Μελέτη αποκαλύπτει γιατί ορισμένοι άνθρωποι αισθάνονται λιγούρα αφού έχουν φάει
Οι ειδικοί εστιάζουν σε ένα συγκεκριμένο σημείο
ΚΟΣΜΟΣ. Μια ενδιαφέρουσα μελέτη έκαναν επιστήμονες και αφορά τη λιγούρα, δηλαδή το αίσθημα πείνας που αισθάνεται κάποιος, παρότι μπορεί να έχει φάει πριν από λίγο και μάλιστα μεγάλη ποσότητα φαγητού.
Τα πρώτα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «Nature Communications» και σύμφωνα με την ιστοσελίδα Studyfinds οι δοκιμές έγιναν με ποντίκια, χωρίς να έχει εφαρμοστεί κάτι σε ανθρώπινο οργανισμό μέχρι στιγμής.
Η έρευνα έγινε από ψυχολόγους από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες (UCLA) και βρήκαν στον εγκέφαλο των τρωκτικών μια περιοχή που πυροδοτεί την επιθυμία για φαγητό ακόμη και όταν δεν πεινάνε. Πρόκειται για σύμπλεγμα κυττάρων που εντοπίζεται σε τμήμα που σχετίζεται με τον πανικό, αλλά όχι με την πείνα, ενώ διαπιστώθηκε πως τα χορτάτα ποντίκια προτιμούσαν λιπαρές τροφές όπως η σοκολάτα, και όχι υγιεινές, όπως τα λαχανικά.
«Πρόκειται για την περιακροταφική γκρίζα περιοχή (PAG) που βρίσκεται στο εγκεφαλικό στέλεχος, το οποίο είναι πολύ παλιό στην εξελικτική ιστορία και ως εκ τούτου, λειτουργεί παρόμοια στους ανθρώπους και τα ποντίκια», ανέφερε ο συγγραφέας της μελέτης Αβισέκ Αντικάρι, αναπληρωτής καθηγητής ψυχολογίας στο UCLA.
«Η ενεργοποίηση ολόκληρης της περιοχής PAG προκαλεί μια δραματική αντίδραση πανικού τόσο στα ποντίκια όσο και στους ανθρώπους. Αλλά όταν διεγείραμε επιλεκτικά μόνο αυτή τη συγκεκριμένη ομάδα νευρώνων της PAG που ονομάζονται κύτταρα vgat PAG, ο πανικός δεν εξαφανίστηκε αλλά προκάλεσε την αναζήτηση τροφής και τη σίτιση», είπε στη συνέχεια.
Πώς έγινε η μελέτη
Η ομάδα έγχυσε στους εγκεφάλους των ποντικιών έναν ιό τον οποίον τροποποίησε γενετικά ώστε να ωθήσει τα εγκεφαλικά κύτταρα να παράγουν μια φωτοευαίσθητη πρωτεΐνη. Όταν φώτισαν τα κύτταρα μέσω ενός εμφυτεύματος οπτικών ινών, η νέα πρωτεΐνη μετέφρασε αυτό το φως σε ηλεκτρική νευρική δραστηριότητα στα κύτταρα.
Οι ερευνητές προσάρτησαν ένα μικρό μικροσκόπιο που αναπτύχθηκε στο UCLA, στο κεφάλι κάθε ποντικιού για να καταγράψουν τη νευρική δραστηριότητα των κυττάρων. Η ομάδα διαπίστωσε πως τα κύτταρα vgat PAG ώθησαν τα ποντίκια να κυνηγήσουν ζωντανούς γρύλους και άλλες μη θηρεύσιμες τροφές, ακόμη και αν είχαν φάει πριν από λίγο. Άρχισαν επίσης να κυνηγούν κινούμενα αντικείμενα, όπως μπαλάκια του πινγκ πονγκ, αν και δεν προσπάθησαν να τα φάνε. Γενικά, τα ποντίκια έδειχναν ενδιαφέρον για το περιβάλλον στο οποίο βρίσκονταν.
Τα ποντίκια με τα ενεργοποιημένα κύτταρα vgat PAG λαχταρούσαν τόσο πολύ λιπαρές τροφές που ήταν πρόθυμα να υπομείνουν μικρά ηλεκτροσόκ ώστε να αποκτήσουν πρόσβαση σε αυτές. Τα συμβατικά ποντίκια δεν θα το έκαναν αυτό.
Όταν οι ερευνητές έγχυσαν έναν ιό ο οποίος είχε σχεδιαστεί για να παράγει μια πρωτεΐνη που καταστέλλει τη δραστηριότητα των κυττάρων, τα ποντίκια ήταν λιγότερο πιθανό να αναζητήσουν τροφή, ακόμη και όταν πεινούσαν.
Οι άνθρωποι επίσης διαθέτουν κύτταρα vgat PAG στο εγκεφαλικό στέλεχος. Εάν ένα άτομο έχει υπερδραστήριο κύκλωμα, μπορεί να αισθάνεται λιγούρες ακόμη και αν δεν πεινάει. Αντίθετα, αν το κύκλωμα δεν είναι αρκετά ενεργό, το άτομο αυτό είναι πιθανό να απολαμβάνει λιγότερο το φαγητό όταν πεινάει.
Αυτός ο τύπος μηχανισμού θα μπορούσε ενδεχομένως να διαδραματίσει ρόλο σε διατροφικές διαταραχές όπως η ανορεξία. Περισσότερες μελέτες στον τομέα αυτό θα μπορούσαν να ανοίξουν το δρόμο για τον εντοπισμό διαφορετικών θεραπευτικών στόχων.
