Γράφει ο Γιώργος Καρελιάς/news247.gr

Πριν από σχεδόν τρία χρόνια έγινε στα Τέμπη ένα φοβερό δυστύχημα που είναι, ταυτόχρονα, ένα μεγάλο έγκλημα, κρατικό και κυβερνητικό.

Η τραγωδία αυτή συγκίνησε και κινητοποίησε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, όπως έδειξαν οι μεγάλες «επετειακές» συγκεντρώσεις.

Φαίνεται τώρα ότι το γεγονός αυτό θα «γεννήσει» και ένα κόμμα, καθώς υπάρχουν αρκετοί που «σπρώχνουν» τη Μαρία Καρυστιανού προς αυτήν την κατεύθυνση. Το ρήμα «σπρώχνουν» δεν σημαίνει ότι η ίδια δεν το θέλει. Κάθε άλλο. Θέλγεται από την ιδέα, παρά τις κατά καιρούς αμφίσημες και αντιφατικές δηλώσεις της.

Και το θέμα δεν είναι «αν έχει το δικαίωμα», αυτό είναι παραπλανητικό ερώτημα. Φυσικά και το έχει, όλοι το έχουν. Τόσοι και τόσοι έφτιαξαν κόμματα εκμεταλλευόμενοι τη συγκυρία. Άλλα επιζούν και άλλα εξαφανίστηκαν, όπως οι φωτοβολίδες.

Το ερώτημα είναι τι θα προσφέρει ένα «κόμμα των Τεμπών» ή «κόμμα της Καρυστιανού». Θα αλλάξει το πολιτικό σκηνικό ή μήπως θα συμβάλει στη διατήρησή του ευνοώντας αυτούς που(υποτίθεται ότι) θέλει να τιμωρήσει; Η συζήτηση είναι μεγάλη, έχουμε πει καθαρά την άποψή μας (εδώ και εδώ), αλλά θα αφήσουμε το χρόνο να μιλήσει.

Σήμερα θα πούμε για κάτι άλλο, επειδή όλους αυτούς τους μήνες η συζήτηση ξέφυγε από τον πρώτο και ύψιστο στόχο, που ήταν η ανάδειξη των κυβερνητικών ευθυνών. Και, μέσω της «πυρόσφαιρας» και του «ξυλολίου», μετατοπίστηκε σε πεδία που εκμεταλλεύθηκαν διάφοροι επιτήδειοι και, κυρίως, ευνόησε την κυβερνητική προπαγάνδα.

Γράφαμε σε αυτήν εδώ τη θέση τον περασμένο Μάιο: «Η υπόθεση των Τεμπών δεν είναι απλώς τραγωδία, είναι έγκλημα. Η ουσία της δεν είναι τα έλαια σιλικόνης ή το ξυλόλιο. Είναι αυτό καθαυτό το γεγονός της σύγκρουσης, γιατί προκλήθηκε και ποιοι έχουν την ευθύνη. Ποιοι δεν μερίμνησαν να μη βρεθούν τα δύο τρένα στην ίδια γραμμή. Όσοι αγνόησαν τις προειδοποιήσεις και διαβεβαίωναν ότι «διασφαλίζουν την ασφάλεια». Αυτοί είναι οι εγκληματίες».

Η ουσία, λοιπόν, του εγκλήματος δεν ήταν τα έλαια σιλικόνης ή το ξυλόλιο. Αυτή η συζήτηση αποπροσανατόλισε και έδωσε πατήματα στους κυβερνητικούς προπαγανδιστές. Συνειδητά ή μη ορισμένοι από τους τραγικούς συγγενείς των θυμάτων και διάφοροι επιτήδειοι οδήγησαν επί μήνες τη συζήτηση εκεί που βόλευε την κυβέρνηση. Ας το ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, διότι τώρα ξέρουμε τι έγινε στα Τέμπη και ποιοι ευθύνονται.

Πρώτον, τη μοιραία εκείνη μέρα ένα σταθμάρχης έβαλε στην ίδια γραμμή δύο τρένα που πήγαιναν και έρχονταν από αντίθετη κατεύθυνση. Και επήλθε η τραγωδία. Είναι η διάσταση της προσωπικής ευθύνης. Αδιαμφισβήτητη. Αλλά όχι και η μοναδική, έτσι όπως πήγαν να την πλασάρουν από την πρώτη στιγμή ο πρωθυπουργός, υπουργοί του και οι ιμάντες τους στα μέσα ενημέρωσης.

