Με την πεποίθηση και προσευχή για την πλήρη συγχώρεση του αλλά και με μεγαλόφωνη την εγκάρδια ευχαριστία για τις δωρεές και ευκαιρίες που έδωσε σε συνανθρώπους του, εψάλλη και ενταφιάστηκε ο Δημήτριος Καλοειδής, στο Κοιμητήριο του Μυστρά Δήμου Σπάρτης. Μια άτυχη στιγμή κατά την διαδικασία καθόδου της σωρού στιγμάτισε την ύστατη αυτή τελευταία πράξη φροντίδας του σώματος. Η παρ’ ολίγον ανατροπή της συνήθους τάξεως και η απειλή για απορρύθμιση της κηδείας, τελικά, ανήκουν στο παρελθόν, ενταφιασμένα και ξεχασμένα. Μια τρανή απόδειξη, όμως, ότι το απρόοπτο παραμένει πάντα απρόοπτο, το ιδανικό δεν είναι ποτέ βέβαιον και αυτό που μπορεί να μένει αλώβητο, σε κάθε επίπεδο ζωής, τάξεως και αρχής, είναι το πνεύμα και η ψυχή.

Μηδένα σώμα προ του τέλους μακάριζε.

Παιδέψαμε τον ομογενή δωρητή μέχρι τέλους…