Γράφει ο Βαγγέλης Μητράκος

Γιόρτασε και φέτος το πολυαγάπητο εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας στην Τρύπη . Πλήθος προσκυνητών παρακολούθησαν με ευλάβεια , κατάνυξη και υποδειγματική τάξη την πανηγυρική Θεία Λειτουργία , που τέλεσε ο π. Παν. Κοκκορός με τους καλλίφωνους Θύμιο Παινέση και Βαγγέλη Βλαχολιά στο ψαλτικό . Σημαιοστολισμένη , καθαρή , φρεσκοβαμμένη και νοικοκυρεμένη στην εντέλεια η ιστορική εκκλησούλα της Τρύπης , μέσα σ’ ένα μοναδικό φυσικό τοπίο , με το δροσερό αεράκι να κατεβαίνει απλόχερο από τις κορφές και τα λαγκάδια του Ταΰγετου , γιόρτασε τη μεγάλη γιορτή του Α. Πνεύματος , κατά πώς πρέπει στην Παράδοση και την Ορθοδοξία .

Στον τόπο αυτό που είναι χτισμένο το εκκλησάκι της Α. Τριάδας , σύμφωνα με την τοπική παράδοση , ο Άγιος Χαράλαμπος , στα 1753 (μέσα στην καρδιά της Τουρκοκρατίας) σταμάτησε τη φοβερή αρρώστια της πανούκλας , που με μορφή μιας γριάς ερχότανε τον ανήφορο να μπει στην Τρύπη , ακουμπώντας σ’ ένα ροζιασμένο ραβδί .

Σε ανάμνηση του θαύματος οι κάτοικοι της Τρύπης στήσανε στο σημείο που ο Άγιος σταμάτησε την Πανούκλα ένα χοντρό δέντρινο ξύλο με ένα σιδερένιο Σταυρό σφηνωμένο στην κορφή του και πάνω σ’ αυτό το ξύλο κρέμασαν ένα μικρό «Φανάρι» με τζάμια , για καντηλάκι του Αγίου Χαραλάμπους , το οποίο άναβαν ευλαβικά οι Τρυπιώτες και οι περαστικοί .

Πέρασαν τα χρόνια , σε ένδειξη ευλάβειας κι ευγνωμοσύνης οι κάτοικοι της Τρύπης έχτισαν και το ξωκλήσι του Α. Χαραλάμπους , δίπλα ακριβώς σ’ εκείνο του Αϊ-Γιώργη , πάνω στην κορφή του αντικρινού λόφου , κι όταν χτίστηκε και ο ναός της Α. Τριάδας κάτω στο δρόμο , έφτιαξαν στο σημείο του θαύματος έναν μαρμάρινο Σταυρό όπου και χάραξαν εγγράμματη την ανάμνηση του θαύματος , μαζί κι ένα προσκυνητάρι με την εικόνα του Αγίου Χαραλάμπους .

Δίπλα στο προσκυνητάρι στέκεται σήμερα ακόμα όρθιο το δέντρινο ξύλο του Σταυρού , αναλλοίωτο ύστερα από 267 ολόκληρα χρόνια (!!!) , ένας ζωντανός μάρτυρας και κήρυκας του μεγάλου και ανεπανάληπτου θαύματος του Α. Χαραλάμπους , ενώ ο Σταυρός του στηρίζει την Πίστη των ανθρώπων και μαρτυρά πως :

«Τα αδύνατα παρ’ ανθρώποις δυνατά εστί παρά τω Θεώ». (κατά Λουκάν – ιη΄ 27)

Η μεγάλη αγάπη που θρέφουν οι Σπαρτιάτες για την Α. Τριάδα της Τρύπης έχει να κάνει και με τη συνήθεια που υπήρχε από παλιά , να ανεβαίνουν οικογενειακώς με τα λεωφορεία του ΚΤΕΛ στην Τρύπη , την ημέρα της γιορτής , και μετά τη λειτουργία , με τα πόδια , να ανηφορίζουν στο πανέμορφο και δροσολουσμένο χωριό , είτε για να καθίσουν στα μαγαζιά της Τρύπης να φάνε και να πιούνε είτε για να αναζητήσουν μιαν ωραία , ισκιερή τοποθεσία με τρεχούμενα νερά , ν’ απλώσουν τραπεζομάντηλα καταγής και να απολαύσουν όλες τις νοστιμιές που οι προκομμένες νοικοκυρές είχανε από την προηγουμένη ετοιμάσει . Αργά το απόγευμα , έπαιρναν τον δρόμο της επιστροφής (πάλι με το λεωφορείο) με την ψυχή , το πνεύμα και το σώμα ανθισμένα και θαλερά , όπως τα αγριολούλουδα , τα μυρουδικά , τα δέντρα και οι πρασινάδες της Τρύπης .

Και φέτος , 8 – 6-2020 , μετά τη Λειτουργία στην Α. Τριάδα της Τρύπης , πολλοί από τους προσκυνητές ανέβηκαν στο χωριό και κάθισαν στα ωραία κι εξυπηρετικά μαγαζιά του αναβιώνοντας την παλιά συνήθεια .

Πόσο όμορφο είναι να μεγαλώνουν οι άνθρωποι , αλλά να συνεχίζουν να κρατάνε γερά κάποιες συνήθειες ζωής, που απέκτησαν σαν παιδιά , κληρονομώντας τες από τους γονείς και τους παππούδες τους .

Και του χρόνου !!!