Γράφει ο Πάνος Κριάς

ΟΙ ΣΥΝΘΕΤΕΣ
Πρωτοπόροι της όπερας στη Γαλλία ήταν οι Lully και o Rameau (1683-1764. Στην Γερμανία οι Schutz και Keiser. Αλλά η σημαντικότερη προσωπικότητα της όπερας εκείνη την εποχή ήταν ο μέγιστος Handel (1685-1759) ο οποίος με την εξαίσια. όπερα Giulio Cesare ανέπτυξε περισσότερο την solo aria και την τεχνική της φωνητικής τέχνης.

Ο Gluck (1714-1787) επίσης σημάδεψε αισθητά την εποχή του με την καταπληκτική του όπερα Orfeo ed Euridice. H opera seria άγγιξε τα όριά της με τον Idomeneo του Mozart.

Ο μεγάλος δάσκαλος Haydn (1732-1809) έγραψε άπειρες όπερες όπως. η πασίγνωστη Mondo della Luna.

POST MOZARTIAN ERA
Και περνάμε αισίως στην μετά Μότσαρτ εποχή. Το άνοιγμα του 19ου αιώνα εκκινεί με τις κωμικές όπερες του Rossini, και των νέων δυναμικών σολίστ τραγουδιστών της εποχής καθώς ακολουθούν οι σημαντικοί συνθέτες της όπερας Bellini, και Donizetti.

Στην Γερμανία ο Weber με την Euryanthe του οδηγεί στον κολοσσιαίο ανασχηματισμό της νέας δυναμικής όπερας του R.Wagner (1813-1883) –Tristan und Izolde.

Ο Verdi (1813- 1901) μαθητής του Donizetti οδηγεί έτει περαιτέρω την φαντασμαγορική όπερα με τον μαγικό Falstaff.
Μετά τον Verdi έχουμε την εποχή του Verismo Movement. Ο Mascagni, και ο Leoncavallo με την δημοφιλή όπερα Pagliacci, (1892), είναι συνθέτες που διέπρεψαν στο είδος.

Ο Puccini (1858- 1924) του οποίου ο όπερες La Boheme, και Butterfly έγιναν δημοφιλείς εξ’ αιτίας των δραματικών χρωμάτων και της αμεσότητας που διέθεταν.

Η όπερα στην Αγγλία αντιπροσωπεύεται από σημαντικούς συνθέτες όπως ο Purcell με τον Dido and Aeneas (1689), o Sulivan με την grand opera Ivanhoe, ο Vaugnan, ο Williams, ο Britten, (1945) ο Oliver, και ο Tavener.

Τώρα, η εθνική σχολή όπερας στην Ανατολική Ευρώπη αναπτύσσεται με ραγδαίους ρυθμούς. A life for the Tsar του Glinka (1836) Boris Godunof, του Mussorgsky, Prince Igor του Borodin, και Eugene Onegin του Tchaikovsky.

Στην Αμερική έχουμε τους Gershwin (1898- 1937) με την Porgy and Bess, και τους Barber και Menotti.

Ο Smetana με την Dalidor στη Βοημία, καθώς στην Γερμανία κατά την post Wagnerian εποχή του 20ου αιώνα ο R. Strauss μεγαλουργεί με την Ariadne et Naxos.

Μεταμοντέρνες– ατονικές όπερες έγραψαν και οι Schoenberg A. Berg, Pfitzner, Eimer και Carl Orff.

Συνθέτες που έγραψαν μόνο μια όπερα: ο Beethoven τον Fidelio, ο Debussy τον Peleas et Melisande, ο Brahms, ο Bruckner, ο Elgar, ο Mahler και ο Ives.

Opera Buffa: κωμική όπερα.Le nozze di Figaro του Mozart, Il barbiere di Siviglia του Rossini.καθώς και η σημαντική όπερα Carmen του G. Bizet (1838-1875) που την απέδωσε θαυμάσια η συγκλονιστική υψίφωνος Μαρία Κάλλας.