Γράφει ο Βαγγέλης Μητράκος

Δεν περνά Κυριακή , για μας , τα «ανέμελα» παιδιά του ’60 , που να μη θυμηθούμε το ΣΙΝΕΑΚ . Στους , τότε , κινηματογράφους της Σπάρτης (ΦΛΟΡΑΛ , ΑΤΤΙΚΟΝ , ΦΑΡΟΣ , ΑΝΕΣΙΣ) γίνονταν πρωινές προβολές , ειδικά για παιδιά : Μίκυ Μάους , ντοκιμαντέρ με ζώα , Χονδρός -Λιγνός , Σαρλώ , Τζέρυ Λιούις , Μασίστας , Ηρακλής , Ταρζάν , Ζορό , κλπ .
Λένε ότι η ονομασία ΣΙΝΕΑΚ πρέπει να προήλθε από τον ομώνυμο κινηματογράφο της Αθήνας (οδός Πανεπιστημίου) ο οποίος , προφανώς , πρώτος αυτός , είχε την ιδέα να κάνει κυριακάτικες πρωινές προβολές για παιδιά , που αμέσως έγιναν θεσμός πανελληνίως .
Τότε οι μαθητές έκαναν μάθημα 6 μέρες τη βδομάδα και την Κυριακή το πρωί είχαν υποχρεωτικό ομαδικό εκκλησιασμό . Ντυμένοι με τα κυριακάτικά τους συγκεντρώνονταν στο σχολείο και συνοδεία των δασκάλων τους πήγαιναν συντεταγμένοι στην εκκλησία . Όταν τελείωνε η λειτουργία , οι περισσότεροι , με το χαρτζιλίκι στην τσέπη , έτρεχαν για το ΣΙΝΕΑΚ , αφού πρώτα είχαν επιλέξει τις ταινίες που τους άρεσαν .
Μέσα στη μαγεία της σκοτεινής αίθουσας , μ' ένα σακουλάκι φιστίκια και μια πορτοκαλάδα στο χέρι , έκαναν τα μεγάλα και όμορφα ταξίδια της φαντασίας , συμμετέχοντας στη δράση του έργου με φωνές επιδοκιμασίας ή αποδοκιμασίας , με ζητωκραυγές και χειροκροτήματα όταν ο ήρωας κατατρόπωνε τους εχθρούς , με ατέλειωτα γέλια στις φάρσες και στα αστεία της κωμωδίας .
Η επιστροφή για το σπίτι γινόταν μέσα από την αγορά , μπροστά από τα κατάμεστα καφενεία , από την πιάτσα των πολύχρωμων ταξί , από τα λαϊκά ταβερνάκια που ακόμα ήταν γεμάτα μερακλήδες της Κυριακής , μπροστά από τους λούστρους που γυάλιζαν παπούτσια με συνεχές ωράριο - απ' το πρωί ως το βράδυ - , από τους παλιούς ξυλόφουρνους που ήδη είχαν αραδιάσει μπροστά στους πάγκους τα ψητά της Κυριακής , γεμίζοντας την ατμόσφαιρα με γαργαλιστικές μυρουδιές … .
Το κυριακάτικο τραπέζι γινόταν κάτω από τους ήχους του ραδιοφώνου που μετέδιδε την ώρα εκείνη την εκπομπή "ΝΕΑ ΤΑΛΕΝΤΑ" του Γιώργου Οικονομίδη ("Φίλοι μου αγαπημένοι γεια σας και χαρά σας") από τους τότε ραδιοθαλάμους του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ) .
Μετά το φαγητό , η Κυριακή έχανε τη μαγεία της . Η Δευτέρα μας έδειχνε ήδη το "απεχθές" πρόσωπό της , βαρύθυμοι ετοιμάζαμε τα μαθήματα του σχολείου και αρχίζαμε , κιόλας , να ονειρευόμαστε την επόμενη Κυριακή και το ΣΙΝΕΑΚ !!!