Γράφει ο Τάσος Ευόρας

Ας δούμε τώρα σε ποιο διεθνές περιβάλλον κινείται σήμαρα η χώρα μας, ώστα να αντιληφθούμε και την διαφαινόμενη «απραξία» των Διεθνών Οργανισμών, των Κρατών, των Εταίρων και Συμμάχων μας, σχετικά με την τουρκική επιθετικότητα, αλλά και την δική μας αδράνεια!...

Μετά από Διεθνείς Συνελεύσεις, που ολοκληρώθηκαν το 1982, συνυπεγράφη από τα κράτη της Γης το «Διεθνές Δίκαιο της Θαλάσσης» το οποίο προέβλεπε την επίλυση των θαλασσίων διαφορών μεταξύ των κρατών!...

Και αυτό τον Διεθνή Νόμο, απεδέχθη η χώρα μας. Έτσι, βάσει αυτής της Διεθνούς Συνθήκης, καθορίζονται τα «χωρικά ύδατα»όλων των Κρατών της Γης, «στα 12 ναυτικά μίλια από τις ακτές των Κρατών» (ηπειρωτική χώρα) και όπου μεσολαβούν νησιά σε μικρότερη απόσταση, τότε χαράσσεται η «μέση γραμμή»!...

Αλλά η Τουρκία, κάνοντας δεύτερες σκέψεις, (Οθωμανικού επεκτατισμού...), δεν υπέγραψε αυτές τις Συνθήκες!... Και επί σειρά ετών εργάστηκε επίμονα ώστε να προετοιμαστεί κατάλληλα για να εφαρμόσει εις βάρος μας, «το δίκαιο του ισχυρού»!...

Εμείς όμως, που... «δεν διεκδικούμε τίποτα», που εφαρμόζουμε το... «πνεύμα καλής γειτονίας»..., κάναμε αυτοβούλως προκαταβολικές... «εκπτώσεις»!... Και αντί να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 μίλια, όπως μας δίνει το δικαίωμα ο Διεθνής Νόμος, περιοριστήκαμε στα 6 μίλια!... Και δεν καθορίσαμε ούτε υφαλοκρηπίδα, ούτε ΑΟΖ επί τη βάσει αυτού του Δικαίου, μονομερώς βέβαια, αλλά ως θέση μελλοντικών διαπραγματευσεων!... Και βεβαίως, όχι με δικά μας σχέδια, αλλά με εκείνα που συνέταξαν ξένα μεγάλα πανεπιστήμια, βάσει του Νόμου!...

Και κρατήσαμε –λέμε- το «δικαίωμά» μας στα 12 μίλια για ... «μελλοντική επέκταση»!... Αποδειχτήκαμε δηλαδή, επικινδύνως αφελείς, αν όχι τίποτα χειρότερο!... Και δεν θελήσαμε να στενοχωρήσουμε τους γείτονες, αν και βλέπαμε τις επεκτατικές τους διαθέσεις!... Μέχρι που ήρθε η Τουρκική Βουλή, αφού είδε την ανεξήγητη ανοχή μας και αποφάσισε πως η άσκηση του δικαιώματός μας για επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια, είναι για την Τουρκλια Casus Belli, δηλαδή, αιτία πολέμου!...

Και πάλι τότε, δεν αντιδράσαμε!... Ή έστω, οι όποιες διαμαρτυρίες μας, δεν είχαν κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα και καμία επίπτωση, επί της εις βάρος μας τουρκικής πολιτικής!...

Έστω όμως, ότι ελπίζαμε πως η Τουρκία θα έκανε «στροφή στην Ευρώπη»!... Και περιμέναμε τη δια διαπραγματεύσεων επίλυση των διαφορών μας!... Με ποιες συμμαχίες όμως; Πότε τις καλλιεργήσαμε για μια τέτοια προοπτική; Δεν βλέπαμε πως οι γείτονες συνεχώς μας ανοίγουν πληγές, πότε στην Αλβανία, πότε στα Σκόπια, πότε στη Θράκη και άλλοτε στα νησιά μας; Δεν γνωρίζαμε ότι στο Αιγαίο, στην Κρήτη, στο Καστελόριζο κρύβονται κοιτάσματα υδρογονανθράκων που θα επέτειναν τις τουρκικές διεκδικήσεις; Δεν αντιλαμβανόμαστε πως η «Ευρωπαϊκή στροφή» της Τουρκίας, δεν θα γινόταν ποτέ, γιατί ήταν ιδιαίτερα βλαπτική και για την Ελλάδα και για πολλές χώρες της Ευρώπης; Και δεν γνωρίζαμε πως η Γερμανία σε ολόκληρη την ιστορική διαδρομή της, ήταν ένθερμος σύμμαχος της Τουρκίας, ώστε να εμπιστευόμαστε σ’ αυτήν τη διευθέτηση των σχέσεών μας;

Έτσι η Τουρκία βρήκε... «κενό»!... Το οποίο «η φύση απεχθάνεται» και το οποίο όπως ήταν λογικό, έσπευσε να καλύψει!... Και άρχισε με τις έρευνες και γεωτρήσεις στην Κύπρο!... Και μας είδε να κάνουμε... «δηλώσεις συμπαράστασης» αντί δυναμικής αντίδρασης στην Ε.Ε, τον Ο.Η.Ε και το «πεδίο». Ως «Εγγυήτρια Δύναμη», διεκδικώντας τα Εθνικά μας δίκαια και συμφέροντα!... Και δείξαμε μια ακατανόητα ανοχή, την οποία, οι «φίλοι εταίροι» μάς τη χρέωσαν!... Και αφήσαμε μέχρι και σήμερα μόνη την Κύπρο, να αντιπαρατεθεί με τον πρώτο, τον δεύτερο «Αττίλα», το εθνοκτόνο Σχέδιο Ανάν και σήμετα τον τρίτο «Αττίλα», που κατακτά το έδαφος της Αμμοχώστου και τις θάλασσες της Κυπριακής Δημοκρατίας των Ελλήνων!... Όταν η Τουρκία παρεμβαίνει δυναμικά για να υπερασπιστεί τους «αδελφούς» της στο Αζερμπαϊτζάν!... Τι να πρωτοπείς γι’ αυτή μας την απραξία; Έτσι οι «εταίροι και σύμμαχοι» νόμισαν πως είμαστε «πιόνια» τους και... «μπουνταλάδες»!...

Και από την Κύπρο, που ήδη έχουν εδραιώσει καταστάσεις διχοτόμησης, παρά τις αποφάσεις του ΟΗΕ, - αντιστάσεως μη ούσης- επεκτείνονται τώρα σε Καστελόριζο, σε Ρόδο, σε Κρήτη!... Και «βλέπουν» προς το Αιγαίο και τη Θράκη!...

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr