Γράφει ο Πάνος Κριάς

Έπεσε στα χέρια μου ένα προπαγανδιστικό φυλλάδιο το οποίο προσπαθεί ασμένως να μας πείσει ότι οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας δεν προσφέρουν τίποτα στο ευρύ κοινό και ότι ως εκ τούτου είναι άκουσον -άκουσον απαράδεκτες και απορριπτέες.

Άρα τι απομένει; Ο καρκίνος και η όξινη βροχή του λιγνίτη. της ΔΕΗ.
Σπεύδω αμέσως να τονίσω ότι ο λιγνίτης και το πετρέλαιο, είναι συμβατικές και καρκινογόνες πηγές ενέργειας και ότι οσωνούπω τα αποθέματά τους τελειώνουν.

Το συνταρακτικό με αυτό το φυλλάδιο είναι ότι όχι μόνο αρνείται πεισματικά τις ΑΠΕ, προβάλλοντας έωλες και σαθρές δικαιολογίες, (όπως το ότι δεν παραγάγουν αρκετή ενέργεια, ότι καταστρέφουν τα βουνά και διώχνουν τα πουλιά! με τις ανεμογεννήτριες,) αλλά ότι δεν προτείνει κάτι άλλο εξ ίσου σημαντικό ως καθαρή πηγή ενέργειας.
Εάν δεν αντιπροτείνεις κάποια άλλη καθαρή πηγή ενέργειας, τότε, δεν έχεις το δικαίωμα να επικρίνεις σφοδρότατα τις ΑΠΕ και να τις απορρίπτεις.

Δεν έχεις αυτό το δικαίωμα ακόμα διότι τα παιδιά πεθαίνουν από καρκίνο στη Μεγαλόπολη, στην Πτολεμαίδα και στην Καβάλα.

Καθώς ο υπογράφων έχει ζήσει επί δυο ολόκληρες δεκαετίες στον Καναδά γνωρίζει ότι από την δεκαετία του 70 ακόμα έχουν εγκατασταθεί ΑΠΕ σε όλες τις πολιτισμένες χώρες της Αμερικής και της Ευρώπης.
Δεν υπάρχει μέχρι στιγμής καλύτερη μέθοδος απόδοσης καθαρής και πράσινης ενέργειας παρεκτός από τις ΑΠΕ δηλαδή τις ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά, ίσως στο μέλλον και από την γεωθερμία.

Ωστόσο, ναι, ακόμα δεν είναι ικανές να καλύψουν όλο το φάσμα της συνολικής ενέργειας μιας χώρας, ας μην ξεχνούμε όμως ότι αυτή η τεχνολογία βρίσκεται ακόμα σε εμβρυακό στάδιο και ότι αποτελεί την μοναδική ελπίδα αναζωογόνησης και ευημερίας του πλανήτη.

Όμως στη Γερμανία σε μια μόνο μέρα οι ΑΠΕ κάλυψαν το 48% της συνολικής ενέργειας ολόκληρης της χώρας.

Από το να κάνουμε κριτική σε ορισμένα αδύνατα ακόμα σημεία των ΑΠΕ μέχρι άκριτα και αναιτιολόγητα να τις καταργούμε υπάρχει μεγάλη απόσταση.

Το ότι θα πρέπει να εγκατασταθούν σωστά οι ανεμογεννήτριες και σε άγονα μέρη, και ότι θα πρέπει οι κοινωνίες πολιτών να ελέγχουν τις ΑΠΕ, αυτό είναι κάτι άλλο.

Εδώ όμως στην Ελλάδα της νωθρότητας, του εφησυχασμού, της λίμνασης και εν πολλοίς της ασυδοσίας, δεν θέλουμε να αλλάξει τίποτα.

Το αποτέλεσμα αυτό πηγάζει από την ανάγνωση αυτού του αντιφατικού φυλλαδίου. Το ίδιο ισχύει και για την αξιολόγηση στο Δημόσιο Τομέα. Δεν θέλουμε ούτε την αξιολόγηση διότι επικαλούμαστε το στερεότυπο επιχείρημα ότι δεν θα λειτουργήσει ομαλά και ότι θα ευνοηθούν κάποιοι ημέτεροι.

Ωστόσο, η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη που δεν λειτουργεί ακόμα η αξιολόγηση γιαυτό κι έχει αυτά τα χάλια ο δημόσιος τομέας. Όταν κάνεις καλά και σωστά την δουλειά σου δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Έστω και στρεβλά στην αρχή, κάποτε πρέπει να ξεκινήσει. Εφευρίσκουμε χίλιες δυο δικαιολογίες οι οποίες τρέφουν την στασιμότητα.

Θα φέρω ένα ακόμα παράδειγμα νεοελληνικής αφασίας, το οποίο όμως θεωρώ καταλύτη στην οπισθοδρόμηση και στον νεοσυντηρητισμό της χώρας. Η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα στην Ευρώπη, (τρίτη παγκοσμίως) όπου συντελούνται ετησίως περίπου 500 χιλ. αμβλώσεις και η τελευταία χώρα στην αντισύλληψη. Αυτό νομίζω τα λέει όλα!

* Τα άρθρα δεν απηχούν απαραίτητα τη γνώμη του notospress.gr