ΛΑΚΩΝΙΑ. «Θεέ μου τι μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε» έγραψε ο Οδυσσέας Ελύτης στη «Μαρία Νεφέλη». Κι αυτός ο στίχος εδώ είναι τόσο αληθινός…

Η Λακωνία μοιραία χαρακτηρίζεται από τον αγαθό και υπέροχο γίγαντά της, τον Ταΰγετο. Πέρα όμως από το δικό του ορίζοντα, όσο κατηφορίζει κανείς ακολουθώντας την πορεία του νερού από τα χιόνια που λιώνουν βρίσκει ένα εξαιρετικό γαλάζιο, ένα μπλε σαν αυτό που θα μπορούσε να καλύπτει το Θεό.

Κι όμως, αυτό το μπλε θαρρείς πως δεν Τον κρύβει αλλά πως σε κάνει να Τον βλέπεις παντού. Γιατί πώς αλλιώς μπορεί κανείς να εξηγήσει τόση ομορφιά;

Το γαλάζιο είναι το χρώμα της Λακωνίας. Το γαλάζιο και το χρυσό. Το γαλάζιο από τη θάλασσα και τον ουρανό της. Το χρυσό από το ηλιοβασίλεμα, τα στάχυα, την πέτρα και το αντιφέγγισμα του ήλιου πάνω της, την άμμο και τα φώτα της, τα ελιόφυλλα και τα αγριόχορτα της Μάνης.

Η Λακωνία είναι όμορφη και πολυσχιδής. Έχει χαρακτηριστικά μοναδικά που αξίζει να δει κανείς περισσότερες από μια φορές. Με μια μόνο ματιά άλλωστε δεν είναι δυνατόν να απολαύσει κανείς όλο της το μεγαλείο!

Απολαύστε τη Λακωνία όπως είναι, γαλάζια και χρυσή. Ειδικά το καλοκαίρι…