Ένα θεατρικό έργο «καθρέφτης» των ανθρώπινων σχέσεων, μια ομάδα που θέλει να κάνει ένα βήμα παραπέρα και ένας Μανιάτης σκηνοθέτης που θαυμάζει και αγκαλιάζει τους εξαιρετικούς ερασιτέχνες ηθοποιούς της ΕΘΟΛ, ξεπέρασαν τις προσδοκίες, κέρδισαν το κοινό και επανέρχονται 17,18 και 19 Μαρτίου στο Πνευματικό Κέντρο Σπάρτης.

ΛΑΚΩΝΙΑ. Η ΕΘΟΛ φέτος, τη 16η χρονιά της ζωής της ανέβασε μια διαφορετική θεατρική παράσταση. Το έργο «Ο Μίδας έχει αυτιά γαιδάρου» φωτίζει τις ανθρώπινες σχέσεις και τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούν με το χρήμα. Το μήνυμά του, μας λέει ο σκηνοθέτης Κώστας Λαός, είναι πως ό,τι αξίζει περισσότερο στη ζωή είναι δωρεάν. Η μέθοδός του, ένας καθρέφτης που στήνεται νοερά απέναντι στο θεατή και τον κάνει να κοιτάζει βαθειά μέσα του, να βρίσκει τον εαυτό του και να γνωρίζει τα λάθη του.

Αν και πρόκειται για έργο με κωμικά στοιχεία χωρίς όμως να αποτελεί «εύκολη κωμωδία» όπως η «Κόμισσα της Φάμπρικας», αγαπήθηκε εξαιρετικά από το κοινό και γι’ αυτό επαναλαμβάνεται την ερχόμενη εβδομάδα Παρασκευή 17, Σάββατο 18 και Κυριακή 19 Μαρτίου στις 21.15 στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Σπάρτης (ισόγειο Βιβλιοθήκης).

Μάλιστα, η ΕΘΟΛ, αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά πως επιστρέφει στην πόλη και την κοινωνία της όλα όσα λαμβάνει από αυτήν, ανακοίνωσε πως τα έσοδα από την παράσταση της Παρασκευής 17/3 για την οποία έχουν προτεραιότητα στην κράτηση θέσεων άνεργοι και πολύτεκνοι, θα διατεθούν υπέρ του Κοινωνικού Παντοπωλείου του Δήμου Σπάρτης.

Το notospress αναδημοσιεύει σήμερα τη συνέντευξη των μελών της ΕΘΟΛ Χρήστου Ασλιχανίδη και Μαριλένας Θεοφιλάκου αλλά και του σκηνοθέτη της παράστασης «Ο Μίδας έχει αυτιά γαιδάρου», Κώστα Λαού στην Εύα Νικολοπούλου πριν από την πρεμιέρα του πρώτου κύκλου παραστάσεων (3/2).

Απολαύστε τους.

Ας ξεκινήσουμε από την παράσταση. Γιατί επιλέξατε φέτος τον Μίδα που έχει αυτιά γαιδάρου;
Κ. Λαός:
Κατ’ αρχήν το έργο το διάλεξε η ομάδα. Εγώ τους πρότεινα διάφορα έργα, μεταξύ αυτών και αυτό αλλά η ομάδα αποφάσισε αυτό και εγώ με μεγάλη μου χαρά το δέχτηκα. Έχει πολύ ζουμί να βγάλεις από τους χαρακτήρες. Έχει μια τεράστια βεντάλια συναισθημάτων μέσα στους χαρακτήρες που πρέπει να ξεδιπλωθεί ολόκληρη. Δεν έχει την ευκολία που είχε η περσινή παράσταση, κρύβει πολλά πράγματα. Είναι όπως βλέπεις ένα ωραίο κεντητό τραπεζομάντηλο: όταν το κοιτάς από τη μια του πλευρά είναι πολύ ωραίο. Όταν το κοιτάς από την άλλη δεν είναι τόσο ωραίο αλλά βλέπεις πώς συνδέονται όλα. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό αυτού του έργου. Μας δείχνει πώς συνδέονται τα πάντα, οι σχέσεις των ανθρώπων σε συνάρτηση με το οικονομικό. Το πώς αλλάζουν οι αξίες, ο τρόπος συμπεριφοράς… Το πώς ανοίγουν όλες οι πόρτες όταν έχεις λεφτά. Το συγκεκριμένο έργο επικεντρώνεται περισσότερο στο πώς μεταλλάσσονται οι άνθρωποι όταν υπάρχει το χρήμα, πώς μπαίνουν προσωπεία. Χρ. Ασλιχανίδης: Έγινε ψηφοφορία και οι περισσότεροι διάλεξαν αυτό το έργο γιατί τους φάνηκε πολύ διαφορετικό από το περσινό έργο, δεν είναι μια απλή κωμωδία και μπορεί να αφήσει ένα μήνυμα. Θέλαμε να ανεβάσουμε λίγο τον πήχη, κάθε χρόνο να ανεβαίνουμε.

Σας ρωτώ γιατί νομίζω ότι αυτό το έργο έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις και από τους ηθοποιούς σε σχέση με το περσινό, είναι εγχείρημα δύσκολο για μια ερασιτεχνική ομάδα.
Κ. Λαός:
Είναι στα όρια του απαγορευτικού. Μ. Θεοφιλάκου: Κι εμείς δυσκολευτήκαμε πάρα πολύ. Όλοι. Κ. Λαός: Εγώ έχω να πως με χαρά μου ότι ορισμένοι δεν δυσκολευτήκανε κι αυτή ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη για μένα. Υπάρχουν άτομα μέσα στην ομάδα που είναι έτοιμοι ηθοποιοί. Και αυτό είναι πολύ αισιόδοξο και πολύ καλό για την ομάδα ότι αποτελούν τη σπονδυλική της στήλη.

Αυτό δικαιολογεί και το περσινό αποτέλεσμα των προσπαθειών της ΕΘΟΛ, την τεράστια επιτυχία και τις βραβεύσεις της περσινής παράστασης και δημιουργεί θετική προσδοκία και για τη φετινή παρουσία σας. Αλήθεια, η επιτυχία αυτή σας δημιουργεί καθόλου άγχος, αγωνία, ευθύνη για το τι θα είναι το επόμενο;
Μ. Θεοφιλάκου:
Οπωσδήποτε. Ανέβασε πάρα πολύ τον πήχη και όλοι εμείς αισθανόμαστε την ευθύνη ότι πρέπει να ανταποκριθούμε σε αυτό. Και το κοινό έχει προσδοκίες από εμάς αλλά και εμεί οι ίδιοι έχουμε πλέον προσδοκίες μεγαλύτερες. Θέλουμε κάθε φορά να κάνουμε κάτι καλύτερο. Κ. Λαός: Είναι γενικά στόχος τη ομάδας να βελτιώνεται. Φέτος πρωτοξεκινήσαμε ένα θεατρικό εργαστήρι ούτως ώστε οι άνθρωποι που δεν μπόρεσα να πάρουν μέρος στην παράσταση γιατί οι ρόλοι είναι περιορισμένοι, να προετοιμάζονται, να κάνουν πράγματα ώστε όταν φτάσουν να περάσουν στη θεατρική παράσταση να είναι «ψυλλιασμένοι». Μ. Θεοφιλάκου: Είναι ένα εκκολαπτήριο. Κ. Λαός: Ακριβώς.

Και οι 12 ηθοποιοί πώς επιλέγησαν;
Κ. Λαός:
Οι 12 ηθοποιοί της φετινής παράστασης επιλέγησαν μέσα από μια οντισιόν βάσει του ποιος ταίριαζε περισσότερο στο ρόλο του έργου. Δεν υπήρχε κανένας ανταγωνισμός. Έλεγαν δεν με πειράζει, ας παίξει κάποιος άλλος. Αντίθετα με το επαγγελματικό θέατρο που υπάρχει ανταγωνισμός.

Στο επαγγελματικό θέατρο υπάρχει βεβαίως και ο βιοπορισμός αλλά, μήπως ο ερασιτέχνης ηθοποιός μπορεί περισσότερο να αγαπήσει το θέατρο και να το ονειρευτεί;
Κ. Λαός:
Ο ερασιτέχνης ηθοποιός το πλησιάζει πιο καθαρός, αυτή είναι η μεγάλη διαφορά με το επαγγελματικό θέατρο. Και γι’ αυτό εγώ λατρεύω να δουλεύω με ερασιτέχνες ηθοποιούς. Είμαι 40 χρόνια στο θέατρο, τα 20 σαν σκηνοθέτης, θέλω να δουλεύω με ερασιτέχνες ηθοποιούς. Μια φίλη μου έκανε αίτηση για το Φεστιβάλ Αθηνών ώστε να είναι εκείνη παραγωγός κι εγώ σκηνοθέτης σε μια παράσταση. Έλεγα στο Χρήστο «παρακαλάω να απορριφθεί η αίτηση αν είναι να κάνουμε κάτι μαζί εδώ».

