Από την πόλη έρχομαι…

Γράφει η Μ.Α.Τ.

Σα να μη μας έφταναν οι χειμώνες καιροί των τελευταίων χρόνων, μας προέκυψε εφέτος και ένας βαρύς, βαρύς και ατελείωτος Χειμώνας, και μας …από-τελείωσε!

Ήρθε, οι κακές γλώσσες λένε πως ήρθε από το βορρά, πάντως ήρθε νωρίς, βλοσυρός πότε μαύρος πότε γκρίζος, άπλωσε τις παγωμένες του…χερούκλες και μας αγκάλιασε και μας σφιχταγκάλιασε τόσο, ως να μας κόψει ως να μας παγώσει την ανάσα.

Είμαστε στο Μάρτιο, ο ήλιος λάμπει, μα εμείς είμαστε ακόμα…κουμπωμένοι.

Δεν ήταν παππούς ασπρομάλλης γλυκός και σοφός ο φετινός Χειμώνας, καθώς λέγαν τα παλιά βιβλία.

Μεσήλικας ήταν γεροδεμένος και δυνατός, αγριεμένος όμως θυμωμένος και ανασφαλής κυρίως, για όσα του πήραν όσα του παίρνουν και όσα θα….., ΕΝΦΙΑ, ΕΦΚΑ, ΔΝΤ και λοιποί συγγενείς τον κυνηγούν καθημερινά, και εκείνος έχασε το δρόμο του, τον τρόπο του, το χρόνο του, το χρώμα του, το μέτρο.

Κι εμείς, άμαθοι και απροετοίμαστοι καθώς είμαστε στο μαύρο και στο γκρίζο του σφιχταγκάλιασμα, χαθήκαμε για άλλη μια φορά στα σκοτάδια. Χαθήκαμε στο μέτρημα, χαθήκαμε στην ταξινόμηση, χαθήκαμε στις… εναλλακτικές θεραπείες και αγκαλιές!!! Πολύ κρύο εφέτος!

Τα σπίτια μας, η μεγάλη ζεστή αγκαλιά μας κάποτε, [ ότε ήμεθα πλούσιοι που λέει και η φιλόλογος της οικογένειας,] τα σπίτια μας, αφού φλέρταραν καθημερινά με τους 14-15- και τα πρωινά και με τους 12- 13 βαθμούς, μας έριξαν αδιάφορα και παγερά σε άλλες…. άλλων χρωμάτων και άλλου μεγέθους αγκαλιές!!!!!

Κάποιοι κλείστηκαν περιορίστηκαν σε ένα δύο δωμάτια με ένα θερμαντικό σώμα αγκαλιά, και εκεί τους βρήκε ο Μάρτιος. Το υπόλοιπο του σπιτιού το κάναμε ….καταψύκτη, είπαν.

Άλλοι κατέβασαν από το πατάρι εκείνες τις χοντρές μάλλινες, προίκα της γιαγιάς, κουβέρτες που είχαν αποσυρθεί τον καιρό της ευμάρειας σαν άγριες και παρακατιανές. Τις αγκάλιασαν, τυλίχτηκαν μέσα τους σαν παιδιά, τους τύλιξαν και οι αναμνήσεις και ζεστάθηκαν.

Όσοι είχαν ένα τζάκι στο χειμωνιάτικο, ίσα που δε χώθηκαν στην καμινάδα. Αδιαφόρησαν για του Μάρτη τις παραξενιές και τα έκαψαν όλα. Και τα ελένια και τα πορτοκαλένια και τα δέντρινα και των δασικών και των μη δασικών και πριν και μετά το…..1945 εκτάσεων.

Αρκετοί πήραν παραμάσχαλα μια πιτσιρίκα θερμάστρα και καμαρωτοί καμαρωτοί σεργιάνισαν μαζί της σαν ένα νέου τύπου ζευγάρι, στο σπίτι στο γραφείο στο κρεββάτι τους. Ο λογαριασμός…. θα αποδείξει τις αντοχές τους.

Οι οικολόγοι πράσινοι αποθέωσαν τη μεγάλη τους αγάπη, τη μικρή υδροθερμοφόρα. Την κράτησαν στην αγκαλιά τους ημέρα και νύχτα, της μίλησαν, τους απάντησε και τους νανούρισε το κύμα της, αθεράπευτα θαυμαστές της ακόμα την κρατούν.

Οι γάτες μας, ή Κανελιώ μας και η μικρή μας Σερενάτα, καλομαθημένες κι αυτές με ένα καλάθι η κάθε μία, κουλουριάστηκαν και οι δυο μαζί στο ένα, και αγκαλιασμένες ζεστάθηκαν και χόρτασαν ύπνο όλο το Χειμώνα.

Οι μεγάλες όμως, μάλλον οι πιο μεγάλες αγκαλιές του φετινού χειμώνα χαρίστηκαν, λένε, απλόχερα από τις νέας κοπής….. ηλεκτρικές κουβέρτες. Μονές διπλές με δυο με τρεις με ..δέκα διαβαθμίσεις, λατρεύτηκαν και έσπασαν τα ταμεία! Κάτι πήγαν να ψελλίσουν οι ειδικοί για μοναχικές εγωιστικές διαδρομές, τους….στραβοκοίταξαν όμως οι…. πωλήσεις και εσιώπησαν.

Οι τυχεροί οι τυχεροί τέλος, οι γενναίοι και ευλογημένοι από τη ζωή, εκείνοι με τα…αμέτρητα αποθεματικά και τα αμέτρητα πλεονάσματα, εκείνοι, αγκάλιασαν ο ένας τον άλλον, βρήκαν καταφύγιο ο ένας στην αγκαλιά του άλλου, ζεστάθηκαν και …. άγγιξαν τους ουρανούς!!!. Κανένας Χειμώνας δεν τους φοβίζει αυτούς.

Καλό Καλοκαίρι.

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr