Η τοποθέτηση της Αντιπεριφερειάρχου Λακωνίας Αδαμαντίας Τζανετέα, στα πλαίσια του πολιτικού μνημόσυνου του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του Περιφερειακού Συμβουλίου της 14ης Ιουνίου 2017:

«Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι
Συμπληρώνονται περίπου 15 μέρες από την ημέρα που ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, μετά από έναν αιώνα ζωής, αναπαύεται στην αγαπημένη του Κρητική γη, παρέα με την σύντροφο της ζωής του Μαρίκα, στο νεκροταφείο Αργουλιδέ στα Χανιά.

Δεν είχα την χαρά και την τύχη να γνωρίσω από πολύ κοντά τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Όμως, η μακροχρόνια θητεία μου στις τάξεις της Νέας Δημοκρατίας μου έδωσε την ευκαιρία να σχηματίσω σαφέστατη άποψη για τον μεγάλο ηγέτη της παράταξης και πρωταγωνιστή της πολιτικής ζωής της χώρας για 50 χρόνια περίπου.

Δεν είμαι η πλέον αρμόδια για να κάνω την ιστορική προσωπογραφία και την αποτίμηση του έργου του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, αλλά και να ήμουν, αυτό θα ήταν αδύνατον να γίνει στον σύντομο χρόνο που έχω στην διάθεσή μου.

Θα προσπαθήσω να πω δυο λόγια, γι’ αυτή την σπάνια προσωπικότητα, όπως έχει αποκρυσταλλωθεί ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στην συνείδησή μου, τόσα χρόνια που ασχολούμαι με τα κοινά και με την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας.

Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης για μένα ήταν ο νηφάλιος και ψύχραιμος πολιτικός, που μπορούσε να κρατήσει το πηδάλιο και να οδηγήσει το σκάφος σε απανεμιά όσο μεγάλη κι αν ήταν η τρικυμία.
Μπορούσε να ξεχωρίζει τα μικρά από τα μεγάλα και να επιλέγει την κατάλληλη λύση. Το όραμά του το καθόριζαν σταθερές αρχές και αξίες, αλλά γινόταν ρεαλιστής όταν χρειαζόταν και είχε απόλυτη αίσθηση του πολιτικού χρόνου.
Δεν δίσταζε να γίνεται αντιδημοφιλής όταν οι ανάγκες απαιτούσαν σκληρές αποφάσεις γιατί δεν ήταν δημαγωγός.
Ας θυμηθούμε ενδεικτικά τι έλεγε για το Δημόσιο χρέος, τον εκσυχρονισμό του κράτους, και το πακέτο «Πινέϊρο».

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, αμέσως με την λήξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, πρωταγωνιστεί στην προσπάθεια να μην περιπέσει η Κρήτη στην δίνη του εμφυλίου και το επιτυγχάνει με την πίστη του στην ενότητα του λαού και των πολιτικών δυνάμεων στις δύσκολες στιγμές για τον τόπο.

Ήταν γεννημένος για ηγέτης, και αυτό αναγνωρίστηκε από όλους τους πολιτικούς του αντιπάλους, οι οποίοι στο πρόσωπό του έβλεπαν έναν μεγάλο και ικανό αντίπαλο με καθαρό και αντιτιθέμενο πολιτικό λόγο.
Ένα άλλο μεγάλο πλεονέκτημα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ήταν να διακρίνει, να εμπνέει, να στρατολογεί και να αναδεικνύει νέους πολιτικούς στους οποίους πίστευε χωρίς κομματικές και άλλες επετηρίδες.

Αγαπούσε και τιμούσε τους φίλους του είτε παροικούσαν την Ιερουσαλήμ είτε στον Ψηλορείτη και τις Μαδάρες…..

Πέρα από τα πολιτικά του τάλαντα υπήρξε και πρότυπο και υπόδειγμα Οικογενειάρχη.

Κύριες και κύριοι συνάδελφοι

Στις μέρες μας είναι πολύ της μόδας να ακούμε την έκφραση περί «Δολοφονία Χαρακτήρων», όχι ότι δεν επιχειρείται συχνότατα και συστηματικότατα, αλλά για σκεφτείτε τι επιχειρήθηκε, τι γράφτηκε, τι ακούστηκε και τι δρομολογήθηκε εναντίον του εκλιπόντος;
Και όμως άντεξε… και νίκησε… Αυτός ήταν ο Μητσοτάκης.

Κύριες και κύριοι συνάδελφοι
Ποια μεγαλύτερη δικαίωση για τον Κώστα Μητσοτάκη από το κόκκινο γαρίφαλο και το γράμμα του ανιδιοτελέστατου Έλληνα Ήρωα Μαχητή Μανώλη Γκλέζου..;
“Από την άκρη των ακρών, την Λακωνία, πούχες και συ μιαν άκρη….”»