Ποια πιστεύετε πως είναι η ευθύνη της ΕΘΟΛ απέναντι στον κόσμο που, αν και περνάει πολύ δύσκολα, αγαπάει την ομάδα και τη στηρίζει;
Χ.Ασλιχανίδης:
Κάθε χρόνο θέλουμε να ανεβάζουμε τον πήχη, κάθε παράσταση να είναι καλύτερη. Κι επειδή στη Σπάρτη δεν υπάρχει θέατρο και όλος ο κόσμος περιμένει την ΕΘΟΛ, μας αγχώνει λίγο και αυτό γιατί μας συναντούν στο δρόμο και λένε «Άντε παιδιά, πότε θα παίξετε, θα παίξετε κωμωδία ε, όχι κάτι άλλο!». Τους καταλαβαίνω γιατί θέλουν να γελάσουν. Μ. Θεοφιλάκου: Λίγο μας περιορίζουν… Χ. Ασλιχανίδης: Κι αυτό το έργο έχει κωμικά στοιχεία, δεν είναι όμως σαν το περσινό. Μερικοί μπορεί να απογοητευτούν λίγο αλλά ατό το έργο περνάει πολύ δυνατά μηνύματα για τις σχέσεις των ανθρώπων μέσα στις οικογένειες, μεταξύ των δύο φύλων. Κ. Λαός: Αυτό το έργο είναι φοβερά ανθρωποκεντρικό. Τους αφορά όλους. Μας βάζει έναν μεγεθυντικό καθρέφτη, να κοιταχτούμε καλά μέσα εκεί μέχρι τα μύχια της ψυχής μας και ο συγγραφέας εδώ έχει κάνει μια φοβερή δουλειά γιατί αποκαλύπτονται τα πράγματα επί σκηνής. Δεν αναφέρονται, αποκαλύπτονται. Αναφέρει μια κατάσταση και μετά από δυο σκηνές δείχνει πώς δημιουργήθηκε αυτή η κατάσταση.

Αυτό σημαίνει ότι είναι ένα έργο απαιτητικό και για το θεατή;
Κ. Λαός:
Με τον τρόπο που το έχουμε στήσει μπορεί να το δει κάποιος που δεν βλέπει συχνά θέατρο και να ικανοποιηθεί αλλά και κάποιος «εκπαιδευμένος» θεατής να καλυφθεί. Αυτό είναι πολύ δύσκολο, αυτή είναι η πρόκληση.

Έχει το έργο αυτό επίκαιρο χαρακτήρα;
Κ. Λαός:
Πάρα πολύ επίκαιρο γιατί έχει να κάνει με το οικονομικό. Λέει το έργο δεν είναι σημαντικό μόνο το οικονομικό, τα ωραιότερα πράγματα είναι δωρεάν, τα πιο σημαντικά: η αγάπη, η εκτίμηση, ο σεβασμός, η κατανόηση, η συμπάθεια. Ο ήρωας λέει κάποια στιγμή «Γέλιο αντί γκριμάτσες γύρω μου». Είμαι σίγουρος ότι θα αγγίξει το κοινό. Μ. Θεοφιλάκου: Νομίζω ότι ο καθένας θα αναγνωρίσει στους ρόλους κομμάτια του εαυτού του. Κ. Λαός: Είναι από τα έργα με τα οποία ταυτίζεσαι Χ. Ασλιχανίδης: Θα προβληματιστεί κόσμος με αυτό το έργο! Κ. Λαός: Η προσδοκία μας είναι το έργο να το δει ο θεατής τη μια μέρα αλλά δε θα το ξεχάσει, θα το σκεφτεί και την επόμενη και τη μεθεπόμενη.

Ο περιορισμός της ηλικίας γιατί υπάρχει;
Χ. Ασλιχανίδης:
Υπάρχει γιατί πρώτον η γλώσσα του έργου έχει «παλιοκουβέντες» και δεύτερον γιατί παιδιά μικρότερα των 15 ετών θα τα κουράσει το έργο, δεν θα μπορέσουν να το καταλάβουν. Δεν είναι για παιδιά. Κ. Λαός: Όχι γιατί σε κινητοποιεί πέρα από συναισθηματικά και εγκεφαλικά.