Δεύτερον, αυτό το εγκληματικό λάθος ενός υπαλλήλου δεν θα οδηγούσε σε τραγωδία, αν υπήρχαν οι απαραίτητες δικλείδες ασφαλείας, δηλαδή η περιβόητη τηλεδιοίκηση. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο και το είπαν πολύ καθαρά η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία και ο υπεράνω πάσης υποψίας κρατικός οργανισμός, ο ΕΔΟΑΣΑΑΜ, τον οποίο η κυβέρνηση συγκρότησε για να διερευνήσει το δυστύχημα.

Αυτή, λοιπόν, είναι η μεγάλη ευθύνη, την οποία έχουν οι αρμόδιοι υπουργοί που είχαν στην εποπτεία τους το σιδηρόδρομο τα τελευταία χρόνια. Αυτοί δεν «διασφάλισαν την ασφάλεια» κι ας κορδωνόταν για το αντίθετο ο τελευταίος στη σειρά, που είναι μεν υπό κατηγορίαν, αλλά για ένα πλημμέλημα. Αυτή είναι η βασική και μεγάλη ευθύνη, η οποία εν μέρει «ξεχάστηκε» μέσα στον ορυμαγδό για την «πυρόσφαιρα», το «ξυλόλιο» και τα συναφή.

Και καλό είναι να μην επαναληφθούν αυτά, τώρα που πάει να δημιουργηθεί «κόμμα των Τεμπών» ή «κόμμα Καρυστιανού». Αλλά βλέπουμε ότι ορισμένοι επιτήδειοι ή νταραβεριτζήδες, που παίζουν (ή οι ίδιοι διαδίδουν ότι παίζουν) ρόλο συμβουλάτορα, εκεί το(ξανα)πάνε. Όπως ο πρώην υπουργός και βουλευτής Αχαίας Νίκος Νικολόπουλος(εμφανίζεται σαν συνομιλητής της Μαρίας Καρυστιανού), ο οποίος ότι είπε ότι έχει σταλεί επιστολή στον…Πούτιν, ώστε να «ανοίξουν» οι ρωσικοί δορυφόροι και να μας πουν αν στο μοιραίο τρένο των Τεμπών φορτώθηκε ξυλόλιο ή κάτι άλλο.

Δεν ξέρουμε αν αυτά εντάσσονται στις προσπάθειες διαφόρων νταραβεριτζήδων να ξαναβρούν πολιτικό(ή άλλο ρόλο). Δεν ξέρουμε, επίσης, αν αυτοί ήταν ή είναι συνομιλητές ή συμβουλάτορες της Καρυστιανού ή μετέχουν στην «επιτροπή σοφών» ως πρόπλασμα του νέου κόμματος. Αλλά θα ήταν καλό να μην οδηγηθούμε ξανά σε τέτοιες ατραπούς.

Δεν ξέρουμε αν ο Πούτιν έχει μεγάλη κάψα να «ανοίξει» τους δορυφόρους του και να μας πει τι έγινε στα Τέμπη. Ξέρουμε ότι όλα αυτά παραπέμπουν σε συνωμοσιολογία και ψεκασμένες θεωρίες, που δεν εξυπηρετούν τον βασικό στόχο των συγγενών και αποτελεί πάνδημο αίτημα. Δηλαδή την απόδοση των οφθαλμοφανέστατων ευθυνών εκεί που υπάρχουν.

Ξέρουμε, λοιπόν, τι έγινε στα Τέμπη και δεν περιμένουμε να μας το πουν οι δορυφόροι κανενός Πούτιν. Οι συγγενείς των θυμάτων-και πρωτίστως αυτοί που θα εμπλακούν άμεσα στην πολιτική- δεν έχουν ανάγκη από άλλη συνωμοσιολογία , που θα εκτρέψει από τον βασικό στόχο- την απόδοση δικαιοσύνης- και θα δώσει πατήματα στην κυβερνητική προπαγάνδα.

Αν συμβεί αυτό, τότε «ο σκοπός δεν θα δικαιώσει την πράξη», όπως λέει η ρήση του Οβίδιου. Το αντίθετο, τέτοιες πράξεις θα υπονομεύσουν το σκοπό…