Περπατώντας στους δρόμους του Όσλο (video)

ΟΣΛΟ. Το Όσλο είναι η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη πόλη της Νορβηγίας. Αποτελεί τόσο περιφέρεια όσο και δήμο. Ιδρύθηκε το έτος 1040 ως Άνσλο, καθιερώθηκε ως κάουπστατ (kaupstad) ή εμπορικό κέντρο το 1048 από τον βασιλιά Χάραλντ Χαρνυράντα, αναβαθμίστηκε σε επισκοπή το 1070 και τελικά σε πρωτεύουσα επί του Χάακον Ε΄ της Νορβηγίας γύρω στο 1300. Η προσωπική ένωση με τη Δανία από το 1397 έως το 1523 και στη συνέχεια από το 1536 έως το 1814 μείωσε τη σημασία του.

Αφού καταστράφηκε από μια πυρκαγιά το 1624, επί της βασιλείας του Χριστιανού Δ΄, μια νέα πόλη χτίστηκε πλησιέστερα στο φρούριο Άκερσους και ονομάστηκε Χριστιανία προς τιμήν του βασιλιά. Καθιερώθηκε ως δήμος (formannskapsdistrikt) την 1η Ιανουαρίου 1838. Η πόλη λειτουργούσε ως επίσημη συμπρωτεύουσα μεταξύ 1814-1905 της Ένωσης μεταξύ Σουηδίας και Νορβηγίας. Το 1925, όταν η πόλη ενσωμάτωσε το χωριό που διατηρούσε το παλιό του όνομα, μετονομάστηκε σε Όσλο.

Το Όσλο είναι το οικονομικό και κυβερνητικό κέντρο της Νορβηγίας. Η πόλη είναι επίσης κόμβος του νορβηγικού εμπορίου, των τραπεζών, της βιομηχανίας και της ναυτιλίας. Αποτελεί σημαντικό κέντρο για τις ναυτιλιακές βιομηχανίες και το θαλάσσιο εμπόριο στην Ευρώπη. Η πόλη φιλοξενεί πολλές εταιρείες του ναυτιλιακού τομέα, μερικές από τις οποίες είναι από τις μεγαλύτερες ναυτιλιακές εταιρείες, ναυτιλιακούς πράκτορες και ναυτιλιακούς ασφαλιστές. Το Όσλο είναι πιλοτική πόλη του προγράμματος διαπολιτισμικών πόλεων του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Το Όσλο θεωρείται παγκόσμια πόλη και ταξινομήθηκε ως «Bήτα Παγκόσμια Πόλη» σε μελέτες που διεξήχθησαν από την Ομάδα Μελέτης και το Δίκτυο Παγκοσμιοποίησης και Παγκόσμιων Πόλεων το 2008. Κατατάχθηκε στην πρώτη θέση όσον αφορά την ποιότητα ζωής μεταξύ των Ευρωπαϊκών μεγάλων πόλεων στην έκθεση για τις Ευρωπαϊκές Πόλεις του Μέλλοντος του περιοδικού fDi, του 2012.

Μια έρευνα που διεξήχθη από την ΕCΑ International το 2011 κατέταξε το Όσλο ως τη δεύτερη πιο ακριβή πόλη στον κόσμο ως προς τις δαπάνες διαβίωσης μετά το Τόκιο. Το 2013 το Όσλο ισοψήφισε με την Αυστραλιανή πόλη της Μελβούρνης ως η τέταρτη πιο ακριβή πόλη στον κόσμο, σύμφωνα με την Παγκόσμια μελέτη Δαπανών Διαβίωσης του Economist Intelligence Unit (EIU).

Την 1η Ιουλίου 2017 ο δήμος του Όσλο είχε πληθυσμό 672.061 κατοίκους, ενώ ο πληθυσμός της αστικής περιοχής της πόλης στις 3 Δεκεμβρίου του 2018, ήταν 1.000.467. Η μητροπολιτική περιοχή είχε εκτιμώμενο πληθυσμό 1,71 εκατομμυρίων. Ο πληθυσμός αυξάνεται με ρυθμούς ρεκόρ τα τελευταία χρόνια, καθιστώντας την ταχύτερα αναπτυσσόμενη μεγάλη πόλη στην Ευρώπη.

Η αύξηση αυτή οφείλεται κατά κύριο λόγο στη διεθνή μετανάστευση και στα σχετικά υψηλά ποσοστά γεννήσεων, αλλά και στη μετανάστευση στο εσωτερικό της χώρας. Ο πληθυσμός των μεταναστών στην πόλη αναπτύσσεται κάπως ταχύτερα από ότι ο νορβηγικός πληθυσμός και στην κυρίως πόλη αυτοί είναι πλέον περισσότεροι από το 25% του συνολικού πληθυσμού αν συμπεριληφθούν και οι γονείς μετανάστες.

Την 1η Ιανουαρίου 2016 ο δήμος του Όσλο είχε πληθυσμό 658.390 κατοίκους. Η αστική περιοχή εκτείνεται πέρα από τα όρια του δήμου στην περιφέρεια του Ακερσους που τον περιβάλλει (δήμοι Άσκερ, Μπέρουμ, Φετ, Ένεμπακ, Ρέλινγκεν, Λέρενσκογκ, Nίτενταλ, Σκέντσμο, Σκι, Σέρουμ, Γκέρντρουμ, Όπεγκαρντ). Ο συνολικός πληθυσμός αυτής της αστικής συγκέντρωσης είναι 1.000.467. Το κέντρο της πόλης βρίσκεται στο τέλος του Όσλοφιορντ, από το οποίο η πόλη εξαπλώνεται σε τρεις ξεχωριστούς «διάδρομους» - στο εσωτερικό προς τα βόρεια-ανατολικά και νότια κατά μήκος των δύο πλευρών του φιόρδ - που δίνει στην αστική περιοχή σχήμα που θυμίζει ανάποδο κεκλιμένο «Y» (σε χάρτες, δορυφορικές εικόνες ή από ψηλά).

Στα βόρεια και ανατολικά, εκτεταμένοι λόφοι (Μάρκα) υψώνονται πάνω από την πόλη, δίνοντας στην περιοχή το σχήμα γιγαντιαίου αμφιθεάτρου. Ο αστικός δήμος (bykommune) και η περιφέρεια (fylke) του Όσλο ταυτίζονται, κάτι που δεν συμβαίνει σε καμία άλλη πόλη της Νορβηγίας. Από τη συνολική έκταση του Όσλο 130 τ.χλμ. είναι αστική και 7 γεωργική γη. Οι αδόμητες περιοχές εντός της οικιστικής ζώνης ανέρχονται σε 22 τ.χλμ.

Η πόλη του Όσλο καθιερώθηκε ως δήμος στις 3 Ιανουαρίου 1838. Διαχωρίστηκε από την περιφέρεια του Άκερσους για να γίνει χωριστή περιφέρεια το 1842. Ο αγροτικός δήμος Άκερ συγχωνεύτηκε με το Όσλο την 1η Ιανουαρίου 1948 (και ταυτόχρονα μεταφέρθηκε από την περιφέρεια Άκερσους σε εκείνη του Όσλο). Επιπλέον, το Όσλο μοιράζεται πολλές σημαντικές λειτουργίες με την περιφέρεια Άκερσους.

Σύμφωνα με τις Σκανδιναβικές σάγκες το Όσλο ιδρύθηκε γύρω στο 1049 από τον Χάραλντ Χαρντράντα. Πρόσφατες αρχαιολογικές έρευνες όμως έχουν αποκαλύψει χριστιανικούς τάφους, που μπορούν να χρονολογούνται πριν από το 1000 μ.Χ., γεγονός που αποδεικνύει την ύπαρξη ενός προγενέστερου οικισμού. Σε αυτό οφείλεται ο εορτασμός της χιλιετίας του Όσλο το 2000.

Έχει θεωρηθεί πρωτεύουσα από τη βασιλεία του Χάακον Ε΄ της Νορβηγίας (1299-1319), του πρώτου βασιλιά, που διέμενε μόνιμα στην πόλη. Ξεκίνησε επίσης την κατασκευή του φρουρίου Άκερσους και των Ανακτόρων (Kongsgård) του Όσλο. Ένα αιώνα αργότερα η Νορβηγία αποτέλεσε το αδύναμο μέρος μιας προσωπικής ένωσης με τη Δανία και ο ρόλος του Όσλο μειώθηκε σε εκείνο ενός επαρχιακού διοικητικού κέντρου, με τους μονάρχες να κατοικούν στην Κοπεγχάγη. Το γεγονός ότι το πανεπιστήμιο του Όσλο ιδρύθηκε μόλις το 1811 είχε δυσμενή επίδραση στην εθνική ανάπτυξη.

Το Όσλο καταστράφηκε αρκετές φορές από πυρκαγιά και μετά τη δέκατη τέταρτη από αυτές το 1624 ο Χριστιανός Δ΄ της Δανίας και της Νορβηγίας διέταξε να ξαναχτιστεί σε νέα τοποθεσία πέρα ​​από τον όρμο, κοντά στο κάστρο Άκερσους και με το όνομα Χριστιανία. Πολύ πριν από αυτό η Χριστιανία είχε αρχίσει να εδραιώνεται ως κέντρο εμπορίου και πολιτισμού της Νορβηγίας. Το τμήμα της πόλης που χτίστηκε το 1624 τώρα αποκαλείται συχνά Κβαντρατούρεν (Kvadraturen) λόγω του ορθογωνικού σχεδίου του με κανονικά, τετραγωνικά τετράγωνα. Η τελευταία επιδημία πανώλης στο Όσλο συνέβη το 1654. Το 1814 η Χριστιανία έγινε πάλι πραγματική πρωτεύουσα, όταν διαλύθηκε η ένωση με τη Δανία.

Πολλά εμβληματικά κτίρια χτίστηκαν τον 19ο αιώνα, όπως τα Βασιλικά Ανάκτορα (1825-1848), το κτίριο Στόρτινγκ (το Κοινοβούλιο) (1861-1866), το Πανεπιστήμιο, το Εθνικό Θέατρο και το Χρηματιστήριο. Μεταξύ των παγκοσμίως γνωστών καλλιτεχνών που έζησαν εδώ την περίοδο αυτή ήταν οι Ερρίκος Ίψεν και Κνουτ Χάμσουν (ο δεύτερος τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας). Το 1850 η Χριστιανία ξεπέρασε το Μπέργκεν και έγινε η μεγαλύτερη πόλη της χώρας. Το αρχικό όνομα του Όσλο επαναφέρθηκε το 1925.

Δείτε το βίντεο: