Γράφει ο Γιάννης Χρηστάκης*

Ο εκπαιδευτικός καισαρισμός του Σύριζα της 20ης Ιουνίου 2017!

Συνάδελφοι, φίλοι και φίλες, αγαπητοί αναγνώστες των τοπικών ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης ντρέπομαι πραγματικά, γιατί αύριο καλούμαι να συμπληρώσω ένα, τόσο μειωτικό για την αξιοπρέπειά μου ερωτηματολόγιο, για εν δυνάμει ικανότητες κάποιων συναδέλφων μου που φιλοδοξούν να γίνουν και διευθυντές σχολείου. Μιλώ για το πρακτικό της «ντροπής», το εφεύρημα του μνημονιακού Σύριζα ως επίφαση δημοκρατικότητας για να ακουστεί και η γνώμη των συναδέλφων για τον διοικητικό, μελλοντικό μάνατζερ του σχολείου που υπηρετούν.

Ξεδιάντροπα πια, αυτή η παράταξη, η παρατημένη από τον κόσμο που την πρωτοστήριξε, γίνεται όλο και πιο απροκάλυπτα ολοκληρωτική για να μη χρησιμοποιήσω τη σκληρή λέξη «φασίζουσα». Το κυβερνητικό έργο στο χώρο της Παιδείας είναι ολέθριο.

Με τρομάζει το γεγονός ότι το αντιδημοκρατικό βαφτίζεται δημοκρατικό, το αναχρονιστικό καινοτόμο και πρωτοποριακό.

Πού είναι η γνώμη των αναπληρωτών συναδέλφων, κύριοι του Σύριζα, που κόπτεσθε περί δημοκρατίας και πλουραλισμού;
Γιατί αποκλείονται από την αυριανή συνεδρίαση;
Πώς συστάθηκε και από ποιους το διευρυμένο Πύσδε για την επιλογή των διευθυντών;
Γιατί τελικά συρρικνώθηκε ;
Γιατί μόνο 4 ερωτήματα, χωρίς καμία διαβάθμιση, για το υποτιθέμενο, μελλοντικό ποιόν των υποψήφιων διευθυντών;
Γιατί ένα συμφωνώ ή όχι ως δηλωτικό θέσης;
Γιατί αξιολογικές κρίσεις από υφιστάμενο για μελλοντικό προϊστάμενο;
Γιατί χαρακτηρισμός παλαιότερου συναδέλφου με βάση το ΦΕΚ διορισμού; Οι δεκαετίες κάποιου ως αναπληρωτή δεν μετράνε για εσάς;
Γιατί το πρακτικό-«κουρελού» να μη μείνει στο βιβλίο πράξεων του σχολείου;
Γιατί σύλλογος συνυπηρετούντων καθηγητών και όχι σύλλογος διδασκόντων του σχολείου; Μήπως επειδή γεμίσατε τα σχολεία με υπεράριθμους και ελαστικά εργαζόμενους καθηγητές;
Γιατί συνεδρίαση για ένα τόσο φλέγον θέμα ,υπό το καθεστώς τρομοκρατίας για κάποιον που θα ακολουθήσει τη γραμμή της ΑΔΕΔΥ ,της ΔΟΕ και 40 ΕΛΜΕ της χώρας;
Βγείτε και πείτε ΚΑΘΑΡΑ, στους συναδέλφους, πώς θα χρησιμοποιήσετε τα δεδομένα των «πρακτικών του φόβου». Γιατί δεν προσμετρώνται στη μοριοδότηση των υποψηφίων διευθυντών; Πώς θα τα χρησιμοποιήσετε; Επιλεκτικά; Εναντίον κάποιων που θα πρέπει να κοπούν;

Επιτέλους: Διαφάνεια-Δημοκρατία-Ελευθερία λόγου και έκφρασης!

Υστερόγραφο «σε αυτούς που κάνουν κουμάντο» στην ΕΛΜΕ Λακωνίας: «Βράζει» ο καθηγητικός κόσμος του νομού μας, και όχι μόνο το ΠΑΜΕ, για το ότι δε συγκινηθήκατε να συγκαλέσετε έκτακτη γενική συνέλευση για το θέμα του πρακτικού έκφρασης αξιολογικής κρίσης συνυπηρετούντων εκπαιδευτικών για τον μελλοντικό τους διευθυντή. Όλη η Ελλάδα συνεδρίασε, ακόμα και σε σεισμόπληκτες περιοχές, εσείς πότε;

Περιμένω μια απάντηση. Συνήθως η εξουσία, ακόμα και αυτή η μικροεξουσία συνδικαλιστών, αιρετών και λοιπών, αποφεύγει να απαντήσει ή καλλιεργεί ένα κλίμα προστατευτικής ιδεολογικής ανωτερότητας της κάστας της διασπείροντας παράλληλα -και εις βάρος μου -τη κουτσομπολίστικη ιοβόλο προπαγάνδα της για ακροαριστερό αντίμαχο ή γραφικό ταλαιπωρημένο διδασκαλοξωμάχο. Επειδή σας βεβαιώνω ότι τίποτα δεν είμαι από αυτά, εκλιπαρώ για μια απάντηση στα τόσα ερωτήματά μου. Θα χαρώ πραγματικά αν βρεθεί κάποιος από εσάς να τα αντικρούσει.