Η ΕΘΟΛ στα 16 της χρόνια, έφηβη αλλά πολύ ώριμη, πώς βλέπει το μέλλον της;
Χ.Ασλιχανίδης:
Κάθε χρόνο και κάτι καλύτερο. Φέτος, θα δούμε αν θα το καταφέρουμε, είπαμε να ανεβάσουμε δυο παραστάσεις αντί για μια. Θα κάνουμε αυτό τώρα και μετά μαζί με τον Κώστα αν είναι εδώ Κ. Λαός: Θέλω να είμαι Χ.Ασλιχανίδης: Κι εμείς θέλουμε, θα πάμε τον Ιούνιο να ανεβάσουμε δεύτερο έργο. Γιατί η Σπάρτη δεν έχει θέατρο. Να δει κάτι ο κόσμος. Και κάθε χρόνο να ανεβάζουμε τον πήχη. Να παίζουμε διαφορετικά έργα. Κ. Λαός: Είναι όπως ένα μωρό το παίρνουμε το ταΐζουμε γάλα, μετά σιγά σιγά πρέπει να περάσουμε και στις πιο σκληρές τροφές. Αρχικά πουρέ και σιγά σιγά σκληρότερες.

Ο κόσμος σας αγαπάει πολύ και θα σας στηρίξει, περιμένει και προσμένει από εσάς.
Χ.Ασλιχανίδης:
Υπάρχει μεγάλη αγάπη από τον κόσμο. Μας δίνει κουράγιο Κ. Λαός: Περπατάμε στο δρόμο με το Χρήστο, εμένα δεν με ξέρουν εκείνον όμως το ξέρουν και είναι τόσο θερμοί και ρωτάνε και αυτό είναι πολύ αισιόδοξο. Χ.Ασλιχανίδης: Όταν ανεβαίνουμε στη σκηνή και στο τέλος χειροκροτούν εκεί παίρνουμε εμείς ανταμοιβή για όλη την κούραση 3-4 μήνες και λέμε θα ξαναπαίξουμε ενώ πριν την παράσταση είμαστε κουρασμένοι. Κ. Λαός: Εγώ θέλω να προτρέψω τον κόσμο της Σπάρτης να αγκαλιάσει την ομάδα όσο μπορεί γιατί απαρτίζεται από άτομα που πραγματικά και το λέω με πολύ μεγάλο σεβασμό θυσιάζουν προσωπική ζωή με κόστος.

Είναι εκεί που πρέπει να είναι ό,τι κι αν συμβαίνει επειδή το αγαπούν. Είναι έρωτας αυτή η σχέση με το θέατρο; Έτσι δεν είναι;
Μ. Θεοφιλάκου:
Μικρόβιο είναι από το οποίο δεν θέλεις να θεραπευτείς! Κ. Λαός: Είναι έρωτας. Δεν ξεχνιέται με τίποτα. Αν κάποια στιγμή το γνωρίσεις δεν το ξεχνάς και δεν το ξεπερνάς. Μ.Θεοφιλάκου: Εγώ ήρθα στην ομάδα τα τελευταία τρία χρόνια. Πριν ήμουν 10 χρόνια σε ερασιτεχνική ομάδα στην Αθήνα και όταν ήρθα στη Σπάρτη αναζήτησα και εδώ μια αντίστοιχη ομάδα. Έτσι βρήκα την ΕΘΟΛ και από την πρώτη στιγμή με αγκάλιασαν!

Πώς είναι η ΕΘΟΛ και η Σπάρτη σε σχέση με ό,τι έζησες στην ομάδα εκείνη στην Αθήνα;
Μ.Θεοφιλάκου:
Δεν έχει πολλές διαφορές γιατί οι ερασιτεχνικές ομάδες λειτουργούν με συγκεκριμένο τρόπο αλλά στην Αθήνα απευθύνεσαι σε ένα πολύ μεγαλύτερο κοινό και δεν έχεις αυτόν τον περιορισμό ότι πρέπει να ανεβάσεις μόνο κωμωδία ας πούμε.

