Aν είχαμε προλάβει και αναπτύξει το θεσμό του οικογενειακού γιατρού πόσο πιο εύκολη θα ήταν η παρακολούθηση, η βάση δεδομένων για κάθε πολίτη.

Αν λειτουργούσαν τα Κέντρα Υγείας ως οργανωμένες μονάδες πρωτοβάθμιας περίθαλψης πόσο πιο άμεση θα ήταν η προσέγγιση της επιστήμης στην πηγή του προβλήματος.

Αν κάθε Νοσοκομείο είχε τις ΜΕΘ που αναλογούν στον πληθυσμό που απευθύνεται πόσο πιο ομαλή θα ήταν η νοσηλεία.

Αν είχαμε εξοικονομήσει πόρους και προβλέψει κρίσεις πόσα μηχανήματα εντοπισμού του ιού θα είχαμε αν την Ελλάδα.

Αν είχαμε ένα σύστημα Υγείας στοιχειωδώς ανεπτυγμένο σε όλη την Ελλάδα δεν θα περίσσευε γιατρός και νοσηλευτής ούτε για την ανεργία ούτε για το εξωτερικό.

Αν χρησιμοποιούσαμε το διαδίκτυο και τον τοπικό τύπο πόσο πιο κατανοητή, άμεση και αποτελεσματική θα ήταν η ενημέρωση κάθε πολίτη για την ατομική υγεία και την ατομική ευθύνη.

Αν τα παραπάνω και τόσα άλλα που ξαφνικά θυμηθήκαμε, εφαρμόσαμε, ανακαλύψαμε τον τελευταίο μήνα, τα είχαμε προβλέψει, όχι μόνον δεν θα είχαμε χάσει 80 συνανθρώπους στην Ελλάδα αλλά θα είχαμε αποφύγει τον αποσυντονισμό της κοινωνίας, της αγοράς, της οικονομίας και της χώρας. Θα είχαμε δηλαδή δω΄σει ένα μάθημα σε όλη την Ανθρωπότητα…

Τώρα μοιραία μετά τη λήξη της αποστολής του Σωτήρη Τσιόδρα, που φυλάει Θερμοπύλες στην Υγεία, θα χρειαστούμε οπωσδήποτε τον Σωτήρη Τσιόδρα της Οικονομίας.

Αν δεν βρεθεί τότε μια ακόμα πιο επώδυνη περίοδος ανοίγει για τους Έλληνες.