Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει να δημιουργήσει έναν νέο κομματικό στελεχικό στρατό με αυξημένα προσόντα, μάστερ και διδακτορικά.

Σε μια στιγμή που η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται εν δυνάμει στο κατώφλι επιστροφής στη διακυβέρνηση της χώρας σε μια εξαιρετικά δυσμενή περίοδοαναζητά νέο στελεχιακό δυναμικό που θα υπηρετήσει τη νέα διακυβέρνηση κατάλληλα προετοιμασμένο για να ανταποκριθεί στις ανάγκες της εποχής αλλά και στα θέλω της νέας ηγεσίας. Κάπως έτσι ελήφθη η απόφαση για τη δημιουργία Πολιτικής Ακαδημίας.

Η Πολιτική Ακαδημία Στελεχών της Νέας Δημοκρατίας έχει ξεκινήσει το έργο της από τον Νοέμβριο υπό την αιγίδα του Προέδρου του κόμματος Κυριάκου Μητσοτάκη, την εποπτεία του Γραμματέα Πολιτικής Γραμματείας Λ. Αυγενάκη και αρχικά με την ευθύνη του Γραμματέα Στρατηγικού Σχεδιασμού και Επικοινωνίας Γ. Οικονόμου και συνεχίζει με τον κ. Χρ. Ταραντίλη και με τη συμμετοχή πολλών στελεχών σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ηράκλειο, Λαμία με στόχο να επεκταθεί σε όλες τις πρωτεύουσες των Περιφερειών της χώρας.

Στόχος της Πολιτικής Ακαδημίας Στελεχών είναι η επιμόρφωσή τους και η ανάδειξη νέων ικανών ανθρώπων που θα στηρίξουν το κυβερνητικό εγχείρημα ώστε να υπάρχει ένας κοινός πολιτικός λόγος που θα διαχέεται σε οριζόντιο και κάθετο επίπεδο για να μην δημιουργούνται διαφοροποιήσεις, τριβές και αντιθέσεις που θα προκαλούν εσωτερικές αντιπαραθέσεις σε κυβερνητικό επίπεδο. Σε αυτό το πλαίσιο πραγματοποιούνται σεμινάρια με θέμα την ηγεσία και τη λήψη αποφάσεων, την ιδεολογική ταυτότητα της ΝΔ, τα εθνικά θέματα, την οικονομία, τον οδικό άξονα εξόδου από την κρίση και τα εργαλεία της πολιτικής επικοινωνίας.

Στην Πολιτική Ακαδημία διδάσκουν καταξιωμένοι καθηγητές από το χώρο της Οικονομίας, των Διεθνών Σχέσεων και της Στρατηγικής αλλά και της Επικοινωνίας.

Αυτό που δεν διευκρινίζεται σε σχετικό δημοσίευμα έγκριτου περιοδικού είναι αν οι κ. κ. Σκανδαλάκης και Δασκαλάκης, που φαίνονται στην φωτογραφία, ανήκουν στους διδάσκοντες ή στους διδασκόμενους.

Στην πρώτη περίπτωση, αν διδάσκουν, να φανταστούμε τον κεντρικό ιδεολογικό προσανατολισμό αλλά και την μεθοδολογία της Ακαδημίας.

Στη δεύτερη περίπτωση, που είναι μαθητές, να φανταστούμε τον βαθμό ανανέωσης της Ν.Δ.

Η καλύτερη εκδοχή θα ήταν μια τρίτη, να είναι ακροατές μιας διαδικασίας που δεν μπορούν (και δεν θα θέλουν) να την καθοδηγήσουν αλλά από την οποία μπορεί να αποκομίσουν κάποια οφέλη.