Σας καταπιέζει λίγο αυτό το μόνο κωμωδία έτσι;
Χ.Ασλιχανίδης:
Ναι Μ.Θεοφιλάκου: Ναι. Ίσως βέβαια αργότερα κάποια στιγμή όταν παγιωθεί και μια κατάσταση στη Σπάρτη με την ΕΘΟΛ να μπορέσουμε να ανεβάσουμε και κάτι άλλο. Χ. Ασλιχανίδης: Σκεφτόμαστε ας πούμε να έχουμε δύο σκηνές, μια κωμωδία και μια πειραματική σκηνή για άτομα που προβληματίζονται περισσότερο. Κ. Λαός: Για να αγκαλιάσουμε και το νέο κόσμο που έχει προβληματισμούς και ζηλευτή ωριμότητα. Να κάνουμε δύο σκηνές: μια που να απευθύνεται στον πολύ κόσμο με σεβασμό πάντα και όχι ένα σκέτο «χα χα χα» και από την άλλη κάτι πιο πρωτοποριακό και ιδιαίτερο που να αγγίζει τον προβληματισμό του νέου ανθρώπου. Μ.Θεοφιλάκου: Θεωρώ ότι σκοπός της ΕΘΟΛ, επειδή μιλήσαμε για το ρόλο της, είναι να εκπαιδεύσει λίγο σιγά σιγά και το κοινό της Σπάρτης να δέχεται και άλλα πράγματα, όχι μόνο μια απλή κωμωδία. Και νομίζω ότι μπορεί να τα καταφέρουμε, απλά θέλει χρόνο.

Κλείνοντας, τι να συμπληρώσουμε για την παράσταση και τους υπόλοιπους συντελεστές;
Κ. Λαός:
Είναι υπερπολύτιμη η προσπάθεια των συντελεστών. Είναι όλοι άνθρωποι που τρέχουν καθαρά από αγάπη και μεράκι Μ. Θεοφιλάκου: Και άτομα που δεν συμμετέχουν τώρα στην παράσταση αλλά είναι μέλη της ΕΘΟΛ είναι στα παρασκήνια και κάνουν άλλες δουλειές. Βοηθούν με όποιον τρόπο μπορεί ο καθένας, στα φώτα, στα σκηνικά, στο μακιγιάζ. Χ. Ασλιχανίδης: Σημαντικό είναι να πούμε ότι φέτος έχουμε αριθμημένες θέσεις, θα το ρισκάρουμε και έχουμε τηλέφωνο για την προπώληση εισιτηρίων με συγκεκριμένες ώρες για να αποφεύγονται τα επεισόδια στην είσοδο.

Οι συντελεστές της παράστασης

Παίζουν (με σειρά εμφανίσεως)

Τζένη Γιώτη: Ζέτα Πανταζή

Λάκης Γιώτης: Χρήστος Ασλιχανίδης

Ρένα Γιώτη: Μαριλένα Θεοφιλάκου

Κυρία Φιλοπτώχου (Θεούσα): Μαίρη Πετράκου

Θεόδωρος Γιώτης: Στράτης

Αιβαλιώτης Μηνάς: Πάνος Λιόκαυτος

Μούρτος (Πρόεδρος Κοινότητας του νησιού): Παναγιώτης Καρράς

Χωναίος: Παναγιώτης Κουντάνης

Πολίτης: Θανάσης Ρουμελιώτης

Όλγα (Πεθερά Γιώτη): Θεανώ Καργάκου

Ράπτης: Στέφανος Παπασπυρίδης

Πολίτης Β: Παναγιώτης Μορφογένης

Σκηνοθεσία: Κώστας Λαός

Σκηνικά: Καλλιρρόη Κατσαφάνα Ενδυματολόγος: Μαριέττα Μαρούδα Κοντονή Κατασκευή σκηνικών: Σταύρος Σταματόπουλος, Καλλιρρόη Κατσαφάνα, Μέλη της Ε.Θ.Ο.Λ. Μουσική επιμέλεια: Κώστας Λαός Χειρισμός ήχου: Βλαδίμηρο; Λαπερασβίλι, Βίκυ Σταυροπούλου Φωτισμός: Κατερίνα Τζανετέα, Φωτεινή Γάγκα Μακιγιάζ: Κατερίνα Χριστάκου Επιμέλεια Χτενισμάτων: Πέρυ Κωνσταντινάκου Επιμέλεια αφίσας: Κατερίνα Τζανετέα Επιμέλεια προγράμματος: Κατερίνα Τζανετέα

Πρόγραμμα παραστάσεων

Η σάτιρα σε 10 εικόνες του Μανώλη Κορρέ «Ο Μίδας είχε αυτιά γαϊδάρου» θα παρουσιαστεί την Παρασκευή 17, το Σάββατο 18 και την Κυριακή 19 Μαρτίου στις 21:15 στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Σπάρτης (ισόγειο Βιβλιοθήκης).

Προτείνεται για θεατές άνω των 15 ετών.

Τηλέφωνο κρατήσεων: 6970842468

Ώρες επικοινωνίας: 10:00πμ-12:00πμ και 19:00μμ-21:00μμ