ΣΠΑΡΤΗ. Mια καθημερινή ημέρα στην κεντρική πλατεία της Σπάρτης φαίνεται ίσως ανιαρή. Ισως να τροφοδοτεί την ρουτίνα και την επανάληψη. Για να δούμε όμως με τη βοήθεια της μουσικής και της οπτικής την κεντρική πλατεία έτσι όπως είναι. Χωρίς επεμβάσεις και βελτιώσεις και χωρίς έμφαση και υπερβολή σε κάτι που δεν έχει σε επάρκεια ή και καθόλου. Μια καθημερινή, απλή καλοκαιρινή ημέρα.

Για να αγαπήσουμε την πλατεία που δεν μας φταίει σε τίποτα αν όλα τα ανθρώπινα έργα είναι στραβά. Για να συμπαθήσουμε την πλατεία που καρτερικά ανέχεται και «χωνεύει» τα λάθη και τις παραλείψεις μας. Για να την βάλουμε στην καρδιά μας όπως αυτοί που λείπουν μακριά και την βλέπουν με νοσταλγία. Για να μάθουμε κάθε γωνία της και κάθε λειτουργία της. Για να ξαναβγούμε στην πλατεία, χωρίς φόβο, χωρίς πάθος. Για να μπορούμε κι εμείς όταν έρθει η ώρα να πούμε τη γνώμη μας, για να γίνει ακόμα καλύτερη η δική μας πλατεία, να έχουμε άποψη.

Η «μικρή», κεντρική, πλατεία της Σπάρτης…