Το παρακάτω άρθρο μου δημοσιεύτηκε (με το ψευδώνυμο Νότα Δαγκούνα) στον τοπικό τύπο στις 7 Ιουνίου του 2011. Γράφτηκε μετά την περίφημη συνάντηση στο Διοικητήριο της Σπάρτης, για το μέλλον του Αρχαιολογικού Μουσείου. Είχα την τύχη να παρευρίσκομαι.

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΠΑΡΤΗΣ
(ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΖΥΜΩΣΕΙ ΔΕΚΑ ΜΕΡΕΣ ΚΟΣΚΙΝΙΖΕΙ)
Αξιότιμοι Σπαρτιάτες και Σπαρτιάτισσες θα ήθελα να σας μιλήσω για ένα θέμα σημαντικότατο για τον τόπο μας τη Σπάρτη. Μιλάω για το Νέο Αρχαιολογικό μουσείο της Σπάρτης που λένε πως θα γίνει στην είσοδο της πόλης μας στο χώρο του εργοστασίου του ΦΙΞ. Ένα μουσείο που θα έπρεπε να έχει και να καμαρώνει η πόλη της Σπάρτης από πολλά χρόνια τώρα και που όλοι όσοι έχουν στα χέρια τους την εξουσία μας το τάζουν και οι ίδιοι αυτοί μετά από λίγο το ξεχνάνε.

Την Δευτέρα συναντήθηκαν στο Διοικητήριο της Σπάρτης οι αρμόδιοι αιρετοί άρχοντες της περιοχής αλλά και κάποιοι πολίτες που νοιάζονται ακόμη τούτο τον κακότυχο τόπο, για να εξετάσουν για μια ακόμη φορά το θέμα της ανέγερσης του νέου Μουσείου. Αυτό που αποκόμισαν οι παρευρισκόμενοι, μετά από δύο και πλέον ώρες συζήτησης ήταν πως <όποιος δε θέλει να ζυμώσει δέκα μέρες κοσκινίζει> όπως λέει σοφά και ο λαός μας.

Ο περιφερειάρχης κύριος Τατούλης, με την σιωπηλή και ύποπτη συναίνεση της Αντιπεριφερειάρχου κυρίας Τζανετέα, χωρίς να μπορεί να στηρίξει γερά τις αποφάσεις του, μηδένισε μονοκοντυλιά όλες τις προσπάθειες που είχαν γίνει τα προηγούμενα χρόνια για την ανέγερση κτηρίου αντάξιου να στεγάσει τον ανεκτίμητο πολιτιστικό πλούτο που μας κληροδότησε η Αρχαία Σπάρτη.

Η πρόθεση της περιφέρειας είναι, τάχα μου, να ξεκινήσει το πλάνο της προμελέτης και της μελέτης για τη δημιουργία του νέου Μουσείου από μια εντελώς διαφορετική βάση, απελπιστικά χρονοβόρο, οικονομικά απαγορευτική και εν τέλει αποτρεπτική.

Και μιλάμε για την μελέτη και μόνο αυτή μιας και τη κατασκευή του όλου έργου την έχει υποσχεθεί επίσημα το Ίδρυμα Νιάρχου που κάνει αγώνα χρόνια τώρα να δωρίσει ένα μεγάλο έργο στον τόπο καταγωγής του ιδρυτή του. Η προμελέτη από μόνη της στην νέα της εκδοχή θα είναι του ύψους των 3.000.000 ευρώ (χοντρικά) ποσού πολλαπλασίου της προηγουμένης για την οποία τα χρήματα είχαν εξευρεθεί. Για να μην μιλήσουμε για την μελέτη που λογικά έπεται. Μιλάμε για ποσά που στις δύσκολες μέρες που περνά ο τόπος είναι άπιαστο όνειρο και καθιστούν το έργο ανέφικτο.

Η περιφέρεια λοιπόν πέταξε στον κάδο των αχρήστων τις όποιες προσπάθειες και τα χρήματα του έλληνα φορολογούμενου, και με <ελαφρά τη καρδία> έθαψε βαθειά στη γη τα όνειρα των συμπολιτών μας να δουν κάποτε να εκτίθενται όλα όσα θαυμαστά στοιβάζονται εγκαταλελειμμένα στις διάφορες αποθήκες της πόλης.
Η πόλη μας η Σπάρτη ιστορικά και αρχαιολογικά δεν υπολείπεται ουδόλως της Αθήνας, για κάποιους μάλιστα υπερτερεί και αξίζει τουλάχιστον της ίδιας αντιμετώπισης με την πρωτεύουσα. Δικαιούται να έχει και αυτή Μουσείο εφάμιλλο εκείνου της Ακρόπολης των Αθηνών.

Το Μουσείο της πόλης της Σπάρτης θα γίνει πόλος έλξης για τους επισκέπτες, Έλληνες και ξένους. Πέραν όλων των άλλων θα βοηθήσει σημαντικά στην αναβάθμιση του τουρισμού στον τόπο μας που μαραζώνει μέρα με την ημέρα με τα αντίστοιχα αποτελέσματα. Θα δημιουργηθούν επιχειρήσεις σχετικές, θα ανασάνουν οι ήδη χειμάζουσες και θα υπάρξουν νέες θέσεις εργασίας.

Και ερωτούνται λοιπόν τόσο ο κύριος Τατούλης όσο και η κυρία Τζανετέα και ας απαντήσουν με το χέρι στην καρδιά. Η υποβάθμιση αυτού του σημαντικού τόπου που έδωσε στην ανθρωπότητα έναν Λυκούργο, έναν Λεωνίδα, μια Ωραία Ελένη έναν Κωνσταντίνο Παλαιολόγο και τόσους άλλους <ων ουκ έστι αριθμός> γίνεται βάσει προδιαγεγραμμένου σχεδίου ή την χρωστάμε εξ ολοκλήρου στην ανεπάρκεια όλων όσων κατά συρροή επιλέγουμε με την ψήφο μας και για τους οποίους είμαστε και εμείς υπεύθυνοι για το κομμάτι που μας αναλογεί; Και κάτι άλλο. Την έννοια <συνέχεια του κράτους>, την έχουν υπ ‘όψιν τους ή ακολουθούν πάγια την λογική του μηδενίζουμε και ξεκινάμε από την αρχή με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό.

Νότα Δαγκούνα 7.6.2011

Πέρασαν τέσσερα χρόνια. Εσείς είδατε να γίνει κάτι; Μονάχα κάτι μπουλντόζες, προεκλογικά, σκάρισαν προς χάριν της φωτογράφισης, έσκαψαν κομμάτι εκεί γύρω από το παλιό εργοστάσιο, γκρέμισαν και ένα κομμάτι ντουβάρι και αυτό ήταν όλο. Α! Στείλαμε και τους Αρχαιολογικούς θησαυρούς που μας κληροδότησαν οι πρόγονοι μας, στο Στρατόπεδο του Κ.Ε.Ε.Μ. να …υπηρετήσουν την μακροχρόνια θητεία τους, μια και ο Δήμος Σπάρτης αδυνατεί να καταβάλει τα ενοίκια των χώρων που τους φιλοξενούσαν.

Ο βουλευτής Λακωνίας κ. Δαβάκης που παρευρισκότανε και αυτός στην συνάντηση στο Διοικητήριο το 2011, με αφορμή την «Παγκόσμια Ημέρα των Μουσείων» συμπύκνωσε την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το θέμα στην παρακάτω φράση.

«Σχεδιασμοί και πολιτικές αποφάσεις μαζί με εξαγγελίες σειράς Κυβερνήσεων αλλά και Αυτοδιοικητικών φορέων, προσκόμματα, προγραμματικές συμβάσεις, αλλαγές σχεδιασμών, εμπλοκές και εν συνεχεία αποχωρήσεις Ιδρυμάτων με παράδοση στις δωρεές, παρεμβάσεις πολιτιστικών συλλόγων και αρχαιόφιλων σωματείων της πόλης, ελπίδες, προσδοκίες και ηθικά επιχειρήματα με επίκληση τού ιστορικού παρελθόντος για τη δεσπόζουσα θέση της Σπάρτης στην Αρχαιότητα, είναι (επιγραμματικά) κάποιες "ψηφίδες" που συνθέτουν το σημερινό "τοπίο" αλλά και το σημείο πού βρίσκεται σήμερα ένα "όραμα" πού παραμένει διαρκώς επίκαιρο και απαιτητό από όλους τούς Λάκωνες και όχι μόνο».

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά ο κ .Περιφερειάρχης και η εκπρόσωπος του στο νομό, η κυρία Αντιπεριφερειάρχης, κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου. Δεν άκουσα!, Δεν ξέρω! Πως είπατε; Συγνώμη κύριε, ποιος είστε;

Έτσι, μαζί με τους σημαντικούς Αρχαιολογικούς χώρους που στέκουν εντελώς αναξιοποίητοι, χορταριασμένοι και στη μοίρα τους, στους επισκέπτες που επισκέπτονται τον Αρχαιολογικό χώρο του Μυστρά και που μέρα με τη μέρα πολλαπλασιάζονται, στερούν και την χαρά να γνωρίσουν και να θαυμάσουν από κοντά τους θησαυρούς της μοναδικής Παγκοσμίως, ΣΠΑΡΤΗΣ.

Και φυσικά στην τοπική κοινωνία στερούν οικονομικούς πόρους και θέσεις εργασίας.

Αλλά, κατά που φαίνεται, για άλλα τυρβάζουν. Και μάλλον σκέφτονται.
"Αρχαιολογικό Μουσείο στη Σπάρτη; Άντε καλέ! Τι το θέλουμε;"