Αφιέρωμα σε δύο σπουδαίους Έλληνες του Πνεύματος
Γράφει ο Πάνος Κριάς
Ενόψει της Εθνικής Εορτής της 25ης Μαρτίου παρουσιάζουμε δύο σημαντικούς Έλληνες του Πνεύματος, οι οποίοι έχουν προσφέρει τα μέγιστα στην εδραίωση του Ελληνικού Πολιτισμού.
Διονύσιος Σολωμός (1798-1857)
Μέγας εθνικός ποιητής από τη Ζάκυνθο. Σπούδασε νομικά στην Ιταλία και επηρεάστηκε από τη φιλοσοφική σχολή της Ιταλικής Αναγέννησης.
Το 1823 δύο χρόνια μετά την έναρξη της Ελληνικής επανάστασης, έγραψε το ογκώδες ποίημα: ‘‘ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ’’, το οποίο αποτελείται από 154 στροφές.
Το έτος 1828 συνδέεται στην Κέρκυρα με τον Νικόλαο Μάντζαρο, συνθέτη του εθνικού μας ύμνου.
Ιδεαλιστής και ευαίσθητος ο Σολωμός, είδε την τέχνη της ποιήσεως ως μέσο απολύτρωσης του ανθρώπου από τα μίση και τα πάθη, αλλά και ως σύμμαχο του Λόγου ενάντια στην οπισθοδρόμηση και την πνευματική αγκύλωση της εποχής.
Άλλωστε ήταν εκείνος που δήλωσε ότι: Εθνικό είναι ό, τι είναι Αληθινό.
Η βαθιά Ιταλική του παιδεία τον βοήθησε να αρθρώσει έναν σημαντικό ποιητικό λόγο διεθνούς εμβέλειας. Από το 1865 ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν, θεωρείται ο επίσημος εθνικός ύμνος της πατρίδας μας.
Νικόλαος Μάντζαρος (1795-1872)
Εξαίρετος συνθέτης από την Κέρκυρα. Σπούδασε μουσική στην Ελλάδα και την Ιταλία, όπου διέμεινε επί αρκετά χρόνια.
Όμως παρά την λαμπρή σταδιοδρομία του εκεί ως συνθέτης, επέστρεψε στην Ελλάδα για να υπηρετήσει τα ιδανικά της ελευθερίας και της δικαιοσύνης. Σύνθεσε τον εθνικό μας ύμνο, πάνω σε στίχους του ποιήματος ‘‘Ύμνος εις την Ελευθερίαν’’ του Διονύσιου Σολωμού.
Ο Νικόλαος Μάντζαρος υπήρξε ο πρώτος Έλληνας Συνθέτης, του οποίου η ακαδημαϊκή πληρότητα, έπαιξε ευεργετικό ρόλο στην μουσική εκπαίδευση και την λιμνάζουσα τότε μονοφωνική μουσική πραγματικότητα της Ελλάδας, - μεταφέροντας στα καθ’ ημάς την μαγεία της δυτικής πολυφωνικής μουσικής.
Ο Ν. Μάντζαρος ο επιστήμονας αυτός της λόγιας μουσικής, δημιούργησε στην Ελλάδα την επτανησιακή μουσική σχολή.