Μεταξωτοί άνθρωποι!

Γράφει ο Γιώργος Κουρεμπής

Γειά σας αγαπημένοι μου φίλοι!

Μεταξωτοί άνθρωποι! Υπάρχουν;

Ναι, και αν τους βρείτε, κρατήστε τους κοντά σας!

Προχθές το βράδυ, στη Σπάρτη, βρέθηκα σ’ ένα τραπέζι, παρέα με λιγοστούς και εκλεκτούς φίλους.

Όταν άρχισαν να καταφθάνουν τα πρώτα κοινά πιάτα, κανείς δεν επέπεσε για να εξασφαλίσει τη μερίδα του, αλλά ρωτούσε τους διπλανούς του και μοίραζε πρώτα στους άλλους και μετά, ό,τι έμενε, κρατούσε για τον εαυτό του.

«Μεταξωτόι άνθρωποι», σκέφτηκα και αμέσως μου ήρθαν τα λόγια του μαγευτικού ποιητή Ν.Καρούζου περί "μεταξωτών ανθρώπων "

Λειτουργεί στις αξιολογήσεις μου για τους ανθρώπους, η συμπεριφορά και η στάση τους σε ασήμαντα πεδία της καθημερινότητας.

Αυτά που συνήθως τα προσπερνάμε ή δεν τα παρατηρούμε, γιατί δεν μας απασχόλησαν ποτέ οι εκφάνσεις της "μεταξωτής συμπεριφοράς".

Βέβαια, οι άνθρωποι δεν συγκροτούν ως χαρακτήρες ένα συμπαγές όλον, αλλά ένα αντιφατικό σύνθεμα, στο οποίο συνυπάρχουν "μεταξωτά" στοιχεία και ακάνθινες απολήξεις.

Γι’ αυτό και είναι κάπως παρακινδυνευμένα τα άμεσα και οριστικά συμπεράσματα για το "είναι" των ανθρώπων.

Παρ’ όλα αυτά, παρατηρώντας μικρές ασήμαντες κινήσεις στις καθημερινές μας επαφές, νιώθω τυχερός που διακρίνω αυτούς τους μεταξωτούς ανθρώπους και ακόμη πιο τυχερός που γνωρίζω αρκετούς!

Φερ’ ειπείν, "σκλαβώνομαι" από εκείνους που δεν ορμάνε να πιάσουν την καλύτερη θέση, από το Ελληνικό Δημόσιο έως το τραπέζι μιας ταβέρνας, το λεωφορείο, το νοσοκομείο, εκείνους που δεν ποδοπατούν προκειμένου να βρουν τρόπο να καθίσουν μπροστά από κάθε άλλον μόνο και μόνο για να "καμαρώσουν" ως παγωμένα αγάλματα και μάλιστα πολλές φορές με κακοδεμένη γραβάτα κοιτάζοντας δεξιά και αριστερά, να δουν εάν τους κοιτούν "οι άλλοι"...!

Αθόρυβα, αυτοί οι άνθρωποι, καταχωρίζονται μέσα μου σαν αρπακτικά. Και το ‘χω παρατηρήσει: Έτσι συμπεριφέρονται, σαν αρπακτικά, και σε άλλα ζωτικά και κρίσιμα πεδία της ζωής τους από το χρήμα, τη δόξα, την εργασία, τη σχέση, την οικογένεια έως και την "όμορφη" εξουσία...

Η μεταξωτή συμπεριφορά ωστόσο, δεν παραπέμπει απαραιτήτως στο σαβουάρ βιβρ και στους καλούς τρόπους πάντα.

Τέμνεται σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά δεν αποτελεί αποτύπωμα διδαχθείσης μεθόδου για το φέρεσθαι.Εδώ, το "μετάξι" είναι αυτοφυές ή προϊόν δουλεμένου χαρακτήρα και ίσως και πονεμένης ψυχής!

Είναι ο τρόπος που ο άλλος βλέπει τους συνανθρώπους του.

Είναι η θέαση του κόσμου χωρίς τα εγωιστικά γυαλιά του προσωπικού ωφελιμισμού και της μισαλλοδοξίας.

Είναι, ευρύτερα, η υποταγή του ατομικού συμφέροντος στη συλλογικότητα, χωρίς βέβαια η "μεταξωτή συμπεριφορά" να φτάνει σε σημείο υπονόμευσης προσωπικών δικαιωμάτων.

Κανένας άλλωστε δεν έχει δικαίωμα να αδικεί τον εαυτό του.

Όμως, προσέξτε μια λεπτή απόχρωση και συνάμα διαφορά: Ποτέ ένας "μεταξωτός άνθρωπος" δεν νιώθει κορόιδο, όταν άλλοι τον προσπερνούν στη σειρά ή στην ιεραρχία, χρησιμοποιώντας αθέμιτα μέσα και μεθόδους.. Ποτέ!

Το "άφες αυτοίς" είναι ριζωμένο μέσα του και αποτελεί μέρος του αξιακού του κώδικα.

Ξέρει τι γίνεται στην "αγορά" και στην "πιάτσα"...

Συνειδητά δεν συμμετέχει σε αυτό το παιχνιδάκι, διότι, απλά, απέχει χωρίς να κλαυθμηρίζει ότι όλοι δήθεν τον αδικούν και ας το κάνουν κάποιες φορές!

Γιατί, εκτός από μετάξι, τέτοιοι άνθρωποι διαθέτουν και ένα σκληρό κοίτασμα, που τους επιτρέπει να είναι ταυτόχρονα στωικοί και γρανιτένιοι.

Οι "μεταξωτοί άνθρωποι", μιλούν ελάχιστα για τον εαυτό τους, χαίρονται με τις επιτυχίες των άλλων, δεν σπεύδουν χαιρέκακα να κάνουν πλάκα, δήθεν χαριεντιζόμενοι, με εξωτερικά γνωρίσματα που πονάνε τους άλλους και βεβαίως δεν σπερμολογούν, διακινώντας φήμες.

Είναι εκείνοι που υπερασπίζονται σθεναρά κάποιον απόντα όταν λοιδορείται σε μια παρέα, επειδή νιώθουν ότι αδικείται.

Είναι εκείνοι που δεν αναζητούν "επίπλαστες φιλοφρονήσεις" κλαψουρίζοντας, ακόμη και στα social media, νομίζοντας πως όλοι ασχολούνται μαζί τους και ζητούν συνεχώς "επιβράβευση - επιβεβαίωση" μονίμως αδικημένοι!

Οι μεταξωτοί άνθρωποι λοιπόν, προσέχουν τι λες, και δεν είναι ωσεί παρόντες στην κουβέντα, με το μυαλό τους στο τι θα πουν οι ίδιοι για να εντυπωσιάσουν έχοντας την απάντηση, πολλές φορές πριν καν δεχτούν την ερώτηση!

Οι άνθρωποι αυτοί μισούν την οίηση, την έπαρση, την αλαζονεία και την εφήμερη "δόξα"..

Είναι άνθρωποι με ανοιχτούς πόρους, πλατιά καρδιά και ευρύ μυαλό που έχουν "ποιοτικά ανοίξει".

Υπεράνθρωποι; Όχι!

Απλώς, μεταξωτοί και ευγενείς..

Φαίνονται από μακριά, αρκεί να προσέξεις μικρές και ασήμαντες για πολλούς, κινήσεις τους...!

Αναζητήστε τους… Ευτυχώς, ακόμη, υπάρχουν και βρίσκονται αθόρυβα γύρω μας..

Αφιερωμένο στη προχθεσινή μου παρέα και σε κάθε μεταξωτό και ευγενή άνθρωπο...!