πολιτισμό, αξίες που δεν αποτιμούνται, δε μπαίνουν σε ζυγαριά με οποιοδήποτε τίμημα.