Ψωμί, με το δελτίο, αν όπου ψωμί βάλεις τα αναγκαία αγαθά στον μέσο πολίτη. Π.χ. ποιοτική διατροφή, θέρμανση, φάρμακα και ιατρική παρακολούθηση, σταθερή εργασία.

Παιδεία, χωρίς αύριο, αν όπου παιδεία βάλεις την πρόοδο, την προοπτική, το όραμα αλλά και τις βάσεις, τα στερεότυπα, την σταθερότητα, την υποδομή, την έρευνα, την αδιατάρακτη διδασκαλία, την ελεύθερη βούληση των μαθητών.

Ελευθερία, υπο όρους, αν όπου ελευθερία βάλεις, το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, την δυνατότητα κοινωνικής ζωής, την άνεση στις συναλλαγές, τον συνασπισμό, την συμπόρευση, το δικαίωμα στη διαφωνία, την ανάγκη για έκφραση του στοχασμού, την πίστη στην ατομική αξία και στη μαζική υπεραξία.

Όποιος θεωρεί ότι το σύνθημα «Ψωμί – Παιδεία –Ελευθερία» ήταν επιταγή προς εκπλήρωση με επώνυμη οπισθογράφηση τότε συνδιαμορφώνει συνθήκες ακραίας ανατροπής, δηλαδή μοιραίας καταδίκης ή καθολικής υποταγής, δηλαδή μοιραίας παρακμής. Τα συνθήματα είναι φάροι συνεχούς αγώνα και αδιάκοπης πάλης. Για να μην υπάρχουν στην κοινωνία επώνυμοι σωτήρες, φωστήρες και ολετήρες.