Ελλάς, Ελλήνων Κινέζων…

Γράφει ο Βαγγέλης Μητράκος

Εδώ και χρόνια τώρα, ο ελληνικός λαός υφίσταται μιαν απάνθρωπη οικονομική πολιτική η οποία έχει οδηγήσει τη λαϊκή οικογένεια σε απόγνωση και σε καθημερινό αγώνα για επιβίωση. Θα περίμενε κανείς καλόπιστος αυτές οι αιματηρές θυσίες να έχουν ήδη φτάσει σε κάποια θετικά κι αισιόδοξα αποτελέσματα. Όμως όλα τα επίσημα οικονομικά στοιχεία και οι δείκτες δείχνουν ότι η πραγματική οικονομία καταρρέει απ’ το κακό στο χειρότερο:

«Τα τελευταία στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας δείχνουν το δ΄τρίμηνο του 2012 να κλείνει με αχαλίνωτη την οικονομική ύφεση (-6%) και την ανεργία να αναρριχάται στο 27% από το Νοέμβριο. Με τα νέα στοιχεία επιβεβαιώνονται τα χάλια μας, όπως έδειξε η πτώση των επενδύσεων (-19,5% το γ΄τρίμηνο 2012), των λιανικών πωλήσεων (-17% το Νοέμβριο ) και των εξαγωγών (-13,4% το Δεκέμβριο). Χάλια τα οποία παράλληλα με την ύφεση στην ευρωπαϊκή ένωση και την αύξηση της υπερχρέωσης της ελληνικής οικονομίας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα κατά 23 ποσοστιαίες μονάδες φέτος (σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΔΝΤ) υποχρεώνουν, αργά ή γρήγορα, σε αναθεώρηση του μνημονιακού προγράμματος διάσωσης».
(Κώστας Καλλωνιάτης , ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ , 15/2/2013)

Επίσης, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Φεβρουαρίου 2013, καταγράφεται ακόμα μια δραματική υστέρηση των κρατικών εσόδων.

Μπροστά σ’ αυτήν τη ζοφερή κατάσταση ο Έλληνας πολίτης αναρωτιέται εύλογα:
-Πού πάνε τόσα χρήματα που κλέβονται βίαια από τις τσέπες του κοσμάκη;
-Από πού αντλεί η κυβέρνηση την αισιοδοξία ότι θα έρθει η ανάπτυξη και οι επενδύσεις;

Οι απάντηση στο πρώτο ερώτημα προκύπτει δια της «εις άτοπον απαγωγής»:
-Αφού τα χρήματα που το κράτος αφαίρεσε από το λαϊκό εισόδημα δεν καταγράφονται στους οικονομικούς δείκτες ανάπτυξης, αυτό σημαίνει πως έχουν μπει σε άλλα κανάλια όπου και πάλι εξυπηρετούν τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, ντόπια και ξένα.

Όσο για την απάντηση στο δεύτερο ερώτημα (από πού πάνε για την ανάπτυξη;) αυτή δείχνει να έρχεται από τη μακρινή Κίνα με ένα τρόπο δραματικό:

Τα περασμένα Χριστούγεννα στο Μέριλαντ των ΗΠΑ αγοράστηκε ένα δώρο προέλευσης Κίνας μέσα στο οποίο βρέθηκε ένα χαρτάκι που έγραφε τα παρακάτω:
«Κύριε, εάν κατά τύχη αγοράσεις αυτό το προϊόν, παρακαλώ να το στείλεις στην Παγκόσμια Οργάνωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Χιλιάδες άνθρωποι εδώ, καταδιωκόμενοι από το κομμουνιστικό καθεστώς, θα σας ευχαριστούν και θα σας ευγνωμονούν για πάντα».

Αυτά τα στολίδια, έγραφε το γράμμα, «κατασκευάστηκαν στη μονάδα 8, τμήμα 2, του Στρατοπέδου Εργασίας Μασαντζιά, στην πόλη Σενγιάνγκ της Κίνας. Οι άνθρωποι που τα έφτιαξαν είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται 15 ώρες την ημέρα, χωρίς ανάπαυση, Σάββατο, Κυριακή και γιορτές. Αλλιώς τιμωρούνται με βασανιστήρια, ξύλο και προσβολές. Η αμοιβή είναι ψίχουλα (10 γιουάν το μήνα)» δηλαδή 16 δολάρια.

Βεβαίως το περιστατικό είναι ακραίο αλλά δείχνει πάνω σε ποιες βάσεις έχει στηριχτεί το «ξύπνημα του κινέζικου δράκου» (άκρατος καπιταλισμός κάτω από κομμουνιστική ομπρέλα) που έχει κατακυριεύσει την παγκόσμια οικονομία και ποιες είναι οι επιδιώξεις του παγκοσμιοποιημένου αδηφάγου κεφαλαίου σε σχέση με τις επενδύσεις και την ανάπτυξη:

Α.Παντελής απουσία εργασιακών δικαιωμάτων.
Β.Μισθοί εξαθλίωσης.
Γ.Καταστροφή του Περιβάλλοντος.

Όποιος πει: «Αυτά πάνε να κάνουν και στη Ελλάδα», δε θα είναι μακριά από την πραγματικότητα:

Το σχέδιο εξελίσσεται με συνέπεια, εδώ και αρκετά χρόνια:

-Πρώτα χτυπήθηκαν τα εργασιακά δικαιώματα και οι κατακτήσεις των εργαζομένων της τελευταίας 100ετίας ώστε να καταστούν απροστάτευτοι και αδύναμοι απέναντι στις ορέξεις του κεφαλαίου.

-Ύστερα χτυπήθηκε βάναυσα το εισόδημα των εργαζομένων οι οποίοι χωρίς θεσμική, πλέον, προστασία και κάτω από το φάσμα της ανεργίας που καλπάζει υποτάσσονται στην άνωθεν επιβαλλόμενη λογική:

«Μη μιλάς, μη διαμαρτύρεσαι, μην αγωνίζεσαι, βολέψου με τρεις κι εξήντα, γιατί απ’ έξω απ’ την πόρτα περιμένουν χιλιάδες για να πάρουν τη θέση σου».

-Τέλος η κρατική βία και η καταστολή έφτασε σε «ζηλευτά» επίπεδα αφού έπρεπε ο λαός να βρίσκεται κάτω από καθεστώς φόβου και καταναγκασμού για να περάσουν χωρίς αντιδράσεις τα μνημόνια και οι πολιτικές εφαρμογής των.

Και βέβαια ο άλλος, ο υφυπουργός, που είπε ότι ο μισθός των 580 ευρώ το μήνα είναι υψηλός (ο ίδιος , βεβαίως – βεβαίως, παίρνει 6.000 ευρώ το μήνα!!!) ήξερε ΤΙ έλεγε:

Πράγματι οι κυβερνώντες θέλουν να φέρουν τους εργαζόμενους σε μισθούς Κίνας ώστε να έρθει μετά να στρογγυλοκαθίσει κι εδώ το κεφάλαιο και να κάνει το μεγάλο φαγοπότι.

Και τότε, «υπερήφανοι και λίαν συγκεκινημένοι» οι κυβερνώντες, θα βγαίνουν στα ΜΜΕ, συμπαραστεκόμενοι από τα δημοσιογραφικά τσιράκια τους, για να μας πείσουν ότι:

-ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΗΡΘΑΝ !!! ΔΟΞΑΣΤΕ ΜΑΣ !!!
Κι επειδή ένα κυρίως πιάτο χρειάζεται και τα ορεκτικά , οι κυβερνώντες στρώνουν (ΚΑΙ μ’ αυτά) πλουσιοπάροχα το τραπέζι για να χορτάσουν οι «επενδυτικές χοντροκοιλιές»:

Με νομοσχέδιο που κατατέθηκε στις 21 Φεβρουαρίου στη βουλή «δίνεται Γη και Ύδωρ» στους «επενδυτές» για να ’ρθουν και να ρημάξουν τη χώρα με τους όρους που αυτοί επιβάλλουν. Έτσι η κυβέρνηση «καταργεί (παρακάμπτει) οποιονδήποτε και ό,τιδήποτε έχει κάθε λόγο – λόγω γνωστικών αντικειμένων – να αποφαίνεται και να γνωμοδοτεί για το χρήσιμο ή όχι της κάθε επένδυσης.». Όμως: «Δίνοντας Γη και Ύδωρ δεν επιτυγχάνεις την ανάπτυξη. Ξεπουλάς απλώς τη δημόσια περιουσία σου». (ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ -22/2/2013)

Αν σ’ αυτά προσθέσουμε τις πρωτοφανείς χρηματοδοτικές διευκολύνσεις αλλά και τις φοροαπαλλαγές για τους υποψήφιους «επενδυτές», γίνεται «ηλίου φαεινότερον» ότι η όλη δυστυχία της χώρας και του λαού της δεν είναι τίποτε άλλο παρά το χωράφι πάνω στο οποίο θα σπείρει τη μεγάλη κερδοφορία του το κεφάλαιο και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.

Ο Λαός πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι η κατάσταση θα γίνει ακόμα χειρότερη. Οφείλει, λοιπόν, τώρα, να περισώσει ό,τι ακόμα μπορεί και προλαβαίνει. Αύριο θα είναι ΚΑΙ ΠΑΛΙ πολύ αργά . Κι άλλος δρόμος από τον αγώνα δεν υπάρχει.

Το σύνθημα που γράφτηκε στον τοίχο, παραμένει επίκαιρο :

«ΔΕ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ, ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ…

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ !»