ΣΠΑΡΤΗ. Η σημαία αποτελεί για μια χώρα, ένα κράτος, το ιερότερο σύμβολό του, το πιο τιμημένο και αγαπητό από το λαό του, την πολιτεία, το στράτευμα και την εκκλησία του, το οποίο είναι κι αυτό που ουσιαστικά το αντιπροσωπεύει σε κάθε επίσημο και ανεπίσημο βήμα στο οποίο εμφανίζεται, εντός και εκτός της εδαφικής του επικράτειας.

Η σημαία αποτελεί για όλα τα κράτη ένα σύμβολο στο οποίο αποδίδεται ιδιαίτερη και πολλές φορές ανυπέρβλητη ευλάβεια: αποτελεί το υψηλότερο σύμβολο ενός κράτους, μιας και σ' αυτό συμπυκνώνεται η ιστορία του, το παρελθόν του, το παρόν του, η προοπτική του στο μέλλον, και αυτός που την κρατάει πρέπει να είναι και αποφασισμένος να την υπερασπιστεί με όλα τα μέσα, ακόμη και με τη ζωή του, αν αυτό κριθεί αναγκαίο.

Όλη η δυσνόητη ιδέα της πατρίδας και του κράτους περικλείεται μέσα στη σημαία. Είναι τόσο στενά συνδεδεμένη η έννοια της σημαίας με την ελευθερία, ώστε και η ελάχιστη προβολή της σε εποχές σκλαβιάς και καταπίεσης σκορπάει ρίγη συγκίνησης που αναστατώνουν τους σκλαβωμένους και τους ξεσηκώνουν σε επανάσταση, γι' αυτό και πάντοτε οι κατακτητές λαμβάνουν δρακόντεια μέτρα για να μην εμφανίζεται η σημαία της σκλαβωμένης χώρας.

Παράλληλα, η έκφραση αποστροφής ή σθεναρής αντίθεσης σ' ένα κράτος ή ένα λαό εκτονώνεται συνήθως πάνω στη σημαία του, η οποία καίγεται κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων.

Η σημαία στην Ελλάδα, καθώς και στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου, κυματίζει καθημερινά σε όλα τα διοικητικά και κυβερνητικά κτίρια, τα δικαστήρια, τα εκπαιδευτήρια, τις εκκλησίες και τα μοναστήρια, στις στρατιωτικές μονάδες, τις διπλωματικές αποστολές του εξωτερικού, στα συμμαχικά στρατηγεία που υπηρετούν Έλληνες αξιωματικοί, στα πολεμικά και εμπορικά πλοία, αλλά και στην έδρα του ΟΗΕ, του ΝΑΤΟ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλων διεθνών οργανισμών στους οποίους συμμετέχει η Ελλάδα, ενώ κατά τις εθνικές επετείους (25η Μαρτίου, 28η Οκτωβρίου) και τοπικές εορτές κοσμεί τα μπαλκόνια των σπιτιών, τις κολόνες των δρόμων και τους ανεμοθώρακες των μέσων μαζικής μεταφοράς ως σύμβολο ενότητας του λαού και διατήρησης της ιστορικής του μνήμης.

Όταν το κράτος πενθεί, η σημαία κυματίζει μεσίστια, όπως συμβαίνει και σε περιπτώσεις θρησκευτικού πένθους (Μεγάλη Παρασκευή). Σ' αυτήν απονέμονται οι ύπατες τιμητικές διακρίσεις της πολιτείας, ο Πολεμικός Σταυρός Α ́ Τάξεως και ο Ταξιάρχης του Αριστείου Ανδρείας.

Στη Σπάρτη, η σημαία δεν είναι η πρώτη φορά που υποφέρει. Παλαιότερα, αρκετές φορές έχει επισημανθεί πως κυματίζει μεσίστια γιατί κανείς δεν φρόντισε να την επανορθώσει στον ιστό της στην Κεντρική Πλατεία της Σπάρτης. Σήμερα, η Ελληνική Σημαία που κοσμεί το μπαλκόνι του τελευταίου ορόφου του κτιρίου που στεγάζει τις υπηρεσίες και του Δήμου Σπάρτης στη διασταύρωση των οδών Γκορτσολόγου και Ευαγγελιστρίας δεν κυματίζει πια παρά βασανίζεται βάναυσα από τον αέρα που σε λίγο σίγουρα θα την κομματιάσει ή απλά θα την εξαφανίσει.
Και παρά το γεγονός πως το σημείο στο οποίο βρίσκεται είναι ορατό από παντού, κανείς δεν βρίσκεται για να τη «σώσει». Τι κι αν κρέμεται από μια κλωστή κυριολεκτικά. Η Σπάρτη σήμερα έχει σίγουρα πολυτιμότερα και σοβαρότερα ζητήματα για να ασχοληθεί από το να σηκώσει ψηλά την ελληνική σημαία!