Με αφορμή μια διαμαρτυρία καθηγητών του 3ου Λυκείου Σπάρτης για το χωροταξικό
Είναι γεγονός, φίλοι αναγνώστες, πως τα τελευταία οκτώ χρόνια οι εκπαιδευτικοί των δημόσιων σχολείων της χώρας μας ζουν μέσα σε καθεστώς έντονης απαξίωσης, κοινωνικού παραγκωνισμού, μισθολογικής φτωχοποίησης, εργασιακής εντατικοποίησης.

Έχοντας -δυστυχώς- αποφασίσει ότι τίποτα συλλογικό πλέον δεν αποδίδει, καταφεύγουν στη λύση του όποιου εργασιακού τους προβλήματος επικοινωνώντας κατευθείαν με τον «προστάτη» τους, είτε αυτός είναι κάποιος διοικητικός υπάλληλος που πιστεύουν ότι θα τους βοηθήσει, είτε κάποιος αιρετός, είτε κάποιος βουλευτής (για σημαντικότερη εκδούλευση) και ούτω καθεξής.

Τώρα τελευταία ζήσαμε και τη διαμαρτυρία κάποιων καθηγητών του 3ου Λυκείου της πόλης μας για «άδικο» χωροταξικό σχεδιασμό και άλλα τέτοια φαιδρά.... Πού ήταν όλοι αυτοί οι συνάδελφοι, όταν χάναμε τις οργανικές μας σε ιστορικά Γυμνάσια της πόλης μας που στερούνταν αποφοίτους δημοτικών της πόλης μας, όμορων σχεδόν;

Πού ήταν όλοι αυτοί οι συνάδελφοι, όταν μιλούσα (και αρθρογραφούσα) για το όνειδος του να χαρακτηρίζεται κάποιος υπεράριθμος;

Πού ήταν όλοι αυτοί οι συνάδελφοι, όταν -28 χρόνια στο επάγγελμα- και χαρακτηρισμένος ως υπεράριθμος, στην ηλικία των 54!!! ετών, έχοντας γυρίσει όλα τα σχολεία της Λακωνίας και δυσπρόσιτα της χώρας, τώρα αναγκάζομαι πάλι να ψάχνω φιλολογικές ώρες σε σχολεία της πόλης μας!

Με εκατοντάδες μονάδες μετάθεσης, με δεκαετίες στην περιφέρεια, με 28 χρόνια προσφοράς μέσα στη «ζούγκλα του μαυροπίνακα», «συνάδελφοι» έχω το δικαίωμα να σας ελέγξω και να σας συμβουλεύσω:

Δύο δρόμοι υπάρχουν, της συλλογικής δράσης ή του ατομικού βολέματος. Μάλλον, διαλέξατε τον δεύτερο γιατί είμαστε πάνω από 50 οι εκπαιδευτικοί που κρινόμαστε υπεράριθμοι τα τελευταία χρόνια και δεν μας συμπαρασταθήκατε ποτέ!

Τώρα, απλά ήρθε η σειρά σας να μπείτε και εσείς στον κατάλογο μας. Ευκαιρία να γνωριστούμε και να χαράξουμε μια νέα τακτική για την επίλυση των εργασιακών μας προβλημάτων: πιο καθαρή, πιο συναδελφική, πιο αξιοπρεπή.

Θα ήθελα να μην εμπλέκετε τόσο πολύ τους γονείς και τα ΜΜΕ στις μικρο-επιδιώξεις σας. Ίσως αυτό αποδειχθεί μπούμεραγκ στις όποιες αγαθές προθέσεις της διαμαρτυρίας σας. Οι εκπαιδευτικοί αποτελούμε μία κοινότητα, θα πρέπει να μάθουμε να βρίσκουμε λύσεις με μεθόδους που αρμόζουν στις ακαδημαϊκές καταβολές μας.

Εμπιστευτείτε το Δ/ντή Δ/θμιας. Από τη συνέντευξη του στον κ.Μπόνο, φάνηκε ότι έχει πλήρη γνώση του θέματος και από το διαλλακτικό, συναινετικό του ύφος μετρίασε το κλίμα έντασης των ημερών.

*Φιλόλογος

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr