Έφυγε από τη ζωή ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης σε ηλικία 99 ετών εκ των οποίων περισσότερα από 70 ως βασικός παράγων της πολιτικής ζωής της Ελλάδος.
Η διαδρομή του στον πολιτικό βίο της χώρας υπήρξε τεράστια όχι μόνον σε χρόνο αλλά και σε συμμετοχή, ως ένας εκ των καταλυτικών παραγόντων της διαμορφώσεως της. Μια διαδρομή χωρίς κανένα κενό, μια διαδρομή η οποία και μετά την πολιτική του αποστρατεία δεν διεκόπη αφού φίλοι και εχθροί για κάθε τι είχαν την ελπίδα ότι θα καταθέσει την άποψη του.
Εάν λάβουμε υπ’ όψη μας ότι πολιτική σημαίνει ΠΡΟΒΛΕΨΗ και όχι ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ τότε αβίαστα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι υπήρξε ένας εκ των δύο (δυστυχώς μόνον δύο) σύγχρονων πολιτικών ανδρών που τον διέκρινε πολιτική σοφία.
Είναι παγκοίνως γνωστό πως ότι προέβλεψε και διατύπωσε την 3ετία ’90 –’93 επαληθεύτηκε κατά κεραίαν τα επόμενα χρόνια. Είναι πλέον βέβαιο και αποδεκτό και από τους φανατικούς εχθρούς του ότι εάν τον άφηναν να εφαρμόσει μερικά μόνον από όσα προγραμμάτιζε, η Ελλάδα δεν θα κατέληγε ποτέ στην τραγική πραγματικότητα των «Διεθνών Αρχών» και των «Θεσμών» που στην ουσία είναι πραγματικότητα «ΔΕΣΜΩΝ».
Εδώ όμως τίθεται ένα σοβαρό ερώτημα για το οποίο απάντηση θαρραλέα δεν τολμούν να δώσουν ούτε σοβαροί πολιτικοί αναλυτές, ούτε πολιτικοί. Μια απλή σκέψη όλων ημών που ασχολούμεθα με την πολιτική χωρίς να είμαστε, ούτε να στοχεύουμε να γίνουμε πολιτικοί, διατυπώνεται υπό μορφή ερωτήσεως ως εξής:
-μήπως δεν του επέτρεψαν να εφαρμόσει την πολιτική του και τον ανέτρεψαν το ’93 επειδή ο προγραμματισμός των «θεσμών» είχε προσδιορίσει από τότε την εποχή των «Δεσμών» της Ελλάδος και των Ελλήνων που βιώνουμε σήμερα;
Μα ότι είπε τότε πως έπρεπε να γίνει γίνεται τώρα με τρόπο ιδιαίτερα επαχθή και με τον βούρδουλα, ενώ τότε μπορούσε να τα πραγματοποιήσει με λίγες θυσίες.
Όμως το σύστημα φροντίζει για όλα και κατασκευάζει εξ’ ίσου υψηλούς πολιτικούς στο ανάστημα αλλά και νάνους σε πολιτικό ανάστημα οι οποίοι το υπηρετούν πιστά και οι οποίοι αφού τραβήξουν το χειρόφρενο από την θέση του συνοδηγού και σταματήσουν έτσι βίαια το όχημα, κάθονται κάποτε στη θέση του οδηγού και προσποιούνται ότι οδηγούν αφού το όχημα είναι τηλεκατευθυνόμενο έξωθεν.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έφυγε από την ζωή όμως, για μία τόσο μεγάλη προσωπικότητα από εδώ και μετά αρχίζει μια άλλη ζωή, η ζωή του ονόματος και της μνήμης η οποία για τους επόμενους αιώνες θα είναι αντικείμενο ιστορικών, πολιτικών αναλυτών, φίλων, εχθρών κ.λ.π.
Συνηθίζεται για κάθε εξέχοντα που φεύγει να λέγεται ότι ο χώρος στον οποίον εδραστηριοποιείτο έγινε φτωχότερος. Για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ισχύει το αντίθετο. Η πολιτική μας ζωή και η πολιτική μας ιστορία θα γίνουν πλουσιότερες αφού ο θάνατος του θα απελευθερώσει μυαλά και πένες για να μιλήσουν και να γράψουν αληθινά και ελεύθερα.
Συνηθίζεται να λέγεται ότι «ο αποθανών δεδικαίωται», για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη η δικαίωση ήρθε εν ζωή και αυτό αποδεικνύει πολλά.
Ευχόμεθα υγεία στην μεγάλη του οικογένεια και εκφράζουμε την βεβαιότητα ότι όσοι εκ των μελών της οικογενείας του ασχολούνται με την πολιτική θα αντλούν συνεχώς στοιχεία από την πολιτική του σοφία για το καλό όλων μας.
Απευθυνόμεθα ιδιαίτερα στον Πρόεδρο του κόμματος μας κ. Κυριάκο Μητσοτάκη καταθέτοντας του τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια και εκφράζοντας του την ελπίδα ότι αυτός ο θάνατος θα σηματοδοτήσει μια Εθνική πολιτική ανάσταση.

Κων/νος Δεντάκος
Πρόεδρος ΔΗΜ. Τ. Ο. Δήμου Ευρώτα