Ο εχθρός του εχθρού μου

Γράφει ο Δημήτρης Δανίκας/protothema.gr

Το Ισραήλ λοιπόν

Το Ισραήλ, ο Νετανιάχου, η Γάζα, οι Παλαιστίνιοι. Τα παιδιά που λιμοκτονούν. Η Χαμάς που τα αφεντικά της από τη χαρά τους τρίβουν τα χέρια τους. Οι όμηροι. Και ο παγκόσμιος ξεσηκωμός.

Οι Δυτικές κυβερνήσεις αρχίζουν να απομακρύνονται από την κυβέρνηση του Ισραήλ. Λογικό. Πολλές διαμαρτυρίες. Πολλές διαδηλώσεις. Πολλές οι κατηγορίες εναντίον του Μπενιαμίν Νετανιάχου. Το Ισραήλ αρχίζει να χάνει βάρος. Να ενθαρρύνει τον αντισημιτισμό. Το Ολοκαύτωμα των Εβραίων αντιστρέφεται. Και στα μάτια της διεθνούς κοινότητας μοιάζει σαν Ολοκαύτωμα των Παλαιστινίων. Αυτό που σας έκανε ο κανίβαλος Χίτλερ το κάνετε κι εσείς εναντίον αμάχων και αθώων παιδιών. Σταματήστε το!
Οι διαμαρτυρίες ακόμα και εντός των τειχών του Ισραήλ. Ελάχιστοι ερευνούν την αιτία αυτής της «σφαγής». Οπως, ας πούμε, ότι τα αφεντικά της Χαμάς έχουν σκάψει και έχουν δημιουργήσει καταφύγια και στρατηγεία στα θεμέλια σχολείων και νοσοκομείων. Τα παιδιά και οι άμαχοι της Παλαιστίνης έχουν μετατραπεί σε ομήρους της Χαμάς.

Το σχέδιο λάμπει από δόλο και πανουργία. Μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Ετσι οι Παλαιστίνιοι καταλήγουν όμηροι της «αγαπημένης» τους Χαμάς από τη μια και από την άλλη λιμοκτονούν και πεθαίνουν από την ακραία επιθετικότητα του Ισραήλ.

Αντε τώρα να πείσεις κάποιον πολίτη της Δύσης ότι οι μισθοφόροι της Χαμάς, η οποία λειτουργεί με όρους εταιρείας, δηλαδή οι «υπάλληλοι», μισθοδοτούνται, είναι η πηγή όλης αυτής της ανωμαλίας. Ούτε που θα σε ακούσουν. Οι σκηνές απελπισίας με παιδιά αποστεωμένα από την πείνα και σε απόλυτη ένδεια είναι τόσο ισχυρές και καταλυτικές που κάθε ανάλυση πολιτική καταλήγει στα σκουπίδια. Το Ισραήλ σκοτώνει παιδιά. Είτε με λιμοκτονία είτε με βομβαρδισμούς.

Ταυτόχρονα ο Ερντογάν, ένας από τους βασικούς πυλώνες της Χαμάς. Με τη λογική «ο εχθρός του εχθρού μου ο καλύτερος φίλος μου». Ο Ερντογάν πανηγυρίζει με τις εικόνες λιμοκτονίας και βομβαρδισμών εναντίον αμάχων και παιδιών. Ο Ερντογάν έχει πάρει υπό την προστασία του τη Χαμάς. Η φθορά του Ισραήλ, το εφαλτήριό του.

Η μεγάλη ιδέα του και ο απώτερος σκοπός του να αναδειχθεί «σημαιοφόρος» και προστάτης των μουσουλμάνων. Γι αυτό έχει αναλάβει το καθεστώς της Συρίας υπό την προστασία του. Είναι ο «κηδεμόνας» των σημερινών κυβερνητικών της Συρίας με παρελθόν τόσο δημοκρατικό όσο ταιριάζει σε στελέχη του ISIS και πάσης φύσεως τζιχαντιστών.

Γι’ αυτό το Ισραήλ βομβαρδίζει τουρκικά στρατόπεδα στη Συρία. Η Τουρκία του Ερντογάν, ο μεγάλος εχθρός του Ισραήλ. Αλλωστε μην ξεχνάτε τις ρητορικές μπαλωθιές των Τούρκων όταν προσφάτως μιλούσαν για τα Ιεροσόλυμα των μουσουλμάνων. Με δυο λόγια, η Τουρκία επιθυμεί την εξαφάνιση του κράτους του Ισραήλ. Αυτά που για διάφορους λόγους αποφεύγουν να δηλώσουν δημοσίως οι περισσότερες αραβικές χώρες εναντίον Ισραήλ, τα κάνει η Τουρκία.

Κι εδώ η μεγάλη απορία: γιατί οι αραβικές χώρες δεν προστρέχουν προς υποστήριξη των Παλαιστινίων; Ετσι συμβαίνει το εξής αντιφατικό: αρκετές Δυτικές ευρωπαϊκές χώρες συγκινούνται και παρεμβαίνουν. Οι Αραβες, εξ αποστάσεως, παρατηρούν και ελάχιστα αντιδρούν.

Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα στριμωγμένη. Η κυβέρνηση με το Ισραήλ και καλά κάνει. Ομως, από την άλλη, σπεύδει σε ανθρωπιστική βοήθεια να προστρέξει. Μαζί με άλλες μεγάλες, Δυτικές ευρωπαϊκές δυνάμεις. Χωρίς να ανεβάζει τους τόνους εναντίον Νετανιάχου και Ισραήλ.

Ο Περισσός εναντίον ΝΑΤΟ, Νετανιάχου, Ευρωπαϊκής Ενωσης, εναντίον όλων. Δηλαδή να εγκαταλείψουμε όλους αυτούς τους θεσμούς και «μηχανισμούς», κι έτσι, ολομόναχοι, να βρεθούμε ξεβράκωτοι απέναντι στον Ερντογάν. Ανεξάρτητοι αλλά χαμένοι. Περίφημα!

Ο Ανδρουλάκης και ο Φάμελλος με τη σημαία των Παλαιστινίων εναντίον του Νετανιάχου. Από κοντά διάφορες ομάδες, τάχα μου ανεξάρτητες, μπλοκάρουν, απαγορεύουν την είσοδο Εβραίων από το Ισραήλ σε διάφορους τουριστικούς προορισμούς. Ολοι αυτοί να ωφεληθούν από αυτή τη συγκυρία την εφιαλτική. Οι πράσινοι και οι ταχαριστεροί να φθείρουν τον Μητσοτάκη. Οι ακτιβιστές να αποδείξουν την ανθρωπιστική ευαισθησία τους.

Ισραήλ και Παλαιστίνη διαμορφώνουν τον οδικό χάρτη, ακόμα και των εσωτερικών εξελίξεων. Με άξονα τις προτιμήσεις του καθενός. Με ποιον είσαι;

Η απάντηση απλή. Ο εχθρός του εχθρού μου είναι ο καλύτερος φίλος μου. Ναι μεν ανθρωπισμός. Ούτε συζήτηση. Αλλά πάνω απ’ όλα να οχυρώσουμε αυτόν τον τόπο με έναν σταθερό σύμμαχο που ταυτόχρονα είναι ο χειρότερος εχθρός του Ερντογάν. Με το Ισραήλ φυσικά!