Γράφει ο Νίκος Μπακής.

Κύριε διευθυντά,
Σάλο έχει προκαλέσει στην κοινή γνώμη η συγκλονιστική αποκάλυψη ενός βίντεο ντοκουμέντου, που έφερε για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας το notospress, με θέμα το πρωτοφανές έγκλημα που διαπράχθηκε εις βάρος του Βασιλικού Τάφου της Πελλάνας πριν από 10 χρόνια.

Πριν καλά καλά δημοσιοποιηθεί το άρθρο πήρε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα απροσδόκητα μεγαλειώδεις διαστάσεις σε ολόκληρη την Ελλάδα μέσω του διαδικτύου. Εκατοντάδες sites και blogs, τα οποία εξέφρασαν αμέσως το ενδιαφέρον τους, προέβαλαν ως πρώτο θέμα στις ιστοσελίδες τους το γεγονός αυτό, αφιερώνοντας μάλιστα εκτενές ρεπορτάζ, χαρακτηρίζοντάς το ως «την μεγαλύτερη αρχαιολογική ανακάλυψη του αιώνα, η οποία καταστράφηκε εν μια νυκτί».

Αυτά τα συγκλονιστικά γεγονότα συνέβησαν όταν το γραφείο Τύπου του Περιφερειάρχη Πελοποννήσου κ. Πέτρου Τατούλη ανακοίνωνε κονδύλιο ύψους 100.000 ευρώ προς την Ε΄ Εφορία Κλασικών και Προϊστορικών Αρχαιοτήτων Σπάρτης (Ε΄ ΕΚΠΑ) για την προστασία και ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου στην Πελλάνα Λακωνίας.

Δύο μήνες μετά όμως, ο Μεγαλοπρεπέστατος, Λαξευτός, Θολωτός, Βασιλικός Τάφος της Πελλάνας, ο μεγαλύτερος που έχει ανακαλυφθεί ποτέ στον κόσμο, βουλιάζει δυστυχώς μέσα στη λάσπη και στην αδιαφορία της γραφειοκρατίας, όπως ακριβώς και η ίδια μας η Χώρα. Αυτή τη στιγμή αφημένοι στο έλεος του Θεού είναι οι δυο μεγαλύτεροι Τάφοι, πλημμυρισμένοι μέχρι επάνω από τις πρόσφατες καταιγίδες, με αποτέλεσμα τα μνημεία αυτά να κινδυνέψουν σοβαρά από επικείμενη κατάρρευση λόγω της σαθρότητας του εδάφους. Οι περιφράξεις ξηλωμένες, ο χώρος αφύλαχτος και μπορεί να μπαινοβγαίνει οποιοσδήποτε θέλει και να σκάψει ή να κλέψει ανενόχλητος. Ένα πραγματικό ξέφραγο αμπέλι.

Και όλα αυτά με την ανοχή για να μην πω την «εύνοια» της Πολιτείας, η οποία για μία ακόμη φορά έχει γίνει άφαντη. Κανείς μέχρι τώρα δεν έχει δει ή ακούσει τίποτα από τους αρμόδιους αρχαιολόγους της Ε΄ ΕΚΠΑ, να μας πουν τι απέγιναν τα 100.000 ευρώ ή πότε επιτέλους θα ξεκινήσουν οι υπάλληλοί τους τις εργασίες για τη συντήρηση των μνημείων.

Και τέλος ας είναι καλά τουλάχιστον οι Πελλανιώτισσες νοικοκυρές, οι οποίες μαζεύοντας κάνα τζόχι ή καββουράκι συντελούν κι αυτές στην καθαριότητα και στην προστασία του πολιτισμικού θησαυρού της Πελλάνας, αφού κανείς άλλος δεν ενδιαφέρεται για τη σωτηρία τους.