Γράφει ο Τάσος Καραμήτσος/protothema.gr

Μερικά βασικά συμπεράσματα από τη σημερινή έρευνα της Marc για το «Πρώτο Θέμα», η οποία, αν και είναι μάλλον η τελευταία του μήνα που βλέπει το φως της δημοσιότητας, νομίζω ότι είναι από τις πληρέστερες και έχει καταγράψει σημαντικά γεγονότα που συνέβησαν όλον αυτό τον σχετικά πυκνό μήνα σε πολιτικά ζητήματα

Τα «ενεργειακά», την κυβερνητική μικρή κρίση με τα ΕΛ.ΤΑ. και φυσικά το βιβλίο Τσίπρα πριν από λίγες ημέρες.

Ισως από αυτή την έρευνα το ολιγότερο ενδιαφέρον είναι η πρόθεση ή η εκτίμηση ψήφου της κοινής γνώμης γιατί όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μια ανοδική τάση της Ν.Δ., μια μικρή έως ελάχιστη βελτίωση στο ΠΑΣΟΚ -αλλά ούτε καν στα μισά του κυβερνώντος κόμματος- και περίπου μια από τα ίδια για τα υπόλοιπα κόμματα.

Εχουν, όμως, θεωρώ αρκετό ενδιαφέρον τα ποιοτικά στοιχεία της έρευνας, τα οποία καταδεικνύουν σαφέστατα δύο πράγματα αλληλένδετα μεταξύ τους. Πρώτον, ότι όταν η κυβέρνηση λειτουργεί σωστά, κάνει κινήσεις και παίρνει αποφάσεις που συμβαδίζουν με την κοινή λογική και τα συμφέροντα της χώρας και των πολιτών, παίρνει αμέσως πόντους, κουνιέται η βελόνα.

Δεύτερον, ότι η τάση βελτίωσης των δεικτών του κυβερνώντος κόμματος συνδέεται απόλυτα με τη σχεδόν πλήρη δημοσκοπική ακινησία στην αντιπολίτευση και ειδικά στο ΠΑΣΟΚ.

Είναι χαρακτηριστικό της κατάστασης αυτής το ερώτημα που τίθεται στην έρευνα: «Πολιτική σταθερότητα ή πολιτική αλλαγή, ποια εξέλιξη θα ήταν καλύτερη για εσάς;». Το 44,5% των ερωτηθέντων προτιμάει «ουσιαστική βελτίωση της αποτελεσματικότητας της κυβέρνησης και πολιτική σταθερότητα». Ενα 50,8% θέλει βεβαίως πολιτική αλλαγή. Το κρίσιμο, όμως, είναι ότι σήμερα, έπειτα από έξι χρόνια διακυβέρνησης, το 44,5% των πολιτών που ρωτήθηκαν ακόμα προτιμούν τη Ν.Δ., αρκεί να βελτιώνεται στις αποφάσεις της και προφανώς την ταυτίζουν με πολιτική σταθερότητα. Αυτό απλά σημαίνει ότι η κυβέρνηση μπορεί να ελπίζει ότι κάνοντας τη δουλειά της στην καθημερινότητα σταθερά θα έχει να εισπράττει πολιτικά από μια μεγάλη δεξαμενή ψηφοφόρων του 44,5%. Εκεί πρέπει να στοχεύει.

Εξίσου σημαντικό για τους πολίτες, πέραν των πολιτικών τους πεποιθήσεων, είναι οι ενεργειακές συμφωνίες που έκανε η κυβέρνηση για τις γεωτρήσεις στα ελληνικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων, την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας - Κύπρου με τη συμμετοχή του Ισραήλ, καθώς και τη συμφωνία να γίνει η Ελλάδα ευρωπαϊκή πύλη για το αμερικανικό LNG.

Η επικράτηση της λογικής -πάντοτε σε ένα τμήμα της κοινωνίας- φαίνεται ακόμα και στη δύσκολη περίπτωση των ΕΛ.ΤΑ., όπου σχεδόν το 50% των ερωτωμένων απαντά ότι είναι υπέρ τού να περιοριστούν τα καταστήματα αν εξασφαλιστεί ότι θα συνεχίσουν να εξυπηρετούνται χωρίς δυσκολία όσοι ακόμα τα χρησιμοποιούν.

Από την άλλη πλευρά, στην αντιπολίτευση η κατάσταση είναι απογοητευτική, αφού ο βαθμός εμπιστοσύνης (σε όλη την αντιπολίτευση) είναι μόλις στο 17%, την ίδια ώρα που στην κυβέρνηση είναι 32,1%.

Γι’ αυτό και όταν ερωτώνται οι πολίτες για το κόμμα Τσίπρα, το 26,1% θεωρεί ότι είναι μια ευκαιρία ανασύνταξης της Κεντροαριστεράς, ποσοστό που δεν του εξασφαλίζει ότι θα τον ψηφίσουν, αλλά με βεβαιότητα ότι δεν τον βλέπουν αρνητικά. Ισως και γι’ αυτόν είναι μια δεξαμενή που μπορεί να αντλήσει ψήφους, αν και πρέπει πρώτα να κατεβεί στις εκλογές για να βγουν πιο ασφαλή συμπεράσματα.