Γράφει η Ποτούλα Πασχαλίδη

Η γιαγιά Κατίγκω περίμενε με λαχτάρα να γεννηθεί τσουπάκι (θηλυκό παιδί) στην οικογένεια. Όχι γιατί είχε αδυναμία στα κορίτσια. Κάθε άλλο. Μόνο τα αγόρια θεωρούσε σημαντικά. Έλα όμως που ήθελε να …ακούσει και αυτή το όνομα της όπως η Πόπη, όπως η Κοντύλω, όπως η Βαρβάρα και τόσες άλλες τέλος πάντων.

Κανένας άλλος δεν είχε αυτή την επιθυμία. Ό καθένας για τους δικούς του λόγους.

Και ήρθε η μέρα που ο γιός της και η νύφη της έφεραν στον κόσμο ένα υγιέστατο ροδομάγουλο κοριτσάκι.
-Και πως θα την βαπτίσετε την μπουμπού, ρωτούσαν γνωστοί και φίλοι.
-Θα το μάθετε από τη νονά στην εκκλησία απαντούσαν οι φουκαράδες οι γονείς, γνωρίζοντας πως μέχρι εκείνη τη μέρα είχαν να ανέβουν τον Γολγοθά των ενδοοικογενειακών διαπραγματεύσεων ονοματοβάπτισης της μικρής.

Για έναν ανεξήγητο λόγο, η γιαγιά Κατίγκω δεν μιλούσε, δεν ρωτούσε και έπλεκε πυρετωδώς τα άπαντα των ροζ μωρουδιακών.

Η πρώτη συζήτηση-διαπραγμάτευση του ονόματος έγινε ένα βράδυ στο σαλόνι του ζευγαριού, αφού η μικρή κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου. Την ξεκίνησε η γυναίκα.
-Τελικά, τι θα γίνει με το μωρό; Μπέμπα θα μείνει σε όλη της τη ζωή; Δεν θα την βαπτίσουμε; Μεγαλώνει.
-Και να την πούμε Κατίγκω; απάντησε με ερώτηση ο άντρας. Δεν είμαστε καλά. Εγώ την κόρη μου Κατίγκω δεν την βαπτίζω. Αβάπτιστη την αφήνω αλλά Κατίγκω ποτέ, ποτέ, ποτέ!

Η γυναίκα του, που δεν είχε πρόβλημα για το πιο όνομα θα πάρει η κόρη της και που αν ήταν η επιλογή δική της θα την έβαζε Αντιγόνη (της είχε μείνει από την εποχή που διδασκόταν Αντιγόνη του Σοφοκλή στο σχολείο), ρώτησε τον άντρα της.
-Και τι προτείνεις; Έχεις κάτι που θα μπορέσεις να πείσεις τη μάνα σου; Γιατί, το καταλαβαίνω πως το πρόβλημα σου είναι μόνο η γιαγιά Κατίγκω.
-Δήμητρα θα την βαπτίσουμε, το όνομα της μακαρίτισσας της μάνας σου. Και το όνομα είναι όμορφο αλλά και η μακαρίτισσα ήταν μια υπέροχη γυναίκα. Γιατί όχι;
-Εμένα προσπαθείς να πείσεις; Για να το πεις στη μάνα σου και έλα να μιλήσουμε.

Την Κυριακή, στο οικογενειακό τραπέζι …παίχτηκε το δεύτερο μέρος της διαπραγμάτευσης για το όνομα του παιδιού. Και την συζήτηση την άνοιξε η γιαγιά.
-Καλά, αυτό το παιδί δεν θα το βαπτίσετε; Μπουμπού και μπέμπα θα είναι όλη της τη ζωή; Καλά, ποιο είναι το πρόβλημα;

Που να δει η ίδια το πρόβλημα, που ήταν αυτή το πρόβλημα. Δεν είχε καθρέπτη μπροστά της.
-Μάνα το παιδί δεν θα το βάλουμε Κατίγκω. Δεν γίνεται, πως να στο πω και να το καταλάβεις.
-Αυτή σε βάνει να μην τιμήσεις τη μάνα σου, είπε η γιαγιά δείχνοντας με το δάχτυλο τη νύφη της. Το ξέρω. Το κατάλαβα που τόσο καιρό δεν μιλάτε για το όνομα του παιδιού. Και παρακαλώ πολύ, τι έχει το όνομα μου. Κατίγκω λέγανε τη γιαγιά μου, Κατίγκω λένε εμένα, Κατίγκω θα πούμε και το παιδί. Κουβέντα δεν σηκώνω.
-Μάνα να αφήσεις ήσυχη τη γυναίκα μου. Εγώ το παιδί μου Κατίγκω δεν το βαπτίζω. Δεν χρωστάει τίποτα το φουκαριάρικο να κουβαλάει αυτή τη βλαχιά όλη του τη ζωή.

Σφαγμένοι χώρισαν εκείνο το Κυριακάτικο απομεσήμερο. Και κάνανε μέρες να μιλήσουν οι γονείς με τα παιδιά, αλλά και να δουν το μωρό. Αυτό το χρονικό διάστημα η νύφη, στενοχωρημένη και διαλλακτική όπως ήταν έπεισε τον άντρα της να συζητήσει σε νέες βάσεις με τη μάνα του. Τους κάλεσε μάλιστα την Κυριακή το μεσημέρι για φαγητό μπας και η διαπραγμάτευση έχει αίσιο τέλος.
-Μάνα τούτη την κουβέντα τη χρωστάς στη νύφη σου. Αυτή είχε μια …ενδιάμεση λύση για το όνομα του παιδιού. Άντε να το κουβεντιάσουμε γιατί δεν πάει άλλο. Έρχεται και ο Αύγουστος και την επομένη της Παναγίας κανονίσαμε να βαπτίσουν την μικρή οι θείες της , οι αδερφή της γυναίκας μου και η δική μου. Λοιπόν, επειδή Κατίγκω ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να βαπτιστεί το παιδί, και επειδή το Κατίγκω προέρχεται από το Κατερίνα, Κατερίνα θα το πούμε το παιδί. Είσαι ευχαριστημένη;
-Τι θα πει Κατερίνα και κουραφέξαλα. Κατίγκω δεν θα είναι. Εμένα πάτε να κοροϊδέψετε. Δεν είμαστε καλά.

Σε όλες της Τραγωδίες, τα αρχαία χρόνια, υπήρχε πάντα και ο ‘’Από Μηχανής Θεός’’. Έτσι και στην τραγωδία που εκτυλίσσετε στο σπίτι του ζευγαριού, παρουσιάστηκε απρόσμενα ένας ‘Από μηχανής Θεός’ που κανείς δεν είχε υπολογίσει. Ο Παππούς. Αυτός, που όλο τον χρόνο της …διαπραγμάτευσης σιωπούσε. Μίλησε απευθυνόμενος στην συμβία του πρωτίστως.
-Απόψε, Κατίγκω μου, είδα ένα όνειρο και νομίζω πως ήταν σημαδιακό. Ήρθε η Παναγία στον ύπνο μου, σαν να ήθελα να μας βοηθήσει να βρούμε μια λύση στο πρόβλημα μας. Το ακούς γυναίκα. Η Παναγία ήρθε στον ύπνο μου .

Η γιαγιά Κατίγκω, θεοσεβούμενη αλλά και θεοφοβούμενη από τα γεννοφάσκια της, κοιτούσε τον άντρα της χωρίς να μπορεί να αρθρώσει λέξη. Εκείνος, με ένα σαρδόνιο χαμόγελο να ζωγραφίζει ανεπαίσθητα στο πρόσωπο του, συνέχισε να διηγείται το όνειρο του.
-Μου είπε λοιπόν η Παναγιά πως ένα όνομα πρέπει να δώσουμε στο παιδί. Το όνομα της. Αυτό μου είπε και χάθηκε στο βάθος της σπηλιάς. Γιατί δεν σας είπα, σε μια σπηλιά τη συνάντησα την Παναγιά. Εγώ νομίζω πως το όνειρο είναι σημαδιακό.

Και αφού ήταν θέλημα της Παναγιάς, με βαριά καρδιά δέχτηκε η γιαγιά Κατίγκω να απαρνηθεί την διεκδίκηση του ονόματος της.

Στις 16 του Αυγούστου, μαζεύτηκαν συγγενείς και φίλοι, στο μοναστήρι της Παναγιάς λίγο έξω από το χωριό, για να παρακολουθήσουν την βάπτιση της μικρής. Η γιαγιά Κατίγκω, έκανε την ανάγκη ,(αλλά και την πίστη της στα θεία) φιλοτιμία χαμογελούσε και δεχότανε ευχές. Και ξεκίνησε το μυστήριο. Και ήρθε η στιγμή που ο ιερέας είπε
-Και το όνομα αυτής;
-Δήμητρα είπαν με ένα στόμα και οι δύο νονές.

Η αδερφή του άντρα, μια από τις δύο νονές, γύρισε και είπε στους παρευρισκόμενους, χωρίς να την ρωτήσουν, θέλοντας να προλάβει τα χειρότερα.
-Το όνομα το δίνει ο νονός.

Μετά από κάποια χρόνια που ανοίχτηκαν τα …αρχεία αυτής της ενδοοικογενειακής διαπραγμάτευσης, δηλαδή ήταν ο παππούς στα τελευταία του, μάθανε την αλήθεια των γεγονότων. Ο παππούς, σοφός άνθρωπος και καλός γνώστης του χαρακτήρα της γυναίκας του, έπλασε με την φαντασία του και διηγήθηκε το όνειρο , σίγουρος για το αποτέλεσμα. Ετσι απομακρύνθηκε το Κατίγκω από το τραπέζι. Και όλοι μαζί, πλην γιαγιάς βέβαια, συνωμότησαν να πάρει η μικρή το όνομα της άλλης γιαγιάς της συγχωρεμένης.

Έτσι είναι οι διαπραγματεύσεις. Έχουν από όλα και κρατάνε πολύ. Έχουν ακόμη ίντριγκες και κρυφά μονοπάτια.

Σημ. Οποιαδήποτε ομοιότητα με άλλες …διαπραγματεύσεις (με δανειστές ας πούμε) είναι εντελώς τυχαία.

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr